De laatste weken waren druk bezet met de voorbereidingen die we ieder jaar weer opnieuw moeten treffen voor we kunnen vertrekken. Maar het mooie ervan was dat we dichterbij het weerzien met ons droomeilandje kwamen en daar keken we toch weer heel erg naar uit.
Even voor half zes staat de taxi voor de deur om ons naar de luchthaven van Zaventem te brengen. We vliegen met Brussels Airlines naar Athene en blijven daar twee nachtjes in een hotel aan zee. Vorig jaar zijn we dezelfde dag verder gevlogen naar Zakynthos, maar door een technische storing van het vliegtuig in Zaventem misten we in Athene bijna onze aansluitende vlucht. De stress die daarbij kwam zien willen we deze keer vermijden en daarom hebben we gekozen voor een kort oponthoud in Athene.
De rit naar Zaventem verloopt heel goed, van files is nog geen sprake. De taxi voert ons rechtstreeks naar een speciale ondergrondse parking voor de taxibedrijven en van daaruit kunnen we met de lift naar de derde verdieping en komen meteen in de vertrekhal uit.
Het is de eerste keer sinds de aanslagen van vorig jaar dat we in de herstelde vertrekhal komen. Bij ons vertrek vorig jaar waren de aanslagen nog maar pas gebeurd en moesten we via een nood-incheckbalie naar de gates.
Vlakbij de lift komen we voorbij de herdenkingsplaats voor de slachtoffers van de aanslag. We blijven er even bij stilstaan, de bloemen van de herdenking van vorige week liggen er nog.
Dan gaan we op zoek naar de incheckbalie van Brussels Airlines. Na het inchecken nog even door de douane, waar het begint te piepen wanneer ik door de scan ga. Merkwaardig want ik heb alles wat ijzer bevatte afgedaan en in de mandjes gelegd. Het is de eerste keer dat mij dit overkomt, maar na het extra scannen van mijn handen en voeten mag ik verder. Verbaasd vraag ik me af waarom mijn handen aan de onder- en bovenkant gescand worden... ook zonder scan ziet men toch dat er niets met mijn handen aan de hand is.
Het vliegtuig vertrekt op het vermelde tijdstip en het weer is zo helder dat we tot bijna op het einde van de vlucht alles beneden op de grond goed kunnen zien. Halfweg de vlucht komen we in een turbulentie-zone terecht en worden we flink door elkaar geschud. Haastig drink ik mijn koffie op want ik heb alle moeite om de koffie in de beker te houden. Zoveel turbulentie maakten we bij onze vorige vluchten nog niet mee.
Even voor we in Athene landen zien we overal wolken onder ons en bij het uitstappen blaast een flinke wind over het vliegveld.
Onze bagage nog ophalen en dan op zoek naar een taxi die ons naar ons hotel in Port Rafti brengt. Het is vlak aan zee gelegen en ook daar waait het heel fel. Hopelijk blijft het niet zo erg waaien tijdens de rest van ons verblijf hier...
De herdenkingsplaats in de luchthaven
Aangekomen in Athene
Ons hotel
Onze kamer
En aan de andere kant
Geen opmerkingen:
Een reactie posten