Maar vandaag willen we nog eens de Skopos van Keri op via een pad dat we al een paar jaren niet meer bewandeld hebben. We laten onze auto achter bij onze vrienden van taverna Marathia Star en gaan nog even over het asfalt tot waar het pad naar de Skopos begint.
Het eerste deel is voor alle wandelingen gelijk tot we aan een splitsing komen. Daar waar we anders naar rechts afslaan en langs waar we via twee verschillende routes over de kam naar Keri kunnen gaan, slaan we nu linksaf.
Sinds we de laatste keer langs dit pad gewandeld hebben is er wel wat veranderd. Er zijn ondertussen een aantal grote villa's gebouwd midden in het groen en de paden zijn er op sommige plaatsen in heel slechte staat. De regen heeft er diepe geulen van wel een halve meter diep tussen de rotsachtige bodem getrokken en we moeten dan ook extra goed uitkijken waar we onze voeten zetten.
Wanneer we op het hoogste punt van onze wandeling gekomen zijn loopt het pad terug naar beneden terwijl we een mooi uitzicht krijgen op een boog die gevormd is in de rotsen. Op het einde van het pad is er de mogelijkheid - voor wie een beetje behendig is - om af te dalen naar de rotsen vlak bij het water wat wij deze keer niet doen.
Via dezelfde weg gaan we terug en onderweg kijken we nog even in een oude waterput want we herinneren ons dat er tijdens onze vorige wandeling een levende slang in zat. Tot onze verbazing zien we nog steeds een slang rondzwemmen en vragen ons af of het dezelfde van een paar jaren geleden kan zijn. Er ligt een ijzeren deksel op de put en we kunnen bijna niet geloven dat er in die put genoeg eten kan zitten om zolang in leven te blijven. Op het wateroppervlak zien we wel een dode gekko liggen.
Terug aan onze geliefde taverne gekomen zetten we ons aan tafel en bestellen beiden 'Lamb Kleftico' en laten het ons smaken. Katherina heeft de kunst van het koken erg goed te pakken en tovert altijd weer opnieuw een heerlijk gerecht op ons bord...
Wanneer we naar huis vertrekken komt de dochter alweer aandragen met 2 flessen van de door haar papa zelfgemaakte rode wijn waar mijn man een grote fan van is. Ook een zakje eitjes van hun kippen en een zakje abrikozen van hun boom gaan mee de auto in. Soms voelen we ons beschaamd bij zoveel vriendelijkheid maar ze willen van geen weigering weten.
Villa Marathonissi... met zicht op Marathonissi
Dit zijn de wandelwegen...
... maar dit is er ook eentje
Een boog in de rotsen
Een ander uitzicht vanop de Skopos
Onze wandeling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten