Wandelen ... en verder alleen maar puur genieten

Pagina's

zondag 14 januari 2018

14 januari 2018 - Onze spieren loslopen als voorbereiding op Zakynthos

Het is ondertussen 2018 geworden en nog acht weken aftellen tot ons vertrek naar ons eilandje.
Onze tickets zijn al lang geboekt en het grootste deel van wat we in onze koffers willen meenemen ligt ook al klaar.

De eerste weken sinds onze thuiskomst in België vielen best mee, het weer was mooi, droog en warmer dan het normaal zou moeten zijn. De aanpassing viel dan ook heel goed mee en we moesten niet meteen onze winterjassen gaan zoeken. Maar december en januari waren verschrikkelijk. Grijs weer, nat, veel wind en zelfs sneeuw kregen we te verwerken, alleen de zon kregen we niet te zien. Dat maakte dat we nog harder naar ons vertrek gingen uitkijken.
Het maakt ook dat mijn conditie de laatste tijd te wensen over laat, behalve fietsen om boodschappen te doen was er van beweging weinig sprake. Mijn man wandelt wel eens ergens naartoe, maar ik hou niet van grijs en koud weer om te wandelen en zeker niet bij regenweer.
Het wordt hoog tijd dat ik er toch eens werk van maak. Over twee maanden zijn we in Zakynthos en kan ik een goede conditie gebruiken om de bergen op te geraken bij onze wandelingen.
Voor vandaag werd voor het eerst sinds al die weken veel zon aangekondigd. Eerst zien of het ook waar is was mijn motto, want men had al eerder zon voorspelt terwijl we die dan toch niet gezien hebben. Wanneer de zon echt zou schijnen wilden we een flinke wandeling gaan maken.

Bij het ontwaken gaat mijn eerste gedachte dan ook naar het weer, zou de zon schijnen? En ja hoor, wanneer ik de overgordijnen open schijnt ze door de bomen en geen wolken te zien, eindelijk!!!
Broodjes worden klaargemaakt om mee te nemen en ook een flesje koffie en water gaan in de rugzak. Het heeft gevroren deze nacht en daarom vertrekken we pas even na tien uur richting Mol, we willen gaan wandelen aan de jachthaven en aan de Molse meren.
In de zes jaren voor ons huwelijk hebben we hier in de omgeving ontelbare keren gewandeld, maar veertig jaar later is er heel veel veranderd en dat willen we toch wel eens rustig bekijken.
We laten onze auto bij de brug aan het Zilvermeer achter en nemen het pad dat langs de jachthaven loopt. Daarna lopen we langs de zandputten, hier heeft men in het verleden het witte zand uit de grond gehaald om glas te maken en sindsdien zijn er overal grote meren ontstaan, die men nu de ' Molse Meren' noemt.
Met volle teugen genieten we van het weidse zicht over het water dat schittert in de zon, meerdere keren zeggen we mekaar hoe mooi het hier wel is. Regelmatig komen we wandelaars tegen, iedereen wil van de zon genieten die we zolang moesten missen.

Als het even twaalf uur voorbij is zetten we ons op een omgevallen boomstam in de zon om onze broodjes op te eten. Daarna lopen we verder langs de meren en komen na een tijdje aan het kanaal dat we even volgen tot aan de brug van Sas 3. Daar steken we het kanaal over en volgen het dan opnieuw, maar nu aan de andere zijde.
Even later komen we aan de Pannenkoekenboot en besluiten om er iets te drinken en ik lust ook wel een pannenkoek. Het is er heel druk en wanneer ons drankje en mijn pannenkoek op is gaan we verder, want de tafels zijn nu allemaal bezet en er komen nog mensen binnen die een plaats zoeken.
Vlakbij de boot - aan Sas 4 - staat een hoge uitkijktoren en nu we toch hier zijn willen we die ook wel eens beklimmen. Hij is 37 meter hoog en de trap telt 217 treden. Heel gerust voel ik me niet met mijn hoogtevrees, maar wanneer we boven zijn geniet ik toch van het mooie uitzicht over de ganse omgeving. Terug beneden gekomen steken we het Sas over, op deze plaats komen twee kanalen samen en we moeten het andere kanaal volgen om terug bij onze auto te komen.
Het is nog een heel eind langs het kanaal tot bij onze auto en na de twaalf kilometer die we gelopen hebben ben ik toch blij wanneer ik in de auto stap. Een eerste lange wandeling na zo lange tijd heeft mijn spieren toch een beetje stijf gemaakt.
Een heel warm bad bij onze thuiskomst zal mijn spieren snel weer soepel maken.

Het was alvast een heel goede voorbereiding op onze wandelingen over enkele maanden. De natuur in Zakynthos is natuurlijk niet te vergelijken met ons Belgenlandje. Maar hier zijn ook prachtige stukjes natuur en dat hebben we vandaag weer gezien, dit was dan ook voor herhaling vatbaar...

Het wandelpad langs de meren

Ook hier lopen we erlangs

Nog een zeldzame paddenstoel op onze wandeling 

Het gebouw van een visserssclub

Zicht op een eilandje in één van de meren

Mooi toch
 
Bijna aan het kanaal

Een lekkere Cappuccino voor mij op de Pannenkoekenboot

En een pannenkoek met bruine suiker kan er ook nog wel bij

De Sas 4-Toren, 37 meter hoog en 217 treden

De Pannenkoekenboot gezien van ergens halfweg de trap van de toren

Een deel van het uitzicht van boven op de toren, spijtig dat het wat mistig is

Onze wandeling




Geen opmerkingen: