19 juli 2015 - Brand Mount Skopos in Kalamaki

We hebben alweer een week achter de rug met heel hoge temperaturen en het beloofd de volgende dagen nog warmer te worden.
Zoals ieder jaar zijn er dan veel bosbranden en na die van een week geleden in Agalas en Lagopodo was het nu de beurt aan Mount Skopos in Kalamaki. Vorige week zondag was er al een kleine brand op die Skopos maar het vuur werd toen redelijk snel geblust, mede dankzij een windstille avond. Het vuur ontstond toen op twee plaatsen niet ver van mekaar en men denkt dan ook aan kwaad opzet waarbij een tiental hectaren in rook opgingen.

Gisterenavond zagen we vanop het terras van ons huisje opnieuw rook tegen dezelfde berghelling en door de felle wind breidde het zich in een mum van tijd uit. Je moet niets van branden kennen om te zien dat de brandweer hier voor een heel zware taak stond.
Op de top van de Skopos staat het kerkje van Panagia Skopiotissa - een toeristische trekpleister - en het vuur ging razendsnel die richting uit. Na een tijd kreeg de brandweer hulp van 2 blusvliegtuigen maar het vuur bleef zich snel uitbreiden en de rook ging kilometers ver. Toen de blusvliegtuigen bij het vallen van de avond huiswaarts keerden stond er dan ook geen rem meer op de brand.
In het donker zagen we de vlammen metershoog tegen de hellingen opstijgen en de hemel kleurde rood. Steeds meer delen van de berg werden de prooi van de vlammen.

Om half zeven deze morgen word ik gewekt door de blusvliegtuigen die over ons huisje vliegen en de brandweer opnieuw komen bijstaan. Bij het buiten komen zie ik meteen de schade die de brand aangericht heeft en kijk op de zwartgeblakerde helling waar op veel plaatsen nog altijd rook opstijgt. Aan de achterkant van de berg woedt de brand nog altijd en dikke rookpluimen drijven richting Peloponnesos. De blusvliegtuigen hebben vandaag versterking gekregen en beginnen met hun drieën de brand te blussen. Stilaan zien we de rook minder worden en gaat het de goede kant uit.

Tegen vijf uur rijden we naar Marathia om te gaan eten bij onze vrienden van taverna Marathia Star. Van daaruit zien we de Mount Skopos aan de westkant en merken we pas de uitgestrektheid van de brand. Aan die kant is het deel dat afgebrand is nog tien keer groter dan wat wij vanaf ons huisje zien en dan hebben we de oostkant nog niet gezien waar de brand ook gewoed heeft.
Gisterenavond sprak men in het nieuws over meer dan 500 hectaren die toen al verwoest waren en het heeft nog de ganse nacht en deze morgen verder gebrand. 
Vanaf het terras van de taverne zien we hoe een blusvliegtuig nog altijd opflakkerende vlammen bestrijdt.  

Volgens de rapporten zouden de meeste van de prachtige bossen in de omgeving door de brand verwoest zijn en dan spreekt men nog niet van de dieren die zich in die bossen bevonden en gedood werden. De brand is op verschillende plaatsen tegelijk begonnen waardoor men over brandstichting spreekt en men vraagt zich af of diegenen die daarvoor verantwoordelijk zijn nog wel goed zijn in hun hoofd. 
Ieder jaar krijgt men hier in Zakynthos met hetzelfde fenomeen te maken en waar we het ene jaar van de prachtige natuur kunnen genieten vinden we het bij een volgende wandeling soms helemaal zwartgeblakerd terug...

Een blusvliegtuig terwijl het over ons huisje vliegt.

10 juli 2015 - Brand op Zakynthos

We hebben deze week heel hoge temperaturen gehad en eigenlijk te heet om veel te doen. Om negen uur 's morgens wees de thermometer al bijna dertig graden aan en we zagen hem met het uur stijgen.

Maandagavond hebben we een aardbeving gehad van 4.1 op de schaal van Richter en het epicentrum lag op 50 km van Zakynthos op een diepte van 10 meter. Veel meer dan wat schommelen hebben we niet gevoeld en dat is verbazend want bij eerdere bevingen die minder zwaar waren hoorden we ook kasten, deuren en vensters rammelen. Voor ons is zo'n aardbeving vrij gewoon omdat we er al verschillende meegemaakt hebben. Zakynthos ligt op een breuklijn waar 2 platen regelmatig schuiven en botsen met de gekende bevingen als gevolg.

We hoorden deze week ook overal op het nieuws dat er gehamsterd wordt in Griekenland na het referendum en de mensen zijn ongerust maar hier bij Lidl verloopt alles nog normaal en wij merken ook in de straten weinig verschil. Er zijn blijkbaar ook al eilandjes die geen brandstof meer hebben voor de auto's en omdat onze benzinetank flink gezakt is besluiten we dan ook om toch maar even langs een tankstation te rijden.
Bij de vorige tankbeurten hebben we altijd met onze bankkaart betaald maar deze keer wordt ze niet door de pomphouder aanvaard. Volgens hem zijn er 'problemen' met de banken maar daar geloven we niet veel van omdat we gisteren nog twee keer zonder problemen met de bankkaart betaald hebben. Wij denken eerder dat de kleine zelfstandigen liever cash geld ontvangen omdat er door de crisis van de laatste weken maar vijftig euro per dag aan cash geld uit de geldautomaten mag gehaald worden en de banken blijven nog minstens tot na het weekend dicht.
Van daaruit rijden we dan maar naar de stad om wat cash geld af te halen voor het geval er meerdere winkeliers de bankkaarten beginnen weigeren. Met de kaarten van ons beiden lukt het om ieder maximum vijftig euro van onze Griekse rekening te halen en dan proberen we de kaart van onze Belgische rekening. Met deze kaart worden we als toeristen aanzien en kunnen we het gevraagde geld zonder probleem krijgen waardoor we ons gerust voelen.

Op de terugweg stoppen we bij een verkoper van bouwmaterialen waar we een tijd geleden een aantal stenen bloempotten voor onze tuin kochten. We zijn op zoek naar een schaal die als bad moet dienen voor de mussen in onze tuin. De arme diertjes hebben heel erg te lijden van de hitte en we hebben hun gekwetter de laatste dagen nog amper gehoord. Het is zo zielig om hen de hele tijd met hun bekje en vleugeltjes open te zien zitten om zo toch een beetje van de warmte kwijt te raken. In hun voederhuisje in één van onze olijfbomen kunnen ze drinken van het water dat we daar iedere dag voor hen klaarzetten maar mijn man wil hen verwennen met een bad om zich te verfrissen.
Het enige geschikte is een stenen onder-schaal voor bloempotten en - ook al hadden we iets anders in gedachten - het is beter dan niets.
Thuis gekomen wordt de schaal onder een olijfboom geïnstalleerd en even later komen de mussen ze inspecteren. Eerst blijft het schuchter bij drinken maar al gauw ontdekken ze dat het veel leuker is om het als bad te gebruiken en is ons doel gelukt.

In de late namiddag zien we opeens rook van achter de bergen omhoog komen en voor zover we Zakynthos al kennen moet het ergens in de omgeving van Agalas zijn. Even later komt er ook rook uit één van de dorpjes die beneden aan de voorkant van de bergen liggen, ergens rond Macherado veronderstellen we.
De hele tijd door horen we de brandweerwagens rijden en wat later komen twee blusvliegtuigen helpen. Dat betekent dat het geen kleine brandjes zijn en we zien hen iedere keer als ze water gaan halen in de baai van Laganas en wanneer ze terug naar de brand vliegen met hun volle watertank. Het wordt al stilaan donker wanneer de rook verdwijnt en de blusvliegtuigen terug huiswaarts keren.
We hebben begin deze week nog zitten denken dat het met die hitte stilaan gevaarlijk wordt om nog in de bossen te gaan wandelen en daar hebben we meteen al de eerste branden. We zullen een tijdje dicht bij de bewoonde plaatsen moeten blijven en dat is heel spijtig omdat het daar lang niet zo mooi en rustig is. Maar we willen nu ook weer niet het risico lopen om bij een bosbrand ingesloten te worden en dus zullen we maar verstandig zijn en de veilige plaatsen opzoeken.

Na wat opzoekingswerk deze avond op het internet komen we tot de ontdekking dat we er met onze vermoedens niet ver naast zitten. De eerste brand achter de bergen was in Makrykampos bij Agalas en er zijn 40 hectaren bos in de vlammen opgegaan. Acht brandweerwagens hebben er met de hulp van de twee blusvliegtuigen met man en macht gezorgd dat het dorp gespaard bleef.
De brand die tien minuten na de eerste ontstaan is was in Lagopodo vlakbij Macherado en daar zijn 7 hectaren bos de prooi van de vlammen geworden.
Er is in beide gevallen sprake van brandstichting omdat ze met tien minuten verschil ontstaan zijn. Dat verbaast ons niet, want meestal gaat het bij de bosbranden om brandstichting door iemand die denkt daardoor zijn zin te kunnen doordrijven, zonder stil te staan bij de gevolgen voor de dieren die in de brand blijven... en de verwoeste natuur.
  

De plaats van de aardbeving vlakbij Zakynthos

De seismograaf die de beving opmeet

Een foto van het internet van het blusvliegtuig

Een blusvliegtuig op weg naar de baai van Laganas vanop ons terras gezien

 

6 juli 2015 - Nieuwe poging Limni Keriou-Marathia

Twee weken geleden hebben we onze wandeling moeten afbreken door felle regen en onweer dus vandaag gaan we het er nog eens op wagen. Het zal wel zweten worden want het is om negen uur 's morgens al meer dan 27 graden.

Wanneer we even voor twaalf uur in Limni Keriou aankomen is het er al zeer druk op de parking en we vinden alleen nog een plaatsje naast de weg waar we onze auto kunnen achterlaten. Op het strand en in het water zoeken de vele toeristen wat afkoeling en daar wandelen we snel voorbij want wij houden niet van die drukte.
Met deze hitte besluiten we om niet de super steile helling binnendoor te nemen maar kiezen we voor de omweg. We moeten wel naar dezelfde hoogte maar daar doen we dan een tweetal kilometers over in plaats van een paar honderd meters. En we hebben daarbij nog meer tijd om van de rust en de mooie uitzichten te genieten.
Omdat de hellingen niet zwaar zijn valt het best mee met de hitte en we worden niet eens moe van deze inspanningen. Bij het beklimmen van zo'n helling stopt een auto naast ons en de vrouw vraagt vriendelijk of we niet willen meerijden maar we bedanken haar voor het aanbod en zeggen dat we willen wandelen. We hebben al dikwijls meegemaakt dat de plaatselijke inwoners niet begrijpen dat er mensen zijn die willen wandelen en zeker niet met dit warme weer. Maar toch vriendelijk van de vrouw om zo met ons begaan te zijn.

Onderweg zien we enkele wegwijzers naar een 'Kantina' en aan de afstand te zien moet het in de buurt van onze vrienden van taverna Marathia Star zijn. Vreemd want de vorige keer stonden die borden er niet en omdat er nergens iets gebouwd werd zijn we heel benieuwd wat we te zien krijgen. Lang moeten we niet wachten want boven op de heuvel gekomen zien we aan het strand vlakbij Marathia Star een 'barak' - zoals wij dat noemen - wat de 'Kantina' zal moeten voorstellen. Vlak naast de ingang van taverna Marathia Star staat nogmaals een wegwijzer naar de 'Kantina' met de vermelding dat er ontbijt, snacks, ijs en dranken te verkrijgen zijn.
We zijn dadelijk bezorgd om onze vrienden want hun taverne ligt wat afgelegen - weliswaar op een bijzonder mooie plaats - maar waar niet zoveel toeristen langskomen. Ze kregen dan ook regelmatig klanten die het kleine rotsstrand daar bezochten en bij hen iets kwamen eten of drinken. Met die nieuwe eet- en drankgelegenheid op maar een paar meter van hun zaak en wat dichter bij het strand gaat het voor hen beslist een zwaar verlies betekenen en de economie draait al zo slecht in Griekenland.
 
We worden als altijd even vriendelijk ontvangen en mijn man bestelt konijn en ik neem een 'porc steak' of varkenslapje van de grill. We bestellen daarbij nog een bord tomaten-komkommer waar we beiden van eten want anders wordt het teveel en krijgen we alles niet op. Het is zoals altijd heel lekker klaargemaakt, het konijn door Katharina en haar echtgenoot Dionisis is de man van de grill.
Het is niet omdat het ondertussen goede vrienden geworden zijn, maar wij hebben in al die tijd op Zakynthos nog nergens beter gegeten dan bij hen en we zijn al in diverse tavernes geweest. Ook over de vriendelijkheid van de eigenaars en hun dochter die voor de bediening zorgt horen en lezen we niets dan goed.
Vandaag is het er heel rustig - waarschijnlijk door die nieuwe 'Kantina' - en we voelen ons een beetje down omdat die mensen het zeker niet verdienen dat men hun taverne links laat liggen. Er wordt niets over gezegd en ze laten het ook niet merken, maar ze zullen zich nu vanzelfsprekend wel zorgen maken over hun toekomst. We hopen uit de grond van ons hart dat ze dit overleven want we zouden het verschrikkelijk vinden om hun lekkere keuken te moeten missen.

Na het eten wandelen we terug langs dezelfde weg naar Limni Keriou en wandelen daar nog wat rond het vroegere meer dat nu zo goed als droog staat en vol gegroeid is met riet. In het meer bevinden zich natuurlijke pek bronnen waarmee de vissers vroeger de naden van hun houten boten dicht smeerden. Het is de eerste keer dat we naar die bronnen gaan kijken en we ruiken al van ver waar we ze kunnen vinden.
Wanneer we rond het meer gewandeld zijn besluiten we om maar terug naar ons huisje te rijden want wat verder van het water gekomen wordt de warmte veel minder draaglijk. Thuis gekomen maak ik een frisse frappe voor mij terwijl mijn man zich van een glaasje witte wijn voorziet en samen genieten we verder op ons terras.

