Men had al een paar dagen voorspeld dat er een cycloon zou langskomen die men een Medicane noemt, het is de samentrekking van Mediteranian Sea en Hurricane. Een cycloon die zich vormt boven het warme water van de Middellandse Zee en zeer hoge windsnelheden kan halen. In Griekenland gaf men hem de naam Ianos.
Donderdagmorgen begon het al te stormen en vanaf de middag nam die in kracht toe om ’s avonds al serieuze windsnelheden te bereiken. Alles werd in veiligheid gebracht en de luiken werden goed afgesloten.
Het bulderende geluid van de wind gaf echt geen aangenaam gevoel in huis en ik maakte me toch wel zorgen voor wat er ons die nacht te wachten stond. Er was gezegd dat de piek tussen drie uur in de nacht en negen uur ‘s morgens zou bereikt worden.
Mijn man ging al naar bed terwijl ik toch nog wat wou afwachten wat het zou worden. Met die stormgeluiden wist ik op voorhand dat er voor mij - als zeer lichte slaper - niet veel van slapen zou komen. Mijn man is een vaste slaper en heeft nooit problemen met wind of zelfs onweer, hij slaapt meestal overal doorheen.
Naarmate de nacht kwam werd de storm alsmaar zwaarder en bij momenten was het echt beangstigend. Omdat ik toch niet de ganse nacht kon opblijven heb ik om half drie maar besloten om ook naar bed te gaan.
In de loop van de nacht viel de elektriciteit uit maar dat was geen verrassing want gedurende de avond kwamen er al berichten van plaatsen waar de elektriciteit was uitgevallen. ’s Morgens was de storm in kracht afgenomen maar het regende nog steeds.
Bij een inspectie leek alles zo goed als in orde, de satellietschotel was losgekomen en de tuin lag bezaaid met takjes van de planten en de olijfbomen. Bij onze Zwitserse buurman waren een deel van de dakpannen van zijn berging weggewaaid. Ook bij een buurman die wat verder woont zagen we een gat in het dak van zijn huis waar de pannen ontbraken. Zo te zien zijn wij er heel goed vanaf gekomen.
Zonder elektriciteit merkt men pas dat men die eigenlijk niet kan missen. Gelukkig heb ik een klein gasbrandertje waarmee ik mijn Griekse koffie maak zodat ik in een kookpan water kon koken om koffie te zetten. Toen er ’s avonds nog altijd geen elektriciteit was werd een doos soep uit de vriezer gehaald en ook op het brandertje opgewarmd, met wat brood erbij hadden we een maaltijd.
We begonnen ons toen wel zorgen te maken over wat in de vriezer zat, het mocht echt niet lang meer duren voor alles zou ontdooit zijn.
Van onze Griekse vrienden hoorden we dat er grote schade op het eiland was en een groot deel van het eiland nog altijd geen stroom had, bij hen was het ondertussen in orde gekomen. Er werd voorgesteld dat we de volgende morgen de inhoud van onze vriezer naar hen zouden brengen, maar helaas was de volgende morgen alles te erg ontdooit om terug in te vriezen.
Ik kwam op de gedachte om mijn gasbrandertje te gebruiken om het ontdooide vlees en de vis te bakken, daarna konden we het dan naar Marathia brengen om terug in te vriezen. Het was een heel werk om alles met één klein vuurtje te bakken maar beter dat dan alles weggooien. Toen ik daarmee bijna klaar was kregen we terug stroom en kon alles in onze eigen vriezer.
Van onze Belgische vrienden in Keri kregen we vlak daarna bericht dat zij terug zonder stroom zaten en toen ik deze morgen hoorde dat ze nog altijd geen stroom hadden, heb ik voorgesteld om hun diepvriesinhoud bij ons in de vriezer te stoppen, wat ze ook deden. We vernamen achteraf dat er in hun buurt een houten elektriciteitspaal was afgebrand door een kortsluiting.
Maar ook elders op het eiland zitten ze nu al drie volle dagen zonder stroom, dan komen wij er al bij al nog goed vanaf.
Deze namiddag reden we even naar de stad om de verjaardagskaarten voor een tante en onze kleindochter bij het hoofdpostkantoor te posten. Dat was al gepland voor woensdag, maar door de onverwachte druivenpluk uitgesteld naar de volgende dag en door de schuld van Medicane Ianos nog altijd niet uitgevoerd. Nu maar hopen dat ze nog op tijd aankomen.
Van daaruit reden we naar Marathia voor ons zondagse etentje. Onderweg zagen we overal uitgerukte en afgeknakte bomen liggen, weggeblazen daken en veel weggewaaide reclameborden.
Onze vrienden hebben net als wij geen schade en ze dachten dat ze het ergste gehad hadden met de vernielde bomen en tuinmuur bij hun andere dochter. Tot de man van die dochter erachter kwam dat de antennes van zijn radiobedrijf allemaal omgeblazen werden. Ze staan op de top van de Skopos bij Skopiotisa en zijn alle vier volledig vernield, het zware ijzer werd zomaar omgebogen.
Ons eilandje kreeg het zwaar te verduren maar als ik de beelden en foto’s zie van ons buureiland Kefalonia, dan mogen wij hier nog van geluk spreken. Op het vasteland hebben vooral de zware regens dan weer lelijk huisgehouden en sleurden de modderstromen alles mee wat in hun weg stond. Daarbij kwamen zelfs enkele mensen om het leven, dan mogen wij echt niet klagen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten