30 augustus 2021 - Wandelen in Loucha en Gyri

Het hoogste brandalarm is opgeheven op ons eilandje, maar behalve wat lagere temperaturen is er niets veranderd tegenover de vorige weken. Het is nog altijd even droog en we nemen het risico niet om in de bossen te gaan wandelen, bij een brand is het moeilijk om te voet op tijd weg te komen.
We willen voorlopig alleen maar op veilige plekken rondlopen en tegelijk zorgen we ervoor dat onze conditie opgebouwd wordt voor het zwaardere werk, hopelijk wat later in het najaar.

We rijden richting Loucha en parkeren onze auto in de buurt van het grote restaurant dat bij de oude molen staat. Vandaar lopen we naar de kiosk en nemen het pad dat ernaast afdaalt naar het kleine dorpje. Dan lopen we in het dal langs de velden en wijngaarden richting het klooster van Yperagathou.
Onderweg zien we veel lokale mensen in de wijngaarden die de kleine druifjes plukken. Die leggen ze te drogen en dat worden dan later de gekende rozijnen uit Zakynthos.
Als we goed en wel bij de bossen aankomen maken we rechtsommekeer en lopen we langs dezelfde weg terug naar het dorp. Bij het klimmen langs het steile pad met de vele trapjes terug naar de kiosk, voel ik dat mijn conditie toch nog niet is wat het zou moeten zijn, of is het de wandeling met de hellingen van gisteren die nog in mijn lichaam zit?
Terug bij de kiosk rusten we er even uit en genieten van het uitzicht op het dorpje, daarna wandelen we terug naar de auto.

Vandaar rijden we verder naar Gyri en wandelen ook daar even door het dorp en langs de paden die niet door de bossen lopen. Dit is en blijft een rustig, mooi en oud dorpje, altijd even aangenaam om erdoor te lopen.
Als we onze tour gemaakt hebben keren we terug naar de auto en rijden huiswaarts. 
Onderweg is het zeer druk en door de vele quads op de baan en de vele bochten waardoor veilig voorbijsteken niet mogelijk is, duurt het langer dan normaal eer we weer thuiskomen...

De kiosk in Loucha

Wandelen door velden en wijngaarden

De kleine druiven liggen te drogen

Ook hier 

Even uitrusten in de kiosk met uitzicht op het kleine dorpje

Bloemen bij een zeer oud huisje in Gyri

29 augustus 2021 - Op bezoek in Marathia

Vandaag waren we uitgenodigd bij onze ex-buren in Marathia om eerst even langs te komen voor we in de taverne van onze vrienden gingen eten. Zij wonen helemaal onderaan aan zee waar wij in ons huurhuisje hoger tegen de Skopos van Keri woonden. 
Sinds we onze eerste vakantie in Marathia doorbrachten in mei 2008 is het eigenlijk ons droomhuis op het eiland. Niet als een droomhuis dat we zouden willen bezitten - daarvoor ligt het te ver boven ons budget en is het véél te groot voor ons twee - maar gewoon omdat het een prachtig huis is en daarbij ook nog eens gelegen is op het mooiste plekje van het eiland voor ons.
Gedurende de tijd dat we in ons huurhuisje woonden keken we vanop de terrassen altijd op het huis en onze Matia ging regelmatig bij hun katten op bezoek.

Omdat we gepland hadden om naar Marathia te wandelen voor ons wekelijkse etentje, vertrokken we een paar uurtjes eerder en wandelden een stukje verder tot bij het huis. Het werden vijvenveertig minuten goed doorstappen met de nodige klimpartijen onderweg.
Aangekomen werden we zeer hartelijk verwelkomt en op het terras gekomen stonden we sprakeloos van het prachtige uitzicht. Vanaf ons huurhuisje hadden we al een prachtig uitzicht van hogerop, maar vanop hun terras was het nog mooier zoals we van daaruit op Marathonisi keken.
Ik had heel graag wat foto's genomen van het uitzicht, maar durfde het toch niet te vragen. Er zou altijd wel iets van hun privé opstaan doordat een groot deel van hun tuin voor het terras gelegen is, dus houden we het uitzicht maar in ons geheugen opgeslagen. 

Na een gezellige babbel wandelden we tegen etenstijd naar de taverne van onze vrienden waar we weer lekker gegeten hebben. Daarna nog een wandeling tot aan de auto en we hadden onze kilometers voor die dag erop zitten. Ook voor morgen staat er een wandeling op onze planning...

Een foto van Matia toen hij op bezoek was bij onze onderburen, foto van hen gekregen



  

24 augustus 2021 - Wandelen in de omgeving van Kalithea

Vandaag is het feest op Zakynthos, de bevolking viert er hun patroonheilige, de heilige Dionysios. Door corona zijn de festiviteiten aangepast, zo is de jaarlijkse markt afgeschaft en de festiviteiten beperken zich alleen tot het religieuze. Het afsluitend vuurwerk zou wel plaatsvinden.
Wij houden niet van al die drukte en blijven er zoals ook de vorige jaren ver vandaan.

Onze wandeling naar Marathia van zaterdag is ons zeer goed bevallen en we willen vandaag nog eens gaan wandelen. Zomaar overal rondlopen is niet mogelijk door het hoog brandalarm, bossen en boswegen zijn verboden terrein zolang het brandalarm er is. 
Er moet nagedacht worden waar we dan wel naartoe kunnen. Veel van onze favorieten zijn verboden terrein en we zoeken dus uit wat nog mooie tochten zijn. Doordat het nog altijd zeer warm is gaat onze voorkeur uit naar wat hogere delen in de buurt van het water, waar we hopelijk kunnen genieten van een beetje wind om ons heen en liefst ook wat schaduwplekjes. 
Onze keuze valt uiteindelijk op de olijfgaarden in de buurt van Kalithea, daar hebben we altijd al graag gewandeld. De bomen bieden schaduw en vanop de hoogte hebben we een mooi uitzicht op de dorpjes en de zee. 

We rijden tot aan het gezondheidscentrum in Kalithea en we kunnen probleemloos parkeren door de feestdag, dat is mooi meegenomen. De rugzakken worden aangedaan en dan wandelen we langs de weg tot in Pigadakia, waar we even voorbij de kerk het pad naar boven nemen.
Mijn man heeft blijkbaar niet de wandeling op de wandel-gps gezet die ik bedoelde, want die duidde al een afslag eerder aan. Maar dat geeft niet want we kennen het hier ondertussen al goed en we vinden onze weg zo ook wel.
Terwijl we tussen de olijfgaarden lopen merken we heel goed waarom het brandalarm zo hoog is, het is kurkdroog en zelfs hier zou het vuur zich razendsnel verspreiden door de droge, dorre ondergrond. Wat een verschil met de mooie groene bodem in het voorjaar.

We hebben ervoor gekozen om via het benedenpad te vertrekken en dan het tussenpad te nemen om terug te keren. Vandaag kiezen we niet voor het bovenpad dat tot aan de Black Cave loopt, daar is totaal geen schaduw en met een voorspelling van minstens 32° en heel wat klimwerk lijkt ons dat niet aangewezen.
Het klimmen op deze korte route valt goed mee en vroeger dan verwacht komen we terug in het dorp van Pigadakia, waarna we over de weg terug naar de auto wandelen. We vinden het nog wat vroeg om naar huis te rijden en er kunnen nog wel wat stappen bij, dus besluiten we om van hieruit een stuk richting de Black Cave te wandelen en te gaan kijken hoe het dit jaar met de amandelen zit die hier in het wild staan.

Het is een zeer steil pad - dat weten we van vroegere wandelingen - waardoor we meestal via de olijfgaarden en de bergflank naar de Black Cave lopen en we langs dit pad kunnen afdalen aan het einde van de wandeling.
Met nog maar heel weinig wandelingen en klimpartijen in de benen moet ik toch enkele rustpauzes nemen vooraleer we de plaats bereiken waar de amandelbomen staan. We zien direct dat we het ons kunnen besparen om nog eens terug te komen om amandelen te rapen, er hangt geen enkele amandel aan de bomen.
We keren terug naar de auto en rijden huiswaarts.

Even voor acht uur horen we een tiental knallen en ik kijk verwonderd op, nu al vuurwerk terwijl het nog zo licht is buiten? Dat zal waarschijnlijk een voorproefje zijn.
Achteraf lees ik op de facebook-groep de teleurstelling van de mensen die er naartoe geweest zijn. Die tien knallen was het vuurwerk dus, velen kwamen zelfs te laat omdat het vuurwerk normaal pas om 21.00 is.
Wat een verschil met de vorige jaren waar we het mooie lichtspektakel tot bij ons aan huis konden zien...

