Wanneer we even voor twaalf uur in Limni Keriou aankomen is het er al zeer druk op de parking en we vinden alleen nog een plaatsje naast de weg waar we onze auto kunnen achterlaten. Op het strand en in het water zoeken de vele toeristen wat afkoeling en daar wandelen we snel voorbij want wij houden niet van die drukte.
Met deze hitte besluiten we om niet de super steile helling binnendoor te nemen maar kiezen we voor de omweg. We moeten wel naar dezelfde hoogte maar daar doen we dan een tweetal kilometers over in plaats van een paar honderd meters. En we hebben daarbij nog meer tijd om van de rust en de mooie uitzichten te genieten.
Omdat de hellingen niet zwaar zijn valt het best mee met de hitte en we worden niet eens moe van deze inspanningen. Bij het beklimmen van zo'n helling stopt een auto naast ons en de vrouw vraagt vriendelijk of we niet willen meerijden maar we bedanken haar voor het aanbod en zeggen dat we willen wandelen. We hebben al dikwijls meegemaakt dat de plaatselijke inwoners niet begrijpen dat er mensen zijn die willen wandelen en zeker niet met dit warme weer. Maar toch vriendelijk van de vrouw om zo met ons begaan te zijn.
Onderweg zien we enkele wegwijzers naar een 'Kantina' en aan de afstand te zien moet het in de buurt van onze vrienden van taverna Marathia Star zijn. Vreemd want de vorige keer stonden die borden er niet en omdat er nergens iets gebouwd werd zijn we heel benieuwd wat we te zien krijgen. Lang moeten we niet wachten want boven op de heuvel gekomen zien we aan het strand vlakbij Marathia Star een 'barak' - zoals wij dat noemen - wat de 'Kantina' zal moeten voorstellen. Vlak naast de ingang van taverna Marathia Star staat nogmaals een wegwijzer naar de 'Kantina' met de vermelding dat er ontbijt, snacks, ijs en dranken te verkrijgen zijn.
We zijn dadelijk bezorgd om onze vrienden want hun taverne ligt wat afgelegen - weliswaar op een bijzonder mooie plaats - maar waar niet zoveel toeristen langskomen. Ze kregen dan ook regelmatig klanten die het kleine rotsstrand daar bezochten en bij hen iets kwamen eten of drinken. Met die nieuwe eet- en drankgelegenheid op maar een paar meter van hun zaak en wat dichter bij het strand gaat het voor hen beslist een zwaar verlies betekenen en de economie draait al zo slecht in Griekenland.
We worden als altijd even vriendelijk ontvangen en mijn man bestelt konijn en ik neem een 'porc steak' of varkenslapje van de grill. We bestellen daarbij nog een bord tomaten-komkommer waar we beiden van eten want anders wordt het teveel en krijgen we alles niet op. Het is zoals altijd heel lekker klaargemaakt, het konijn door Katharina en haar echtgenoot Dionisis is de man van de grill.
Het is niet omdat het ondertussen goede vrienden geworden zijn, maar wij hebben in al die tijd op Zakynthos nog nergens beter gegeten dan bij hen en we zijn al in diverse tavernes geweest. Ook over de vriendelijkheid van de eigenaars en hun dochter die voor de bediening zorgt horen en lezen we niets dan goed.
Vandaag is het er heel rustig - waarschijnlijk door die nieuwe 'Kantina' - en we voelen ons een beetje down omdat die mensen het zeker niet verdienen dat men hun taverne links laat liggen. Er wordt niets over gezegd en ze laten het ook niet merken, maar ze zullen zich nu vanzelfsprekend wel zorgen maken over hun toekomst. We hopen uit de grond van ons hart dat ze dit overleven want we zouden het verschrikkelijk vinden om hun lekkere keuken te moeten missen.
Na het eten wandelen we terug langs dezelfde weg naar Limni Keriou en wandelen daar nog wat rond het vroegere meer dat nu zo goed als droog staat en vol gegroeid is met riet. In het meer bevinden zich natuurlijke pek bronnen waarmee de vissers vroeger de naden van hun houten boten dicht smeerden. Het is de eerste keer dat we naar die bronnen gaan kijken en we ruiken al van ver waar we ze kunnen vinden.
Wanneer we rond het meer gewandeld zijn besluiten we om maar terug naar ons huisje te rijden want wat verder van het water gekomen wordt de warmte veel minder draaglijk. Thuis gekomen maak ik een frisse frappe voor mij terwijl mijn man zich van een glaasje witte wijn voorziet en samen genieten we verder op ons terras.
Het binnenland van Limni Keriou
Onderweg naar Marathia
Onderweg van op de heuvels hebben we zicht op het haventje van Limni Keriou
Nog onderweg... en zicht vanaf taverna Marathia Star
Een hibiscus in een tuintje... en een libel op een rietstengel in de rivier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten