Sinds gisterenavond kreeg Leni geen eten en drinken meer zoals de instructies het voorschrijven. Daarom zit hij sindsdien in zijn reismand om zeker te zijn dat hij nergens geen eten meer op de kop zou kunnen tikken. Even voor ons vertrek laten we hem onder toezicht nog even buiten om indien nodig naar het toilet te gaan. Wanneer dat niet gebeurt nemen we hem maar snel mee terug binnen om te voorkomen dat hij op het laatste nippertje nog zou gaan lopen. We hebben voor alle zekerheid een halsbandje met een leiband gekocht voor het geval we hem even uit zijn reismand zouden moeten laten en hij is er al wat aan gewend geraakt.
In de luchthaven hebben we nog nooit zoveel bekijks gehad en velen komen even kennismaken met dat schattige katje. Gelukkig heeft ons vliegtuig dit keer geen vertraging en we vertrekken zelfs een half uur vroeger dan voorzien. Wanneer we opstijgen is er paniek in de reismand en dat zullen we gehoord hebben maar al bij al valt het allemaal nog best mee.
Na de landing in Zaventem moeten we niet zolang op onze bagage wachten en van daar gaat het naar het NMBS station op de luchthaven. Eenmaal op de trein neem ik Leni uit zijn mandje en dat wordt zeer geapprecieerd na al die uren opgesloten te hebben gezeten. Met de leiband aan kan hij niet weg en dat is ook niet zijn bedoeling want dankbaar voor een beetje meer vrijheid slaapt hij op mijn schoot tot we op onze bestemming aankomen.
Op ons appartement gekomen verkent hij alles grondig en we kunnen alleen maar hopen dat hij het een beetje gewoon kan worden na een paar maanden buiten te hebben geleefd. Over een paar dagen halen we onze andere kat - Milou - op bij onze dochter waar ze met vakantie was terwijl wij in Zakynthos waren en dan kunnen ze vriendschap sluiten.
En nu ons weer leren aanpassen aan het koude en natte weer in België en aftellen naar volgend jaar wanneer we terug naar ons droomeilandje kunnen vertrekken.
Leni voelt zich dadelijk thuis in België.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten