Vandaag is mijn man jarig en we willen nog een keer een mooie wandeling maken. We rijden met de fiets door Kalamaki en stoppen even bij de 'Bakery & Patisserie Cofee Shop' voor hartige broodjes als picknick tijdens de wandeling. Dan rijden we tot aan de 'Cave Bar' waar we onze fietsen veilig en op slot achterlaten.
Van daaruit nemen we het wandelpad door de heuvels en verheugen er ons reeds op om van de mooie natuur te kunnen genieten. Wanneer we dichtbij de klooster ruïne komen - die boven op één van de bergtoppen ligt - zien we hoe al de groene natuur in enkele uren werd verwoest door de zware brand die er op 27 juli heeft gewoed. Deze brand werd met opzet veroorzaakt door plaatselijke bewoners die niet willen dat er op de nabijgelegen stortplaats - die op instorten staat - nog afval zal worden gestort.
Als we een aantal foto's maken van de ruïne merken we dat daar mensen zijn. Het is altijd de wens van mijn man geweest om eens tot daar te klimmen maar eerdere pogingen mislukten steeds door de dichte begroeiing op de heuvel. Ik zie in zijn ogen de zin om het nu nogmaals te proberen daar de heuvel kaal is als gevolg van de brand. En als anderen daar geraakt zijn moet het ons toch ook lukken. Ik stel voor om het op de terugweg te proberen en we vervolgen onze wandeling.
Als het middag is zetten we ons op een muurtje en eten een paar van de broodjes die we onderweg gekocht hebben... en ze smaken heerlijk. Alweer een zaak ontdekt waar we zeker nog zullen terugkomen. Na de picknick wandelen we verder richting Argassi en keren op een bepaald ogenblik terug wanneer we vinden dat we ver genoeg gewandeld zijn.
Op onze terugweg komen we voorbij de taverne vlakbij de ruïne en we zetten ons aan een tafeltje om van iets fris te genieten. Voor mijn man wordt het een witte wijn en ik bestel een frappe. Naar mijn mening blijft de frappe in Gerakas aan het schildpadden rescue center toch nog steeds de beste.
Terug bij de ruïne gekomen zoeken we de beste plaats uit om naar boven te klimmen... en beginnen er dan met volle moed aan. Met mijn hoogtevrees is dat niet zo eenvoudig en ik heb veel zin om ermee te stoppen als ik naar beneden kijk. En dan nog te bedenken dat ik straks terug zo steil naar beneden moet zien te raken. Mijn man stelt voor dat ik gewoon ter plaatse blijf wachten terwijl hij alleen verder klimt. Na een eindje hoger te zijn geklommen roept hij dat het vanaf daar redelijk vlak wordt en ik besluit hem dan toch maar te volgen. Na nog een paar moeilijke stukken wordt het inderdaad beter en uiteindelijk bereiken we de plaats waar mijn wederhelft al zolang graag eens had willen staan. En ik moet toegeven dat het inderdaad meer dan de moeite waard is om alle moeilijkheden te hebben getrotseerd.
We hebben een prachtig uitzicht over Kalamaki en nog veel verder dan dat. Ter plaatse eten we onze laatste broodjes op terwijl ik bedenk hoe zalig het is om hier zo rustig te zitten... alsof we alleen op de wereld zijn. Ik geloof dat we deze wandeling niet snel zullen vergeten en tevens een perfecte verjaardag voor mijn man. We bekijken de ruïne uitgebreid en maken heel wat foto's want dit is misschien de enige keer dat we hier kunnen komen. Van zodra de heuvel terug volop begroeid is wordt alles waarschijnlijk weer onbereikbaar. Ook hier zien we 'toren mannetjes' van wandelaars vóór ons en we laten er zelf ook eentje achter.
En dan vatten we de afdaling aan wat veel makkelijker gaat dan verwacht. Wanneer we terug aan het steile gedeelte komen zien we de sporen waar anderen al gelopen hebben en we besluiten die te volgen in plaats van terug te gaan langs waar we naar boven zijn gekomen. Dat blijkt een heel goede keuze te zijn want het kost ons weinig moeite om af te dalen. Terug beneden dragen onze wandelbroeken de sporen van de verbrande struiken en mijn lichtbruine broek zit onder de zwarte strepen. Te bedenken dat we onderweg nog mensen zullen tegenkomen en we met de fiets weer door het toeristische Kalamaki moeten, bezorgt me geen goed gevoel. Gelukkig is het warm en ik rol mijn broekspijpen dan maar tot aan de knieën op zodat ik toch een beetje toonbaar ben.
Dan wandelen we terug naar onze fiets en rijden naar huis. We hebben een bijzonder mooie dag beleefd...
Onderweg naar Argassi
Op weg naar de klooster ruïne
Zicht vanaf de ruïne op de bergen van Keri... en op Kalamaki
De ruïne van het klooster... en de kapel
Wat overblijft van het klooster
