Onze Nederlandse vrienden uit Chartata kwamen op bezoek en we konden weer heerlijk op het terras zitten, wees maar zeker dat we er een gezellige namiddag van gemaakt hebben. Er was weer heel wat bij te praten sinds ons laatste samenzijn vóór ons vertrek naar België in de herfst van vorig jaar.
We spraken af om eens met ons vieren samen te gaan wandelen op zoek naar mooie bloemen, zodat ook zij in de toekomst weten waarop te letten om die piepkleine mini orchideetjes en andere mini exemplaartjes te vinden. Eén van de volgende dagen gaan we dat beslist doen.
Vandaag gaan we nog eens met ons tweetjes op bloemenjacht. We maken er tegelijkertijd een wandeling van naar onze vrienden van de taverne in Marathia. We brachten geschenkjes voor hen mee uit België en willen hen die gaan geven vóór de taverne open is. De dochter des huizes let op ons huisje wanneer wij in België zijn en omdat ze daar geen vergoeding voor wil, brengen wij in ruil enkele geliefde geschenkjes mee.
In de voormiddag is het bewolkt en zoals meestal klaart het tegen de middag op en komt de zon te voorschijn. Na het middageten rijden we naar de parking aan het meer van Limni Keriou en laten onze auto daar achter.
Mijn man wil eerst rond het meer wandelen om te kijken of er nog ontbrekende bloemen te vinden zijn en we vinden inderdaad één klein bloempje dat hij nog niet gefotografeerd heeft. Tijdens onze zoektocht kan ik op het nippertje verhinderen dat hij een piepklein schildpadje plat trapt. Het diertje is waarschijnlijk uit de nabij gelegen rivier gekropen en bevindt zich tussen het gras op enkele centimeters van mijn man zijn voet. Heel voorzichtig neemt hij het op en brengt het terug in veiligheid bij de rivier.
Na onze ronde langs het meer lopen we nog even langs het verlaten strand en de haven. Alles is hier nog uitgestorven behalve een taverne die ook in de wintermaanden geopend is. De toeristenboten staan op het droge, alleen enkele vissersboten liggen in de haven aangemeerd. Voor de zeldzame toeristen die we tegenkomen moet het een saaie bedoening zijn.
We lopen langs de super steile weg aan de haven omhoog en gezien mijn conditie nog ondermaats is ben ik blij om langs de weg zoveel bloemen te zien. Zo kan ik regelmatig wat uitrusten terwijl we ze bewonderen. Een helling van dit kaliber aan het begin van een wandeling is altijd wat moeilijker, naar de Skopos van Keri is ook zo'n beruchte helling bij het begin. De volgende hellingen neem ik zonder problemen.
Langs de weg naar Marathia zijn de bloemen talrijk aanwezig. Er staan er zoveel dat mijn man er mij op wijst dat ik de door ons gezochte mini orchideetjes zomaar voorbij loop. En inderdaad, we zien er op meerdere plaatsen, een goed teken voor onze geplande wandeling met onze vrienden.
Bij de taverne gekomen worden we enthousiast verwelkomt, we moeten dadelijk binnenkomen bij hen in huis en er wordt een drankje en koekjes op tafel gezet. Na een tijdje nemen we afscheid, de heer des huizes is gisteren geopereerd en we gunnen hem zijn broodnodige rust. Hopelijk verloopt zijn herstel vlot zodat hij in mei weer zonder problemen voor de lekkere grillgerechten kan zorgen.
We lopen terug via de langere weg en genieten nog van de vele bloemen tot we bij de auto aankomen. Dan is het weer tijd om huiswaarts te rijden waar Matia ongeduldig op ons wacht...
Het verlaten strand van Limni Keriou
De rivier langs het meer
Op het nippertje gered
Een gele Iris aan het meer
Mimosa langs de weg naar Marathia
Crepis Rubra
Allium Subhirsutum of Harig Knoflook
Een geel mini orchideetje dat ik niet opgemerkt had, het is amper 1 cm. groot
Nog een witte Iris aan het einde van onze wandeling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten