29 december 2024 - Een afgesloten hoofdstuk van wat eens onze droom was

De rust is stilaan teruggekeerd in ons leven na nog vele maanden van stress door de verkoop van ons huisje. De ophoping van de stress was zo groot dat ik begin maart op spoed belandde met zware hartproblemen. Onze geplande vakantie naar Kythira in juni werd daardoor geannuleerd.

In mijn vorige post schreef ik nog over de verkoopovereenkomst die eindelijk half januari ondertekend werd, niet dus. Achteraf hoorden we dat ze alleen maar samen kwamen om nogmaals over de nodige formulieren te praten.

Half april hoorden we dat de officiële akte bij de notaris vóór eind april zou ondertekend worden, zonder dat er in al die maanden een verkoopovereenkomst was, dat hadden ze handig omzeild. We moesten in een zeer korte tijdspanne nog tickets boeken en voor hotelovernachting zorgen. Voor de zekerheid boekten we een verblijf van 4 dagen en 3 nachten.
Een geluk dat we daarvoor gekozen hadden want had je gedacht dat dit wel vlot zou verlopen? Neen dus.
Er kon nog niet getekend worden omdat er eerst nog een heleboel nodig was vooraleer wij het geld van de verkoop op onze Griekse rekening konden zien verschijnen, het geld op onze Belgische rekening overmaken werd vanaf het begin geweigerd.
De bank had nog eens 2 dagen nodig om alles in orde te brengen vooraleer de akte kon doorgaan, waardoor wij het gevoel kregen dat men er alles voor over had om het geld in Griekenland te houden. Alweer kwamen de meest ongeloofwaardige bankverplichtingen aan bod vooraleer tot de ondertekening van de akte kon overgegaan worden.
Gelukkig hadden wij onze Griekse advocaat die ons in deze dagen heel goed heeft bijgestaan, zonder hem hadden we dit nooit tot een goed einde kunnen brengen. 

We hadden nog een reden om voor een verblijf van 4 dagen te kiezen, we wilden nog enkele kleine wandelingen maken als we toch daar waren. We hebben gewandeld... van de ene instantie naar de andere en weer terug, maar niet de wandelingen waar we naar verlangden, onze wandelkleding en wandelschoenen bleven in de koffer zitten.

De voorlaatste dag van ons verblijf zouden we eindelijk de akte kunnen ondertekenen. Toen de notaris de akte ter plaatse nog moest opmaken kwam er een grote verassing uit de bus. De kopers zouden op dat moment een voorschot van 10% van de koopsom betalen, de rest zouden ze tegen 1 januari 2025 betalen, 8 maanden nadat ze officieel eigenaars werden en de sleutels kregen en anderhalf jaar na hun toezegging om te kopen... We geloofden onze eigen oren niet.
Daar konden we echt niet mee akkoord gaan en wilden de verkoop dan maar stopzetten, waar onze advocaat ook op aandrong als ze niet akkoord gingen met de betaling uiterlijk 2 maanden na de ondertekening. Zelfs een betaling 2 maanden na ondertekening van de akte met bijhorende overdracht van eigendom en sleutels is naar Belgische normen volkomen ongeloofwaardig.

We kwamen toen ook te weten dat de kopers, bij wie we altijd zo'n goed gevoel hadden, ons vanaf het eerste moment bewust misleid hadden. Ze hadden ons in het begin verteld dat ze het huis kochten voor hun zoon, hij zou een speciale lening aanvragen om jonge mensen te helpen om goedkoop een eerste eigendom te kunnen kopen.
Ze verzwegen wel dat het een speciale lening van Europa was en dat die anders verliep dan een normale lening. Voor deze lening was de ondertekening van de officiële akte bij de notaris nodig, daarna zou die akte doorgestuurd worden naar bevoegde diensten van Europa en zouden die bepalen wanneer het geld zou overgemaakt worden aan de kopers, die het dan op hun beurt aan ons zouden overmaken. 
Het kon 2 maanden duren voor ze het geld kregen en ze wilden op zeker spelen door de datum van betaling aan ons, op het einde van het jaar te zetten.
Door ons besluit om de verkoop stop te zetten zijn ze dan toch ingegaan op de kortere betalingstermijn, bij de termijn van 2 maanden kwam wettelijk nog een maand reserve voor noodgevallen.

Het voorschot en de rest van het geld zou met cheques persoonlijk overhandigd worden, in beide gevallen één aan elk van ons omdat we beiden eigenaar waren. Die cheques moesten we persoonlijk aanbieden op onze bank en dan werd het geld op onze Griekse rekening gezet.
Bij de cheques van het voorschot was het geen probleem omdat we daar waren, maar om niet nog eens met ons beiden terug naar Zakynthos te moeten voor de rest van het geld, hebben we onze advocaat volmacht gegeven om het in onze plaats te doen.
De morgen van onze terugreis naar België werd eindelijk de akte ondertekend en hebben we het voorschot ontvangen, net op het nippertje. De rest werd zoals afgesproken na 2 maanden betaald. Om het geld van Griekenland naar onze Belgische rekening te krijgen waren verschillende overschrijvingen nodig door de limieten. 
Een groter bedrag dat door een bankbediende in één keer wordt overgeschreven, zoals op Belgische banken gebeurd, kent men daar niet. Of was het slechte wil van de bank omdat we het geld niet in Griekenland wilden laten? Wie zal het zeggen...

Wij hebben altijd gedacht dat we goed af waren met Griekse kopers omdat ze de Griekse wetten kennen en weten hoe alles daar verloopt. 
Het hele kostenplaatje om ons huisje te kunnen verkopen, heeft ons een pak geld gekost, omdat we dat op voorhand niet wisten hebben we uiteindelijk met flink wat verlies verkocht.

Net voor onze terugvlucht naar België hebben we afscheid genomen van de dochter van onze Griekse vrienden van de taverne in Marathia. Ze wilde ons tot elke prijs nog zien voor we we vertrokken en kwam naar het hotel omdat wij geen auto hadden om tot bij hen te rijden. Het afscheid was heel emotioneel aan beide zijden, de vraag of we mekaar nog gaan terugzien blijft open.

Onze geplande reis naar Zakynthos in september, werd al voor de ondertekening in april verwisseld met Kythira. Maar die reis werd spijtig genoeg even voor het vertrek geannuleerd door Transavia. Geen vakantie dit jaar voor ons...
Om de vouchers van onze geannuleerde vakanties niet te laten vervallen, hebben we vorige maand een vakantie geboekt naar Kythira voor het voorjaar van 2025. We vertrekken 25 april en omdat we geen aansluitende vlucht hebben op dezelfde dag, hebben we voor 2 nachten een hotel in Porto Rafti, aan de Atheense Rivièra geboekt.
In maart 2017 verbleven we al eens 2 nachten in Porto Rafti op doortocht naar Zakynthos en het was er heel mooi, dat willen we nog wel eens overdoen.
Op 27 april vliegen we dan verder naar Kythira tot 14 mei. We hebben opnieuw een appartementje in Avlemonas geboekt, een mooier plekje om te verblijven kunnen we niet bedenken. Nu maar hopen op wat meer zon dan onze vorige vakantie op het eilandje en we hopen natuurlijk dat we nog heel wat bloemen gaan zien. 

Als het van mij afhangt gaan we in september nog voor een weekje ofzo naar Zakynthos, maar dat zien we nog wel.
We sluiten hiermee een hoofdstuk in ons leven af en tegelijk stopt hiermee ook mijn blog... 
Ik heb aan deze blog vele uren besteed, maar het blijft een pak aan herinneringen aan alle avonturen die we op ons eilandje beleefd hebben. Ik ga hem zeker nog herlezen en alles in gedachten terug herbeleven...