30 augustus 2017 - Eindelijk regen

Bij het ontwaken zie ik wolken, de zon is niet van de partij vandaag.
Even later wordt het heel donker boven de bergen in het westen en het noorden, zou nu eindelijk de zó erg verlangde regen komen die de branden volledig zou kunnen blussen?
Voor de toeristen die hier nu verblijven is het natuurlijk niet zo leuk en zal de regen niet welkom zijn, zij verlangen naar zon en mooi weer.

Even later horen we de eerste donderslag en na een tijdje komen de eerste voorzichtige regendruppels. In het westen zorgt een grijs scherm ervoor dat we van de bergen niets meer kunnen zien, daar valt waarschijnlijk heel wat regen naar beneden. Hopelijk is het voldoende voor de branden.
Ook wij krijgen een regenbui, maar lang niet genoeg voor onze tuin, het onweer trekt zoals meestal naast ons voorbij.
Wanneer het middag is komen de eerste zonnestralen tussen de wolken piepen en het wordt zelfs eventjes heel mooi en zonnig, maar heel lang duurt het niet vooraleer de volgende wolken verschijnen.
Overal rondom ons hangen donkere wolken, de bergen van Keri tot bijna in het noorden verdwijnen weer helemaal uit het zicht, maar bij ons blijft het zonnig en droog.

Ondertussen lees ik nog wat in de nieuwsberichten om te weten te komen hoe het is met de branden.
Men weet nu dat er bij de zware brand in de regio Agalas en Kiliomenos 13.000 hectaren verbrand zijn en bij die van Anafonitria en Mariés 27.000 hectaren. Van de oostkant van het dorp Mariés tot aan het scheepswrak Navagio is bijna alles verbrand. Olijfgaarden, wijngaarden, bossen, weiden, stallen, opslagplaatsen en vee zijn verbrand.
Overal zijn nog kleine opflakkeringen maar het meeste werk heeft men met de berg die aan de oostkant van het dorp van Mariés begint, daar heeft men nog veel opflakkeringen. Dat is juist de berg die zich achter het huis en de taverne van onze vrienden bevindt. Wanneer alles daar wat voorbij is gaan we hen zeker bezoeken om hen onze steun en medeleven te betuigen.

Gisteren kreeg ik een mail van Google met een reactie van Gerrit die met vrouw en dochter hier in Zakynthos met vakantie waren. Tot mijn grote spijt kan ik er niet op antwoorden omdat het een 'no reply' mail betreft. Dus Gerrit wanneer je dit moest lezen, laat even in een reactie je e-mailadres weten (alleen door mij te zien) en je krijgt een antwoord van mij.

Misschien is dit wel goed om weten voor iemand die ooit ook eens een reactie willen plaatsen. Laat wanneer je dat wil, je e-mailadres achter bij je reactie zodat ik kan antwoorden.
Alleen ik kan de e-mailadressen zien en ik zal die zeker voor mij alleen houden. Ik kan zonder dat ook antwoorden op de reacties, maar dan moet ik ze op mijn blog publiceren. Pas dan kan ik antwoorden, maar dat betekent dat iedereen de reactie en mijn antwoord kan zien en ik vermoed niet dat het de bedoeling van de mensen is dat het openbaar staat.

Vanuit het raam... de bergen in het westen zijn verdwenen door de wolken

 

De bergen spelen alweer verstoppertje achter de donkere wolken

Wolken kunnen ook mooi zijn

29 augustus 2017 - Belgen op bezoek

De wegen naar het noorden zijn opnieuw open. Er wordt alleen gevraagd aan de mensen om de brandweermannen - die nog altijd druk bezig zijn om na te blussen en toezicht te houden - niet te hinderen bij hun werk. Ook blusvliegtuigen en blushelikopters vliegen nog altijd op en af om na te blussen.
Ik vernam vandaag al van een paar mensen dat het een vreselijke aanblik geeft met al die zwartgeblakerde vlaktes...
Vroeg of laat zullen wij ook geconfronteerd worden met die aanblik wanneer we weer eens gaan wandelen en in het echt zal het er nog veel erger uitzien dan op de foto's. Zo triest!!!

Wij verwachten vandaag bezoek uit België. Vorige maand kreeg ik een reactie op mijn blog van een Belg die in Keri een huis gaat kopen. Hij wou met zijn vrouw graag even langs komen voor ze naar de notaris gaan en nu is het zover.
Rond twee uur arriveren ze bij ons en maken we kennis met twee heel vriendelijke mensen, bij wie we ons dadelijk goed voelen. Met een hapje en een drankje wordt er over van alles en nog wat gepraat en de tijd gaat heel snel voorbij. Bij het afscheid nemen beloven we om contact te houden en dat onze deuren altijd voor elkaar open staan.
Het was een heel gezellige namiddag en zeker voor herhaling vatbaar...

Later verneem ik in een nieuwsbericht nog dat er tussen 6.00 en 18.00 op 23 plaatsen brand ontstond, maar omdat de brandweer zo voltallig aanwezig was werden ze allemaal geblust voor ze groter konden worden. Men vraagt nogmaals aan de mensen om vooral voorzichtig te zijn met activiteiten uit te voeren die brand kunnen stichten.
Dat heeft men goed gezegd... Regelmatig worden er nog brandende sigarettenpeukjes door open autoramen naar buiten gegooid, of van rijdende scooters en zelfs door voetgangers. Dat is niet gelogen, daar zijn getuigenissen van en ook wij zien het regelmatig. Dat de mensen - bij deze grote droogte en de zware branden die Zakynthos nu al zolang in hun greep hebben - hun verstand niet beter gebruiken, dat begrijp ik niet.

28 Augustus 2017 - Ons hart is bij vrienden in Mariés

De zware brand die eergisteren in Anafonitria is uitgebroken is al sinds die avond op weg naar Mariés, maar sinds gisteren tegen de avond heeft het vuur het dorp bereikt.
De ganse dag al was er een verbod om de wegen naar het noorden te gebruiken, ook alle boottochten naar het beroemde scheepswrak en de Blauwe grotten werden stilgelegd.

De brandweer werkte met man en macht om het vuur bij de huizen van het dorp Mariés weg te houden, maar kon niet verhinderen dat net buiten de dorpsrand, enkele oude, onbewoonde huizen, alsook stallen en opslagplaatsen in de vlammen opgingen.
Een twintigtal bewoners uit het dorp, meestal ouderen en mensen met ademhalingsmoeilijkheden, werden met busjes naar een veilige plaats overgebracht om aan de verstikkende rook te ontsnappen. De andere bewoners hielden zich vertrekkensklaar voor het geval de vlammen in de huizen zouden komen. Vele dorpelingen zetten hun uiterste krachten in om samen met de brandweermannen hun dorp en huizen te beschermen. Pas ver na middernacht slaagden ze erin om het gevaar voor hun dorp te verminderen.

Ons hart zat al die tijd - en ook nu nog - bij onze vrienden van een lokale taverne daar in het dorp. De vrouw van de taverne zei in mei - toen mijn schoonbroer en schoonzus erbij waren - dat ze ons zowat als leden van de familie aanzag. Ze heeft vanaf haar 14 jaar voor een hele tijd in Duitsland gewoond, toen haar vader daar werkte aan de ovens van een ijzergieterij.
Mijn schoonbroer woont al meer dan 35 jaar in Duitsland omdat hij met een Duitse getrouwd is en wanneer we in de taverne gaan eten leeft de vrouw helemaal op omdat ze met ons nog eens Duits kan praten. Het verwondert me steeds dat die taal haar na al die jaren nog altijd zo goed afgaat.
Ze hebben het door de crisis - net als alle kleine zelfstandigen hier - niet gemakkelijk om hun hoofd boven water te houden. Nu komt deze tegenslag er nog eens bij.

Deze morgen vlogen de blushelikopters nog weg en weer met water, het brand er nog altijd. Wanneer de wind in de namiddag weer gaat aanwakkeren wordt het weer gevaarlijk voor de branden, die kunnen dan weer erger worden...

Hieronder enkele foto's van de taverne van onze vrienden in Mariés

27 augustus 2017 - Alweer een zeer zware brand

Wat is er toch met ons mooie Zakynthos aan de hand???
Iedere dag vernemen we in het nieuws dat er één of meerdere branden zijn op het eiland. Meestal kleinere die snel onder controle zijn, maar tussendoor ook zwaardere.
Het is ondertussen twee weken geleden dat het in Agalas en Kiliomenos zwaar gebrand heeft en dat gedurende zes opeenvolgende dagen. Op die twee plaatsen was eergisteren alweer brand en men vraagt zich af of het nieuwe branden waren of dat ze nog eens opgeflakkerd zijn.

Gisterenmiddag hoorden we het - ons ondertussen al heel bekende - geluid van een blushelikopter en ons eerste gedacht was, oh neen... toch niet weer zeker! Maar inderdaad... we zagen een lange en dikke rooksliert boven de bergen in het westen, die ergens dichtbij het noorden boven de bergkam omhoog kwam. Dit leek alweer een zware brand.
Even later las ik op de twee nieuwssites die ik volg, dat er een zéér zware brand in Anafonitria aan de gang was. Alweer...
Ik heb de ganse namiddag en avond en ook vandaag weer, het nieuws op de voet gevolgd. Het is zo triest om te vernemen wat er met ons mooie eilandje allemaal aan het gebeuren is. Het lijkt wel alsof men het kapot wil krijgen...

Het nieuws werd regelmatig bijgewerkt en zo vernam ik dat minstens één taverne en een huis door de vlammen zijn verwoest. De mensen zijn nog net uit hun huis gered, waarna het kort daarna helemaal in de vlammen opging.
Ook het beroemde klooster van Anafonitria was ingesloten door de vlammen en de brandweer werkte met man en macht om het te beschermen. Net zoals men alles deed om het dorp te beschermen, dat al heel snel geëvacueerd werd. Het is hen uiteindelijk gelukt om het klooster te beschermen.
Boerderijen, olijfgaarden en heel veel dieren zijn ten prooi gevallen aan de vlammen. De mensen hebben het al zo verschrikkelijk moeilijk in deze crisistijd en nu krijgen ze dit ook nog allemaal te verwerken. Wanneer ze hun broodwinning door die stomme, met opzet aangestoken branden, ook nog eens verliezen wordt het wel héél moeilijk om te overleven.

De brand breidde zich later nog uit naar Navagio, Volimes, Orthonies en Mariés en de politie besloot om het verkeer aan de kruising na Katastari tegen te houden.  Alleen voor noodgevallen mocht men de bergen nog in rijden.
Er woedden gisterenavond zes branden en op het TV-nieuws vertelde men dat er hier in Zakynthos deze zomer al 76 branden waren.
Ik heb vernomen dat men in het haventje van Porto Vromi 25 auto's en ongeveer 100 mensen moest evacueren. Ze hadden hun auto's daar geparkeerd om met een bootje mee te varen naar het scheepswrak en de Blue Caves. Toen ze terugkwamen zagen ze de vlammen naar het haventje toekomen.
De wegen van Anafonitria naar Navagio en Porto Vromi werden afgesloten voor het verkeer.

Deze morgen al heel vroeg zijn er met de ferry nog verschillende brandweerwagens, brandweermannen, legertanks en ambulances aangekomen. Indrukwekkend wanneer ik de foto van de colonne voertuigen op het nieuws zie...
Het vuur is nog altijd niet onder controle en woedt nog hevig, vooral naar Mariés toe. En dan gaan mijn gedachten vooral uit naar de lieve eigenares van Taverna Olive Tree in het dorpje, door wie wij - volgens haar eigen woorden - ondertussen als familie worden aanzien. We kunnen alleen maar hopen dat hun huis en taverne gespaard blijven.
Er zijn eigenlijk geen woorden voor om te beschrijven hoe erg we dit alles vinden en wat we juist voelen bij al dit verschrikkelijke nieuws. Al de foto's en video's die voorbij komen op de internet-kranten, het lijkt daar wel de hel. En dan kwam er een foto voorbij van de vele toeristen die beneden op het strand bij het scheepswrak lagen, terwijl boven hen de vlammen boven de kliffen opstegen... dit lijkt allemaal zo onwerkelijk!
De politie heeft ondertussen een bericht verspreidt dat toeristen en ook de lokale mensen de wegen in het noorden moeten vermijden, zodat de brandweer hun werk kan doen.

Aan echt wandelen denken we ondertussen niet meer. Dat is op dit moment levensgevaarlijk met die gekken die er een spelletje van maken om overal brand te stichten. We genieten - tussen het werk door - op ons terras of in de tuin van de laatste zeven weken die we nog tegoed hebben op ons eilandje. Hopelijk resten ons nog enkele mooie wandelingen in september en oktober.
Deze namiddag rijden we nog even tot Limni Keriou, waarna we tot in Marathia wandelen voor een etentje bij onze vrienden in Taverna Marathia Star. Even onze gedachten op andere dingen zetten...  

Ondertussen hebben we onze wandeling van Limni Keriou naar Marathia en ons etentje achter de rug. Het heeft ons weer heerlijk gesmaakt. Nog nooit heb ik Chicken Souvlaki gegeten die even lekker was dan die van Dionisos, niemand kan aan zijn grillkunsten tippen.
We kregen te horen dat er de afgelopen week twee keer mensen uit België bij hen waren die gevraagd hebben of ze ons kenden.
Eén daarvan waren de mensen uit Limburg die één van de volgende dagen in Keri een huis gaan kopen en met wie we afgesproken hebben om bij ons samen te komen vóór ze naar de notaris gaan. Het verheugde ons te horen dat ze goed en wel aangekomen zijn na die vele kilometers die ze met hun auto onderweg waren. Ik moet beslist vandaag nog een mailtje sturen om met hen iets af te spreken.
Naar de andere Belgen ben ik zeer benieuwd. Ze vertelden dat ze mijn blog lezen, maar het is voor mij niet mogelijk om te zien wie er allemaal mijn blog leest. Vandaar dat ik heel benieuwd ben wie het mag zijn en die nu ook in Zakynthos verblijven. Ze mogen altijd een reactie achterlaten op mijn blog, niemand anders dan ik kan zien wat ze schrijven.

Toen we terug thuis kwamen hing er alweer een dikke rooksliert over de bergen, de brand woedt nog altijd hevig. Kort daarna vernam ik dat men twee personen in het vizier heeft die de mogelijke brandstichters kunnen zijn. Morgen zou er waarschijnlijk meer informatie vrijgegeven worden. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat men hen kan oppakken en dat ze een zware straf krijgen...  

De brand gezien vanaf de zee 

De bewuste foto met de toeristen op het strand bij het scheepswrak en boven hen de oplaaiende vlammen. (Foto van een Zakynthos groep)

Een zeilboot in het haventje van Limni Keriou

Op weg naar Marathia, zicht op Marathonissi 

De haven met Marathonissi en een deel van de boten in de avondzon

De brand zoals we die bij onze thuiskomst kunnen zien 

De rook van de brand zoals die op zaterdag vanuit de ruimte te zien was

23 augustus 2017 - Wandelen in de heuvels van Kalamaki... en brand

Onze geplande wandeling van vandaag gaat naar de heuvels van Kalamaki en we rijden zoals gewoonlijk tot aan de Cave Bar en parkeren daar onze auto. Het is redelijk bewolkt maar dat is welkom op onze eerste grotere wandeling na al die maanden.
We wandelen het pad op en niet veel verder komen we aan een zwartgeblakerde heuvel. De brand dateert al van een paar weken geleden en is gestopt op een paar meters van de ' woonplaats' van een plaatselijke boer. Een huis kan je het moeilijk noemen want het is er zó vuil dat wij er zelfs onze dieren nog niet zouden in onderbrengen. Maar de boer zit er wel dikwijls 'gezellig' aan de tafel wanneer wij er passeren.  

Even verderop zijn er dan weer vandalen aan het werk geweest. Iemand had hier in het voorjaar een herdenkingskapelletje neergezet. Waarschijnlijk voor een geliefde die er verongelukt is. Toen we in mei met onze Duitse gasten langs wandelden vonden we nog dat het wel op een mooie plaats stond, aan de rand van de afgrond, met de zee en de blauwe lucht op de achtergrond. Nu is het bovenste gedeelte er af gebroken en staan de kaarsjes nog op de voet van het kapelletje, ... zo triest voor de rouwende familie.
We wandelen verder de heuvels op en komen aan een tweede zwarte vlek, hier brandde het zondag nog maar men heeft het gelukkig snel onder controle gekregen.

Het wandelpad is verschrikkelijk stoffig. Men heeft het tegen het toeristische seizoen weer van een nieuwe laag grind en zand voorzien. Door de lange droogte is het veranderd in een dikke laag wit stof en bij elke stap stuift het omhoog.
Wanneer we boven bij de asfaltweg aankomen zitten onze schoenen en wandelbroeken onder het witte stof, gelukkig moeten we niet door een dorp of woonwijk wandelen. In de toekomst een kleren- en schoenenborstel meenemen in de rugzak is misschien nog wel een optie.
Wanneer we voorbij Taverna Kanalos lopen worden we vriendelijk begroet maar we wandelen verder, de lunch zit in onze rugzak.

En dan begint onze zoektocht naar een overblijfsel van wat ooit eens een kerk moet geweest zijn. Toen ik zondagavond op het internet opzocht waar de brand hier achter Argassi ergens moest zijn geweest - en ik de naam van de plaats intypte - kwam ik met die naam bij foto's terecht die iemand hier zou gemaakt hebben. De foto's vielen bij ons zo erg in de smaak dat we besloten om naar deze plaats op zoek te gaan. En hier zijn we dan en nu maar hopen dat we de plaats kunnen vinden...
Op onze wandel-GPS staat de plaatsnaam oorspronkelijk vermeld en we volgen een paadje dat op het eerste zicht er naartoe loopt. Even later staan we volgens de GPS pal op de plaats, maar de overblijfselen van een kerk zien we niet.
We lopen nog wat verder en staan dan tussen de bomen, aan de rand van een berghelling waar we uitkijken over Kalamaki en omgeving, en de luchthaven met daarachter ons huisje. Helemaal achteraan zien we de bergen van Keri tot bijna in het noorden, daar waar we gisteren waren. De bomen geven veel schaduw en het is zo rustig dat we besluiten om onze boterhammetjes hier maar op te eten. Enkele stenen dienen als zitplaats...    

Na het eten wandelen we terug naar de asfaltweg en volgen die nog een eindje. Onderweg zien we ook de plaats van de brand van zondagavond. Aan onze kant van de bergkam valt het nog wel mee, misschien was het op de andere helling erger aan het branden.
Even later keren we op onze stappen terug en na nog even een kijkje te nemen bij de wilde druiven aan een oude klokkentoren, wandelen we terug tot aan Kanalos. Van wolken is al lang geen sprake meer en we hebben al enkele uren door de zon gelopen. Een fris drankje zal ons bijgevolg wel smaken. Wij zijn hier vaste klant wanneer we voorbij wandelen en hun 'Chef Salad' smaakt heerlijk, maar onze lunch is nog niet verteerd en dus bestellen we alleen maar een drankje. Daarna wandelen we terug naar de auto.
Wanneer we thuis aankomen merken we dat er tijdens onze afwezigheid een regenbui is geweest. Wij hebben de goede kant gekozen om te wandelen want wij hebben geen druppel gevoeld.

Bijna gelijktijdig met onze thuiskomst begint het in Lithakia te branden. Even later vliegen de blusvliegtuigen over ons huisje wanneer ze hier vlakbij komen water scheppen in zee. Soms vliegen ze zó laag over dat we de piloot kunnen zien. Op een bepaald moment vliegen er zelfs 5 blusvliegtuigen rond.
Enkele uren later is de brand zo goed als geblust en vliegen ze weer weg.

Een zwaar bewolkte start

Gaan zwemmen met de paarden kan men hier ook

Deze distel groeit alleen tussen dorre planten

Zo was het herdenkingskapelletje einde mei...

... en zo is het nu na het vandalisme

Dit was eens mooi groen

De donkere wolken verdwijnen

En we blijven maar zoeken

Het uitzicht op onze lunchplaats 

De brand in Lithakia

Deze komt even over ons huis vliegen op weg om weer water te tanken

22 augustus 2017 - Op bezoek bij vrienden

Vandaag zijn we uitgenodigd bij onze Nederlandse vrienden in Chartata. Alykes ligt daar heel dichtbij en we willen er gelijk een kleine wandeling aan vastkoppelen.
We hebben plannen om morgen nog eens echt te gaan wandelen en dan zou dit vandaag al een opwarming kunnen zijn.
Dadelijk na het middageten rijden we richting Alykes en stoppen op een parking bij de zoutmeren waar we onze auto achterlaten.
We nemen voor de eerste keer het pad dat tussen de zoutmeren loopt. Bij de vorige keren dat we in Alykes waren, hebben we altijd via de hoofdbaan langs de meren gelopen.  Een groot deel is gevuld met water, maar in enkele delen zien we heel goed de zoutkristallen. Heel interessant om dit ook eens te zien, de meren krijgen er een heel ander uitzicht door.

Na de meren komen we nog voorbij vakantieverblijven en dan loopt het pad omhoog door olijfgaarden en ook wijngaarden. Het is heel rustig en we hebben een mooi uitzicht op de bergen die hoog boven al die kleine dorpjes liggen.
Langs die bergflanken hebben we vorig jaar in september en oktober, alsook dit jaar in mei verschillende mooie wandelingen gemaakt. Nu ziet een deel van die flanken en ook enkele toppen helemaal zwart van de zware branden die daar op 11 augustus en de dagen daarna gewoed hebben.
Even moeten we de asfaltweg van Katastari naar het noorden volgen en dan slaan we het pad in dat we al kennen van de kloosterpadroute die we in mei nog gewandeld hebben. Even later moeten we - in plaats van het gekende pad te volgen - een andere weg nemen. Deze weg doen we voor het eerst, maar wanneer we de weg gewoon aflopen zullen we het gezochte huis wel vinden. Al van ver zien we Marlies op hun terras zitten... gevonden!

We worden hartelijk begroet en ze geven ons al dadelijk een rondleiding. We zien ook de citroenbomen waarvan wij  - bij hun bezoek aan ons - de citroenen kregen die ons heel wat lekker citroensap hebben opgeleverd. Nu is het citroenenseizoen voorbij en hangen er bijna alleen maar groene exemplaren aan.
Het wordt een heel gezellige namiddag met hapjes en drankjes, ondertussen wordt er weer wat bijgepraat.
Na een paar uurtjes vertrekken we terug want onze kleine Matia is alleen thuis en hij is het niet gewoon om zolang opgesloten te zitten. We wandelen langs het dorpspaadje terug tot aan de hoofdbaan en nemen dan hetzelfde pad van daarstraks tot aan de auto. Ondertussen genieten we van het uitzicht over de meren en de baai van Alykes.

Na een half uurtje rijden kunnen we Matia weer verlossen uit zijn hokje en zoals altijd - wanneer hij even alleen was - kan hij er niet genoeg van krijgen om extra aangehaald te worden. Daar zal het opgroeien met de fles de oorzaak van zijn, naar het schijnt zijn die dieren super aanhankelijk.
's Avonds maak ik nog een typisch Belgisch Frietje, dankzij de echte frieten-bakjes van de Ava-winkel in ons Belgenlandje. Dat smaakt altijd even lekker, ook in het buitenland...

De zoutkristallen

Links onderaan nog zoutkristallen in wording

Op de achtergrond de bergen met links de zwartgeblakerde flanken en toppen

Rustig wandelen door de olijfgaarden

Uitzicht op de zoutmeren en de baai van Alykes

Deze bloemen ' Nachtschone' gaan alleen open wanneer het avond wordt

Terug op weg naar beneden

Een lekker Belgisch Frietje

20 augustus 2017 - Warmste zomer sinds 1880... en weer brand

Gisteren was er nog maar eens een aardbeving. Deze keer met een kracht van 3.2 op de Richterschaal en alweer op dezelfde plaats dan die van twee dagen geleden. De schok was - met 2 à 3 seconden - minder lang dan de vorige en mijn man, die in de tuin zat had het niet eens gemerkt.

Na 6 dagen aan één stuk zijn de branden sinds een paar dagen eindelijk bedwongen. Men houdt nu nog een oogje in het zeil voor eventuele opflakkeringen. Duizenden hectaren bossen, olijfgaarden, landbouwgronden en wijngaarden zijn in vlammen opgegaan.
In een toespraak zei de burgemeester dat het dorpje Agalas voor minstens vijf jaar verminkt is. Gelukkig zijn hun huizen door het harde werk van de brandweer en de eigenaars gespaard gebleven. Een huis dat net buiten het dorp stond is het enige dat ten prooi viel aan de vlammen. Maar gerust zijn de mensen nog niet want de zomer en de droogte zijn nog niet voorbij en branden zijn nog altijd mogelijk.

Voorlopig is het vandaag de laatste warme dag, vanaf morgen voorspelt men 31 à 32° tot en met donderdag, daarna zou het terug weer wat warmer worden.
Volgens de metingen is het de warmste zomer in Griekenland sinds 1880 en dat geloof ik graag. We hebben hier ook nog nooit zó erg gezweet dan deze zomer.

We rijden tegen het avondeten nog maar eens naar Limni Keriou, om van daaruit naar onze vrienden in Marathia te wandelen. Lange wandelingen kunnen we vanwege het grote gevaar op bosbranden nog altijd niet maken, maar een beetje onze benen strekken hebben we toch wel nodig.
In tegenstelling tot vorige zondag - toen alles daar onder de rook van de brand in Agalas zat - ziet het er nu weer normaal uit. In Limni Keriou is het zeer druk en we lopen snel door naar het steile pad aan de haven, dat uitkomt op de weg naar Marathia.
Van hieruit genieten we weer van de rust en de mooie uitzichten tot we bij Taverna Marathia Star komen. Tijdens het eten kijken we uit op het schildpadeiland Marathonissi, dat weer stralend in de zon ligt, een groot verschil met de vale bruine kleur van vorige zondag.

Na het eten wandelen we rustig terug naar de auto. Onderweg zien we aan een kappertjesplant iets wat we in al die tijd dat we hier komen nog nooit eerder zagen. Wanneer de bloemen uitgebloeid zijn worden het appeltjes, die net zoals de kappertjes kunnen ingemaakt worden voor op slaatjes en dergelijke. Dat weten we al langer.
Maar nu zien we voor het eerst appeltjes die groot geworden zijn en daarna opengebarsten. Binnenin zijn ze helder rood en bevatten pitten of zaden. Zouden die dan ook eetbaar zijn? Hier kan ik niet aan voorbij gaan zonder een paar foto's te nemen...
Terug in Limni Keriou gekomen is het al heel wat minder druk. We gaan tot aan de auto en rijden huiswaarts, waar we nog een tijdje genieten op ons terras nu het wat minder warm is.

Wanneer ik wat later aan mijn laptop zit verneem ik dat er vanuit Argassi alweer hoge vlammen te zien zijn bij de Skopos van Vassilikos... Nog maar eens een brand!
Er is alweer op twee verschillende plaatsen bijna op hetzelfde moment brand uitgebroken en de mensen vrezen dat men hier nu misschien verder gaat met wat men de vorige week op de rest van het eiland begonnen is...
Naar wat ik later nog verneem zou één van de branden zich in de omgeving bevinden van de plaats waar wij vorige week zaterdag nog waren toen we naar Taverna Kanalos gingen. Blijft er nu binnenkort geen enkel mooi plekje meer van brand gespaard waar wij graag vertoeven???

Zicht op de haven van Limni Keriou

De kappertjesplant met de opengebarsten appeltjes

Even van dichtbij bekijken

Het strand van Limni Keriou... minder druk maar nog veel te druk voor ons

17 augustus 2017 - Het brandt nog... en een aardbeving

Iedere dag laait ergens op het eiland wel weer het vuur op. Het is al voor de zesde dag op rij aan het branden.
In de voormiddag zien we opnieuw een blusvliegtuig heel de tijd heen en weer vliegen met een lading water van de baai van Laganas naar de weer opgeflakkerde branden in Agalas en Kiliomenos. Bij de minste aanwakkering van de wind laait het vuur weer op, men krijgt het maar niet volledig gedoofd.

In de namiddag komen er nog twee branden bij in Kalamaki, één in het bos vlakbij de duinen en één in de duinen zelf. Gelukkig zijn het geen grote branden en krijgt men ze snel onder controle.
Later lees ik in een nieuwsbericht dat men beelden heeft opgevraagd van de Satelliet Copernicus om vanuit de ruimte te kunnen kijken hoeveel oppervlakte de branden verwoest hebben. Men zou deze beelden in een tijdspanne van 48 uren in het bezit moeten hebben. Die beelden zou ik ook wel eens willen zien...

Terwijl ik aan mijn laptop zit te schrijven begint even na half elf alles opeens te schudden... Een aardbeving! Dit hebben we al zo vaak meegemaakt dat ik het de eerste seconde al herken. Wanneer ik even later op de aardbevingssite ga kijken zie ik dat er een beving was van 3.9 op de schaal van Richter. Het epicentrum zat op 19 kilometer van Mouzaki, de provincie waartoe Agrilia behoort.
Eigenlijk niet eens zo zwaar, maar waarschijnlijk zo goed te voelen omdat het epicentrum vlakbij was.
De laatste tijd zijn er regelmatig bevingen rond Zakynthos. De mensen van hier zeggen altijd dat het niet geeft wanneer er meerdere kleine bevingen zijn, dat zou de druk wegnemen en zwaardere bevingen kunnen voorkomen... Hopelijk hebben ze gelijk! Zij hebben hier de zware aardbeving van 1953 meegemaakt die het grootste deel van het eiland platgelegd heeft, ze weten dus waarover ze spreken...

Voor we ons huisje kochten wisten we al dat het hier aardbeving gevoelig was, we hadden er tijdens onze vakanties al enkele lichtere meegemaakt. Wanneer we er schrik voor zouden gehad hebben, hadden we hier beter niets gekocht om voor langere tijd te komen wonen...

De rode ster is het epicentrum, het kruisje onder Mouzaki duidt aan waar wij ongeveer wonen

15 augustus 2017 - Dit slaat alles!!!

Even na het ontwaken zien we dat het vlak bij ons huis - aan de rand van een kiezelweg en naast een grote en droge weide midden de huizen - beginnen branden is. Met deze droogte en de wind zou dat wel eens heel snel tot bij de huizen kunnen komen.
Mijn man belt het nummer van de brandweer en na een tijdje wachten krijgt hij een brandweerman aan de lijn en vraagt in het Grieks of de man Engels spreekt. Mijn man spreekt de Griekse taal niet voldoende en hij wil in dit geval zeker geen fouten maken.
Tot onze verwondering haakt de brandweerman gewoon in. Mijn man belt een paar keer terug en we krijgen steeds hetzelfde, op het moment dat ze horen dat we niet Griekstalig zijn haken ze gewoon in. Maak dat mee!!!

Dit verontrust ons wel héél erg! Wanneer ons huis nu moest branden... hoe zouden we dan hun hulp kunnen inroepen als ze inhaken wanneer ze horen dat ze met anderstaligen te maken hebben? En dan op een moment dat er hier op het eiland zoveel branden aangestoken worden!
Hier gaan we het toch niet bij laten. Er gaat vandaag nog een mailtje naar Nikos, de verhuurder van het huisje dat we bij onze vroegere vakantie's hier in Zakynthos altijd huurden. Hij is brandweerman en dit willen we hem zeker melden en vragen of ze ook zo zullen reageren wanneer ons huis eens moest in brand staan...

Dit is een groot probleem hier in Zakynthos. Wanneer we eerder al moesten bellen naar de telefoon- water- of elektriciteitsmaatschappij, kregen we iedere keer met hetzelfde probleem te maken. Ze horen dat je geen Grieks spreekt en haken gegarandeerd in en daar sta je dan met je problemen of vragen...
De laatste keer hebben we aan onze vrienden in Marathia gevraagd om in onze plaats te bellen toen onze telefoon het niet deed. De dochter spreekt perfect Engels en heeft het toen uitgeprobeerd. Wanneer ze hen in het Engels aansprak werd er ook dadelijk ingehaakt. Maar toen ze bij haar volgende oproep Grieks praatte werd ze wel geholpen en kon ze onze problemen doorgeven.
Volgens haar is het niet alleen ons probleem. Wanneer een Oostenrijker - die vlakbij hen een villa bezit -  problemen heeft, moet zij ook altijd in zijn plaats bellen. Bij hem wordt ook iedere keer ingehaakt.
Dit voorval met de brandweer zullen we haar ook zeker vertellen...

We kunnen alleen maar hopen dat we nooit brand zullen krijgen in ons huis, of dat we ergens aan het wandelen zijn waar het begint te branden...

14 augustus 2017 - Het houdt niet op met branden

Na alle branden van gisteren lijkt het bij het ontwaken van bij ons uit gezien een beetje genormaliseerd.
Het blijft niet lang normaal want al snel zien we opnieuw rook boven de bergkammen uitkomen en naargelang de wind toeneemt flakkeren meer en meer branden weer op.
Er komen in de loop van de dag ook weer nieuwe haarden bij. Onder andere dicht bij het dorp van Kiliomenos brand het nu en ook in de omgeving van het Yperagatou klooster, eveneens in Kiliomenos. De brand daar woedt in een zeer ruwe streek en de prioriteit ligt bij de brandweer in het beschermen van het klooster.

In de late namiddag hebben de rookslierten van de branden in het westen en die van de branden achter de Skopos van Vassilikos mekaar ontmoet en kleurt een groot deel van de lucht alweer bruin.

Tijdens de vergadering met de burgemeester is de noodtoestand in Zakynthos uitgeroepen. Er zouden vandaag maar liefst 22 branden woeden op het eiland en niemand denkt er nog aan dat dit toeval kan zijn...

De brand dicht bij Kiliomenos even na de middag

Dezelfde brand 's avonds bij zonsondergang

13 augustus 2017 - Brand van het noorden tot het zuiden

Deze morgen bij het ontwaken zijn de grootste rookpluimen van gisterenavond alweer verdwenen, alleen net boven de bergkammen hangt nog een bruine waas.
Er waait een felle wind en we maken meteen plannen om tegen het avondeten naar Limni Keriou te rijden en van daaruit naar Marathia te wandelen. De wind maakt de temperaturen aangenamer en na onze wandeling gisterenavond willen we dat nog wel eens overdoen.

De wind heeft deze nacht veel assen meegebracht van de branden en het terras, de tafels en de stoelen liggen onder een dunne grijze laag. Dat wordt poetsen! Veel helpt al dat poetsen echter niet want in geen tijd ligt er een nieuwe laag.
De blushelikopters vliegen nog altijd af en aan met water naar Agalas en het duurt niet lang of er stijgen daar weer grote rookpluimen op. Nog even later lijkt het of ook die andere brand van gisteren weer is opgeflakkerd.

Ik hou me binnen in huis wat bezig en na een tijdje begint het wel heel erg naar brandlucht te ruiken. Nieuwsgierig ga ik buiten kijken en schrik van de dichte rook die overal hangt. Niet veel later is de rook zo dik dat we aan de westkant geen enkele berg meer kunnen zien. Normaal gezien kunnen we de bergen zien vanaf Marathia in het zuiden tot aan de Vrachionas bijna in het noorden. Nu zitten al die bergen achter een dikke laag rook terwijl de Skopos aan de andere kant in Kalamaki baadt in de zon.
Terwijl ik aan mijn laptop zit komen de fijne assen door het vliegengaas naar binnen en in een mum van tijd ligt overal een dun laagje, oh neen... ik heb gisteren overal gepoetst!!! Ik sluit vlug alle ramen maar vrees dat het al te laat is.
Van onze plannen om naar Marathia te wandelen zal niet veel in huis komen. Mijn neus en keel zijn nu al geïrriteerd door de rook en om er dan nog door te wandelen is helemaal niet meer gezond.

Ik verneem dat in Vassilikos - in de omgeving van Daphni - ook een nieuwe brand is ontstaan en enkele ogenblikken later rijdt een brandweerwagen voorbij ons huis. Achter de bomen aan de baan van Kalamaki komt rook omhoog, ook daar alweer een nieuwe brandhaard.
Tegen 16.00 is opeens alle laaghangende rook verdwenen en de bergen zijn weer zichtbaar. De sterke wind heeft de rook wel grotendeels doen verdwijnen, maar heeft de branden nog meer aangewakkerd. Door de sterke wind kunnen de blusvliegtuigen niet worden ingezet. De brandweer krijgt alleen hulp van twee helikopters.
Nu het opgeklaard is maken we ons snel klaar om toch maar naar Marathia te wandelen.

Onderweg worden we nog opgehouden door een ongeluk en moeten een omweg volgen. Daardoor komen we dichter bij de brand die woedt tegen de hellingen boven de dorpen. We schrikken van de omvang die de brand al genomen heeft, het is allemaal rook van beneden tot aan de top.
Wanneer we Lithakia voorbij zijn en dichter bij Keri komen krijgt alles een heel onwerkelijk uitzicht. Door de zware brand in Agalas, hangt er zoveel bruine rook in de lucht dat de zon er bijna niet doorheen kan schijnen. De straat en de omgeving heeft daardoor een bruin-rode kleur zoals we nog nooit eerder gezien hebben, heel onwezenlijk...

In Limni Keriou laten we onze auto achter en wandelen langs het haventje richting Marathia. Het geeft een raar gevoel zo onder die rook door te wandelen, de omgeving heeft een heel ander uitzicht. De helikopters komen vlakbij de stranden water scheppen en vliegen er dan weer mee naar de brand.
Zelfs het mooie Marathonissi ziet er helemaal anders uit, de zon die door de rook schijnt geeft het een bruine kleur.
Bij onze vrienden van Taverna Marathia Star gekomen wordt er natuurlijk dadelijk over de branden gesproken. Ook zij vinden het vreselijk wat er nu in Zakynthos gebeurd en hebben ook al vernomen dat er heel waarschijnlijk een misdadige bende aan de gang is die overal brand sticht.
Na het eten wandelen we terug naar de auto en rijden weer huiswaarts.

In het totaal waren er van gisterenavond tot nu 12 brandhaarden, verspreidt over het ganse eiland. Sinds het begin van dit jaar zijn er al meer dan 60 branden geweest. Morgen komt er een speciale vergadering om de noodsituatie op het eiland te bespreken.
Tegen de avond is het eerste huis in Agalas ten prooi gevallen aan de vlammen. De bevolking en de brandweer werken met man en macht om het dorp te beschermen.

De rook van de brand in Agalas boven de bergen van Lithakia

Een helikopter komt bluswater scheppen vlakbij de haven van Limni Keriou

De zon zit verscholen achter de bruine rook

Een ongewoon bruin Marathonissi

Zo mooi kan Marathonissi zijn op een normale dag

Limni Keriou onder de rook

Overal rook 

12 augustus 2017 - Naar Kanalos en het brand weer opnieuw

Bij het ontwaken is van het vuur van gisteren in de omgeving van Katastari en Pigadakia niets meer te zien.
Het beloofd vandaag een beetje minder heet te worden, al is 35° nu ook niet bepaald fris. Maar tegenover de 40.9° van de vorige dagen scheelt het toch al heel wat. Het geeft ons in ieder geval de moed om plannen te maken.

Weken geleden hadden we al zin om naar Taverna Kanalos te wandelen voor een lekkere 'Chef Salad'. Omdat er bij die wandeling door de heuvels van Kalamaki enkele serieuze klimpartijen nodig zijn, stelden we het met de hitte alsmaar uit.
Na al die weken zijn we het stilzitten stilaan beu en onze conditie gaat er ook niet op vooruit. Vandaag willen en zullen we naar Kanalos gaan!
Voor een wandeling door de heuvels is het nog altijd te warm, maar we willen met de auto via een omweg langs de andere kant tot in de buurt rijden en dan het laatste deel al wandelend doen tot aan de taverne.

Even na half vijf vertrekken we en bij het oprijden van de straat schrikken we van de grote rookpluim die we boven de bergen in Lithakia zien uitkomen en die zich tot over de baai van Laganas uitstrekt. Oh neen... toch weer geen brand!!! Mijn man schat de mogelijkheid in dat het deze keer in Agalas zou kunnen branden, terwijl ik eerder aan de heuvels van Lithakia zelf denk. Het maakt niet uit waar het ergens brand, dát het alweer brand is al meer dan erg genoeg.
We rijden door Kalamaki en aan de rotonde slaan we af richting Zakynthos en Argassi. Even voor de hoofdweg nemen we rechts de weg naar Panagoula en dan weer rechts een smalle weg die door de olijfgaarden tot bij de taverne loopt.
Op de plaats waar we tijdens onze wandelingen van Kalamaki naar Argassi, de afslag Argassi nemen, laten we onze auto bij een olijfgaard achter. Het verbaast ons dat het zo rustig is op de baan, daar zit de warmte voor iets tussen denken we.

Het doet goed om na al die tijd nog eens onze benen te kunnen uitslaan en we genieten van de rust onderweg. Ook hier zien we de rookslierten boven de zee hangen. Bij de taverne is het rustig en de eigenaar herkent ons nog van de vorige keren en begroet ons zoals altijd heel vriendelijk.
We bestellen beiden een 'Chef Salad' en terwijl we wachten kunnen we ons al tegoed doen aan lekker brood met boter.
Zoals altijd smaakt het slaatje heerlijk en daarna krijgen we nog een bordje met meloen van de eigenaar.
Na het eten wandelen we terug naar de auto, de zon zit ondertussen achter de bergkam en het is heerlijk wandelen nu het wat minder warm is. We besluiten om nog een eindje het pad naar Argassi op te wandelen voor we terug naar huis rijden. Aan de ruïnes van een oude kerk staan altijd wilde druiven en we willen wel eens kijken of ze al bijna rijp zijn.
Om lekker te zijn hebben ze nog een paar weken nodig merken we en dan wandelen we terug naar de auto en rijden huiswaarts.

Thuisgekomen zien we hoe fel de brand ondertussen al is uitgebreid en ik verneem van het Zakynthos nieuws dat mijn man het juist geraden had. Het brand inderdaad in Agalas en de omgeving van Korakonissi. De felle wind drijft de vlammen in de richting van het dorp en de bewoners helpen met alle macht om te voorkomen dat het vuur nog dichterbij komt. Het is genaderd tot op een kilometer van het dorp en er zouden stallen en dieren in de vlammen gebleven zijn. Op de weg van Agalas naar Kiliomenos heeft men toch nog twee huizen kunnen redden. De felle wind voorspelt niet veel goeds...

Wanneer ik wat later door de keukenraam kijk schrik ik van een nog grotere rookpluim in het noorden van het eiland. Buiten gekomen merk ik dat het ergens in de omgeving van de brand van gisteren moet zijn. De top van de berg zit onder een dichte rook die meters hoog de lucht ingaat.
Later verneem ik dat het vuur inderdaad opnieuw aangewakkerd is door de felle wind. Vorige nacht was het vuur al in de richting van Gyri geraakt en nu dus in alle hevigheid terug opgeflakkerd. Met de avond en nacht voor de boeg ziet het er slecht uit voor beide branden. Pas morgenvroeg bij het opkomen van de zon kunnen ze terug hulp krijgen van de blusvliegtuigen en de helikopters...

Voor ik mijn blog beëindig kijk ik nog even bij het nieuws om te kijken of er nog meer nieuws is van de branden en lees dat er even na 23.00 nog twee branden zijn bijgekomen in Volimes, op loopafstand van elkaar. Dit gebied is volgens het nieuwsbericht al tientallen keren getroffen in een paar maanden tijd. Kan dit nog toeval zijn... of is er zoals men al langer vermoed kwaad opzet in het spel???

Op weg naar Taverna Kanalos, over de zee is de rookpluim te zien

Even een Hibiscus op foto vastleggen

Een Bougainvillea tegen een stralend blauwe lucht

Lekker brood en een huiswijntje bij Taverna Kanalos

En onze Chef Salad

Eventjes van dichterbij bekijken

Dit moet ooit eens een mooie villa geweest zijn

Terug op weg naar de auto

Zicht op de brand in Agalas vanuit onze tuin

De heropgeflakkerde brand van bij ons gezien 

Foto van slechte kwaliteit, de bergtop helemaal in de rook met een metershoge rookpluim