Er waren alweer twee tornado's, waarbij die van gisteren wel heel dichtbij kwam. Op weg van ons huisje naar het strand lag het dak van één of ander 'tuinhuisje' midden op de weg en dat amper op een kilometer van hier. Gelukkig bleef het hier bij onweer, regen en een zware storm. We gaan deze keer niet met een gerust hart naar huis en kunnen alleen maar hopen dat ons huisje en onze tuin gespaard blijven van tornado's, zodat we die het volgend voorjaar ongeschonden terug vinden.
Zakynthos kreeg nog nooit zoveel tornado's te verwerken dan dit jaar. Dit is te wijten aan de klimaatsverandering, waardoor het zeewater warmer wordt. In de toekomst wordt dan ook nog meer van dit extreem weer verwacht...
De laatste dagen waren vooral gevuld met de voorbereidingen in de tuin en in huis voor de maanden dat we hier niet zijn.
En nu is de dag aangebroken dat we terug naar huis vliegen...
Onze vliegtuigtickets hebben we maanden geleden al geboekt en moesten alleen nog afgedrukt worden. Eergisteren boekten we onze treintickets, thuis geraken zou dus zonder problemen moeten lukken.
Na het ontwaken is er nog weinig te doen, de koffers staan klaar. Ik maak nog wat boterhammetjes voor onderweg en geef de vogeltjes in de tuin nog wat oud brood. Ook in het kommetje van de poes - die hier de laatste twee weken langskwam voor eten - worden nog kattenbrokken gedaan. De diertjes zullen morgen niet goed weten waarom er geen eten meer voor hen is.
Om half tien staat de taxi voor de deur, de taximan kent ons ondertussen al. We hoefden gisteren aan de telefoon al niet meer uit te leggen waar hij ons moest ophalen, zijn baas woonde trouwens tot voor enkele maanden naast ons, alleen gescheiden door een weide.
Op de luchthaven is het uitzonderlijk rustig, alleen de mensen voor onze vlucht schuiven aan bij de incheckbalie. Ook bij de douane verloopt alles heel vlot en dan kunnen we bij de gate gaan wachten. Door de grote ramen zien we donkere wolken en even later liggen de bergen in een sluier van regen.
In tegenstelling tot vorige jaren, toen we terug naar huis vlogen bij stralend weer, valt het afscheid van ons droomeilandje ons nu minder zwaar door het slechte weer.
Dan landt het vliegtuig van Transavia en terwijl de passagiers uitstappen valt er zelfs een fikse bui. Het vliegtuig krijgt nog een lading kerosine en even later kunnen we op de bus die ons - na een extra ritje rond het toestel - bij de trap laat uitstappen. Het extra ritje 'sightseeing' ontlokt ons en onze medepassagiers een glimlach.
We zoeken onze plaatsen op en komen drie uur later - na een probleemloze vlucht en een perfecte landing - aan op de luchthaven van Schiphol in Amsterdam.
Onze bagage komt als laatste van de band en dan kunnen we eindelijk op zoek naar het treinstation op de luchthaven. De trein voor het eerste deel van onze rit - van Schiphol naar Rotterdam - blijkt volgens de informatieborden niet te bestaan. Dan maar even navragen aan de infobalie, waar we de raad krijgen om de internationale trein van Schiphol naar Brussel-Midi te nemen. Die rijdt ook via Berchem, waar we volgens onze tickets een tweede keer moeten overstappen.
Met een bang hart - dat van mij nog het meest - stappen we op de bewuste trein en hopen dat de kaartjesknipper geen problemen zal maken, omdat onze tickets voor een andere trein bedoeld zijn. Lang duurt het niet voor hij verschijnt en we halen opgelucht adem wanneer hij de tickets teruggeeft zonder een opmerking te maken.
Eigenlijk moeten we in Rotterdam overstappen, om dan de trein naar Berchem te nemen. Maar mijn man merkt op dat we toch evengoed op deze trein kunnen blijven zitten, die ook via Berchem rijdt. Ik heb zo mijn twijfels en hoop dat we de juiste beslissing nemen.
In Rotterdam aangekomen vertrekt de trein - na een korte pauze - op precies hetzelfde tijdstip dan de trein die wij hier moesten nemen. Verbaasd kijken we mekaar aan, dit is de trein waar wij hier op moesten overstappen! Waarom moeten we in Schiphol een andere trein nemen, om dan hier in Rotterdam op deze trein over te stappen, wanneer die eveneens in Schiphol vertrekt en rechtstreeks naar Berchem rijdt? Waarom het moeilijk maken als het zo eenvoudig kan?
Al een pak opgeluchter zetten we onze reis verder en stappen in Berchem af. We hebben nog iets meer dan een half uur en gaan eerst op zoek naar de toiletten, daarna kopen we nog iets om onderweg op te eten en een drankje. Op een bank in de hall van het station wachten we tot het tijd is om ons naar het perron te begeven. Hier is het toch een beetje warmer, want buiten is het een pak kouder en wij zijn het koude weer nog niet gewoon.
Wanneer het tijd is gaan we op weg naar de trein voor het laatste deel van onze reis. Die verloopt zonder problemen en we arriveren rond acht uur in ons thuisstation. Na een korte taxirit komen we na zes maanden terug aan bij ons appartement.
Hier lijkt op het eerste gezicht alles nog in orde. Een paar spinnen hebben van onze afwezigheid geprofiteerd om de hoeken in te palmen voor hun webben. Voor de rest ziet alles eruit alsof we niet weg zijn geweest...
Ons vliegtuig met op de achtergrond de bergen in een mist van regen, heel welkom om het afscheid minder erg te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten