Op 24 maart keerden we terug naar ons eilandje na een
slechte herfst en winter in België. We kregen sneeuw, veel regen, wind en maar
enkele straaltjes zon, waardoor we niet snel genoeg konden vertrekken naar ons
huisje en het mooiere weer.
Het was een lange dag maar de reis verliep vlot en de
uren die we in Athene moesten wachten op onze aansluitende vlucht gingen sneller
voorbij dan verwacht. Het was wel wennen om met ons tweetjes te vliegen zonder
het gezelschap van onze kleine vriend.
Zoals verwacht was het even slikken toen we ons huisje
binnengingen waar alles nog wachtte op de komst van Matia. Rosseman, zijn
vriendje kwam dadelijk naar de terrasdeur toen hij ons hoorde en ging op zoek
naar Matia.
Hij is nog lange tijd naar de plekjes gegaan waar hij hem
altijd kon vinden, overal ging hij zoeken en het was goed te merken dat hij hem
miste.
Na enkele dagen ben ik stilaan begonnen met de spulletjes van Matia
op te ruimen en in gedachten zag ik hem lopen of ergens liggen op één van zijn
favoriete plekjes. Ons huisje is niet meer hetzelfde zonder hem, maar een
deeltje van hem is met ons meegekomen, zo rust hij nu nog steeds in zijn nestje en
blijft hij ook hier heel dicht bij ons.
De eerste week was het mooi en zonnig weer en kregen we
temperaturen rond 21°, zalig in vergelijking met de voorbije maanden in België. We konden de dag na onze aankomst al heerlijk buiten op het terras eten.
Twee dagen na onze aankomst begonnen we dan ook meteen te wandelen, de eerste
wandeling was naar de duinen en het strand om langzaam te wennen. Dan volgde
Agios Leon omdat we wisten dat we daar orchideetjes gingen vinden en daarna
schakelden we dadelijk over naar het zwaardere werk.
We kozen om van Kalamaki naar de top van de Skopos van
Vasilikos te wandelen en te zien hoe dat klimmen zou meevallen en hoever we
zouden geraken. We wisten van de vorige keren dat het pad na de steengroeve
voor een deel zéér slecht kon zijn, maar tot onze verbazing was het beter dan
de laatste keer. Bij de oude fabriek, aan het begin van de kiezelweg naar de
top, hebben we onze picknick gehouden.
Daarna besloten we om toch maar niet verder te gaan, we
wilden niet overdrijven tijdens onze eerste wandelingen. We hadden al drie
vierde van de bijna 500 meter hoogte gedaan en ik wilde mijn hart niet tot het
uiterste belasten. Met mijn zware hartproblemen vorig jaar in gedachte, was ik
al heel gelukkig dat ik zo hoog geraakt was zonder problemen en daarom keerden
we maar terug.
Toen kwam er een einde aan het mooie weer en kregen we
een drietal weken zoals april volgens de lokale bevolking nooit geweest is. Wij
hebben het in ieder geval nooit zo koud en nat geweten in de tien jaar dat we
voor lange tijd hier verbleven. Pasen – het grootste feest voor de Grieken – is
voor het eerst dat wij weten in de regen verlopen.
Als er tussendoor toch eens een mooiere dag tussenzat,
trokken we onze wandelschoenen aan om op zoek te gaan naar de wilde bloemen en
vooral de orchideeën. Zo wandelden we in Gyri, in Loucha en in Agios Leon.
De laatste week van april werd het opnieuw wat warmer en
droger - op enkele fikse buien na – en we trokken er weer op uit om te wandelen
in Porto Roxa, Limnionas, Katevasma, Keri en in de omgeving van Pantocratoras
en Mouzaki. Alle wandelingen die we sinds onze aankomst deden, hebben we al
eens gedaan en staan uitvoerig vermeld in deze blog, vandaar dat ik niet alles
opnieuw en opnieuw wil herhalen.
We hebben op onze 14 wandelingen die we sinds onze aankomst gedaan hebben, miljoenen bloemen gezien. Nooit zagen we zoveel orchideeën, vooral mini orchideetjes als dit jaar en daar zijn we dankbaar voor. Want orchideeën blijven toch één van onze favoriete bloemen omdat de meesten in België niet te vinden zijn.
Iemand van mijn Facebook bloemengroep gaf ze de passende naam 'Juweeltjes op steeltjes'.
Samen met de laatste dag van april werden ook de eerste
dagen van mei weer slechter. Opnieuw zware regenbuien, onweer en wind, zelfs een dag storm zat erbij.
We hebben de eerste week van mei dan maar besteed aan de
voorbereiding voor onze al eerder geplande vakantie op een ander Grieks eiland, we vliegen van
hieruit voor tien dagen naar Kythira. Morgen is het zover en we kijken er heel
erg naar uit, we willen ook daar zoveel mogelijk gaan wandelen en van de natuur
gaan genieten.
Kythira is kleiner dan Zakynthos en zuidelijker gelegen tussen de Peloponnesos en Kreta, in vogelvlucht om de hoek bij ons eilandje zou je kunnen zeggen. Het zou er veel rustiger zijn en vooral dat laatste staat ons wel aan en dat willen we nu gaan ontdekken, samen met de hopelijk mooie natuur.
We moeten eerst met een kleiner vliegtuig van bij ons naar Athene en enkele uren later met eenzelfde kleiner vliegtuig naar Kythira.
Nu alleen maar hopen dat de voorspellingen niet uitkomen,
want vanaf woensdag wordt ook daar minder goed weer verwacht en vooral veel wind. Wat is er toch met
het weer in Griekenland aan de hand?
We kunnen alleen maar hopen dat de voorspellers fout zitten en de weergoden ons gunstig zijn. Wij zijn in ieder geval vol verwachting naar al dat nieuwe...
Op weg naar de top van de Skopos in Kalamaki met bergen vol Ulex Europaeus of Gaspeldoorn, maar ook veel wolken
Zicht op Kalamaki met rechts Ulex Europaeus of Gaspeldoorn
Overal bloementapijten op onze wandelingen
Hier een wit in Agios Leon
Een overwegend roze op weg van Loucha naar het klooster Yperagathou
En een geel op weg van Agios Leon naar Katevasma Bay
Ook daar zagen we Ophrys Apifera of Bijenorchis
En Ophrys Ferrum Equinum of Hoefijzerorchis
Bij Katevasma Bay zagen we Anacamptis Pyramidalis of Hondskruid
En ook Serapias Cordigera of Brede Tongorchis
Katevasma Bay
Katevasma Bay
Cape Keri
Cape Keri, dit plekje kreeg door de zware aardbeving in oktober 2018 een strand
Myzithres in Keri, ook dit plekje kreeg een strand door dezelfde aardbeving
Porto Roxa
Limnionas
Mini orchideetjes overal op onze wandelingen, ook in Loucha: Ophrys Tenthredinifera of Bladwesporchidee
Mijn favoriete mini orchideetje, het lijkt een klein beertje van 1 cm: Ophrys Bombyliflora of Hommelorchis
Vorig jaar ontdekten we dit mini orchideetje voor het eerst. Op dezelfde plaats nu alleen deze met slechts één fris bloemetje: Ophrys speculum of Spiegelorchis
En ook paddenstoelen stonden er nog, hier een zeldzame Clathus Ruber of Traliestinkzwam