Het binnenland van Limni Keriou

Onderweg naar Marathia

Onderweg van op de heuvels hebben we zicht op het haventje van Limni Keriou

Nog onderweg... en zicht vanaf taverna Marathia Star

Een hibiscus in een tuintje... en een libel op een rietstengel in de rivier 

4 juli 2015 - Naar de markt en de haven

Zaterdag is het marktdag aan de haven en dan verkopen de plaatselijke boeren er hun groenten en fruit, alsook onder andere hun eigen gemaakte wijn, Tsipouro, olijfolie en diverse confituren. De Griekse tomaten zijn alom bekend omdat ze lekker zoet zijn en daar kunnen die van de plaatselijke winkels absoluut niet tegenop. Onze laatste tomaten heb ik gisteren op een Grieks slaatje gelegd en dus is het hoog tijd om nog eens naar de markt te gaan en een nieuwe voorraad in te slaan.
We vinden zelfs een boer die ook nog enkele pompelmoezen bij zich heeft en daar maken we gretig gebruik van want de tijd van die vruchten is bijna voorbij en de pompelmoezen hier zijn echt niet te vergelijken met die bij ons in België. Hier proef je volop de zon in het fruit omdat het aan de bomen of de struiken blijft hangen tot het volledig rijp is. In tegenstelling tot bij ons waar het fruit elders onrijp wordt geplukt om het dan naar België te vervoeren om gegeten te worden.

Mijn man eet de citroenen hier zoals een sinaasappel bij ons thuis en we eten in de zes maanden dat we hier verblijven meer citrusvruchten, vijgen en allerhande soorten meloenen dan we in heel ons huwelijk van 37 jaar te samen tot nu toe al gegeten hebben. We slaan hier de nodige portie vitamientjes op zodat we er weer tegen kunnen voor een volgende winter, want nu we aan de zoete smaak hier gewoon zijn bevalt het fruit ons thuis zeker weer niet meer. Daar verwerk ik het vers fruit meestal tot smoothies om zo toch nog aan de nodige vitamientjes voor de winter te komen.

Na de markt wandelen we verder naar de winkelstraat om nog enkele dringende aankopen te doen en dan gaat het terug naar de haven waar we verkoeling vinden aan de waterkant. Het is hier de laatste dagen wel bijzonder warm.
Het toeristische seizoen is volop begonnen en dat is ook te merken aan de diverse jachten en zeilboten die steeds maar groter en talrijker blijken te worden. Aan de aanlegsteiger ligt een reuzegrote zeilboot en wanneer we dichterbij komen merken we dat hij onder Belgische vlag vaart.
Het is een prachtige zwarte boot met op het dek alles in hout dat een extra vernislaag schijnt te hebben gekregen. De bemanning is bezig met het oppoetsen van de boot en heeft zijn werk goed gedaan want alles blinkt als een spiegel. Zelfs de buitenkant, die in zwarte hoogglans lijkt te zijn, blinkt zo fel dat de zon - die op de golven weerkaatst - lichtpareltjes op de romp van de boot tovert.
Er liggen nog enkele grote jachten in de haven maar die verdwijnen in het niets bij dit moois.

Wanneer we voorbij het ijssalon komen kan ik niet weerstaan aan een frozen yoghurt met chocolade-crisp saus. De bazin kent mij al en lacht als ik mijn zelf gevulde bekertje afgeef om gewogen te worden. Aan de overkant op een bank aan het water geniet ik van het heerlijke Griekse yoghurtijs.
En dan is het weer tijd om huiswaarts te keren.

Thuis gekomen zoeken we op het internet naar informatie over de zeilboot en krijgen enkele interessante gegevens. De boot die in Nederland gebouwd is en vaart onder Belgische vlag, is zo'n 42 meter lang en kan in het hoogseizoen voor 70.000 euro per week gehuurd worden... een duizelingwekkende prijs voor een luxe vakantie met constant bemanning om je heen.
Daar zijn wij geen seconde jaloers op, geef ons maar ons kleine huisje en met ons tweetjes genieten van ons eilandje met soms onze familie erbij...

De haven... met een groot jacht 

De supergrote zeilboot 'This is us' uit België

Nog eens de zeilboot maar nu in zijn geheel

De informatie van zijn positie in Zakynthos

Nog meer informatie over zijn ligging

De zeilboot in volle actie