We missen onze kleine vriend na bijna vier maanden nog
verschrikkelijk erg, maar we vonden veel troost in de lieve reacties hier op
mijn blog en daar willen we jullie heel erg voor bedanken.
Matia werd gecremeerd en enkele dagen later kregen we
onze kleine vriend terug en kreeg de urne een plaatsje in zijn nestje op zijn
krabpaal. Daar lag hij graag en kon vandaar de poezen op straat goed volgen, iedere dag kwam een 'vriendinnetje' hem even bezoeken aan de andere kant van het raam.
Soms zie ik haar op het voetpad naar het raam zitten kijken, maar haar 'vriendje' komt niet meer. Ik vraag me dan af of ze hem ook mist...
Ons vertrek naar ons eilandje staat voor de deur en we zijn volop bezig met de
voorbereidingen. Het zal wennen zijn om met ons tweetjes te vliegen zonder
Matia en het zal nog eventjes zwaar worden bij onze aankomst. Alles staat in
ons huisje nog klaar voor zijn komst en dat moet nog allemaal weggedaan worden,
daar zie ik wel wat tegenop.
Maar toch kijken we uit naar ons eilandje en hopen vooral
op mooier weer dan we hier in België in het najaar en de winter kregen. Regen
hebben we voldoende gekregen en de zon was jammer genoeg maar weinig te zien.
Ik denk eraan om af en toe toch terug in mijn blog te
schrijven, niet zoveel als vroeger, want de meeste wandelingen en uitstappen
heb ik al eens beschreven. Maar wanneer er iets te vertellen valt, wil
ik me daarvoor nog wel eens achter mijn laptop zetten.
Het vorige jaar was niet zo bijzonder, we hebben weinig
gewandeld. In het begin na onze aankomst door hartproblemen bij mij en later
door te warme temperaturen. We zijn beiden bijna 70 jaar en dat laat zich
stilaan voelen.
Juli en augustus hebben we voor het eerst in België
doorgebracht, het was er die twee maanden fantastisch weer, maar toch niet voor
herhaling vatbaar. Het extra op en neer reizen is ons toch niet zo goed
bevallen en dit jaar blijven we in de zomer weer op ons eilandje.
Na onze vrienden in mei, is ook onze Duitse familie in
september terug drie weken bij ons komen logeren. Door corona was het drie jaar geleden
sinds we hen gezien hadden en we waren dan ook zeer blij om hen terug te zien
en opnieuw van hun gezelschap te kunnen genieten.
We hebben mooie uitstappen met hen gemaakt en heerlijk gezwommen. De twee broers hebben ook de kajak bovengehaald voor een tochtje met een Belgische vriend die ook op ons eilandje verbleef. Lekker uit eten gaan was er vaak ook bij, maar door het zeer warme weer in september hebben we veel onder de grote parasol in onze tuin doorgebracht.
We hopen nu heel erg dat we
hen in september opnieuw bij ons mogen verwelkomen.
Voor de rest hopen we dit jaar weer flink te kunnen
wandelen, vooral wandelingen waarbij we op zoek gaan naar de wilde bloemen die
nu volop gaan bloeien.
In mei willen we vanuit Zakynthos voor tien dagen naar het eiland
Kythira vliegen, onze tickets en verblijfplaats zijn alvast geboekt. We willen
er wandelen en van de rust en de natuur gaan genieten.
We zien wel wat er dit jaar nog meer op ons afkomt...
Met het 'vriendinnetje' dat hem altijd kwam bezoeken
Op zijn favoriete plekje
Zijn urne in zijn nestje met zijn pootafdruk dichtbij zijn slaapknuffel