Catharanthus Roseus of Roze Maagdenpalm in Pigadakia dorp

Hibiscus

Wandelen door de olijfgaarden, met overal een kurkdroge ondergrond

Een zeer oude olijfboom

Uitzicht op het dorpje Alykanas heel in de verte

En we zien terug de kerk van Pigadakia aan het einde van onze tocht door de olijfgaarden

De kerk vanaf het dorp gezien

Een heel klein kerkhof in de buurt van de amandelbomen in Kalithea

Van opzij gezien

22 augustus 2021 - Onze eerste korte wandeling en brand

De afgelopen weken bleven de temperaturen hoog en hebben we weinig ondernomen. We gingen nog eens zeer kort wandelen langs de rivier in Alykes met een etentje bij Potami en ook onze gebruikelijke etentjes op zondag in de taverne van onze vrienden hielden we in ere.
Mijn man genoot ook van zijn kajaktochtjes vanaf het strand van Limni Keri en voor de rest hielden we het zeer rustig, het begint zelfs al wat afgezaagd te klinken. 

Sinds enkele dagen zijn de temperaturen naar 32° gezakt en dat is al heel wat aangenamer om buiten te vertoeven. Ik had al verschillende zondagen zin om te voet van Limni Keri naar de taverne van onze vrienden te wandelen, maar met de hitte zagen we het niet echt zitten om aan de klimpartijen te beginnen.
Met de 32° van gisteren hebben we het er toch maar op gewaagd om te voet te gaan.

We parkeerden de auto naast de weg onder een grote boom bij het begin van de weg naar Marathia. De wandeling is dan langer maar het gaat geleidelijk omhoog, wat niet het geval is als we hem op de parking bij het strand van Limni Keri achterlaten en de supersteile klim aan het haventje moeten nemen. Zonder klimpartijen in onze benen vonden we het voor de eerste keer toch beter om voor de gemakkelijkste weg te kiezen.
Heel verrassend vielen het wandelen en de hellingen mee, ik had met een blikje cola aan het begin van de wandeling voor wat snelle suikers voor mij gezorgd. Waar schaduw was wandelden we aan de schaduwzijde en na al die tijd was het zo heerlijk om nog eens te kunnen lopen met een schitterend uitzicht om ons te begeleiden. We hebben er beiden heel erg van genoten.  

Toen we ergens halfweg de weg naar Marathia waren, zagen we veel rook omhoog komen, die door de wind helemaal langs de kam van de Skopos van Vasilikos gedreven werd. Volgens onze oriëntatiepunten moest het ergens in het begin van Argassi branden.
Tijdens het eten zagen we het vanaf het terras alsmaar erger worden en blusvliegtuigen vlogen boven de brand heen en weer. Bij het terugwandelen naar de auto was er gelukkig nog weinig rook te zien.
Op de nieuwssites vernam ik dat het zwaar gebrand had vlakbij het dorp van Argassi, de brand kwam tot tegen de huizen, vandaar de snelle hulp van 4 blusvliegtuigen en een paar blushelikopters.
Toen er foto's verschenen zag ik de palmbomen langs de zee met aan de overkant van de straat de vlammen. Toeval wil dat ik tijdens onze wandeling aan mijn man gezegd had dat ik de brand ergens in de buurt van de palmbomen vermoedde, wat ik natuurlijk met de berg ertussen niet met zekerheid kon weten. Het lijkt erop dat ik na zoveel jaren de omgeving goed begin te kennen.

Vanmorgen las ik dat er even voor middernacht nog een nieuwe brand was, hoger op de Skopos van Vasilikos. Ik heb dat geroken door het openstaande venster, maar toen ik ging kijken was in het donker niets te zien.
Gelukkig is er dag en nacht toezicht op plaatsen waar men graag brand sticht, de alarmcode voor brand is nog altijd zeer hoog. 
De volle maan geeft met het nodige licht ook hulp aan mensen die dan graag brand stichten op afgelegen plekken...  

Zicht op Laganas Bay en het haventje van Limni Keri

Op weg naar Marathia

Marathonisi, het meeste door ons gefotografeerd op het eiland 

De brand bij het begin

Eén van de foto's na de brand

Bij deze brand werd er ook een ander blusvliegtuig gebruikt

12 augustus 2021 - Ons eilandje herinnert zich vandaag de zware aardbeving van 1953

Achtenzestig jaar geleden beefde de aarde hier zó erg dat het nooit meer vergeten werd, 70% van het eiland werd verwoest en zeer veel mensen lieten daarbij het leven.
Iemand van een Zakynthos facebook groep schreef het neer, hieronder haar verhaal, een beetje door mij aangepast want google translate vertaald de originele tekst soms met rare kronkels. 

Een vreselijke week in de Ionische geschiedenis, geschreven door Chrissie Parker:

Dit weekend is een somber weekend in de geschiedenis van Zakynthos, toen het eiland werd opgeschrikt door één van de ergste aardbevingen die het gebied ooit heeft meegemaakt. Deze gebeurtenis was eigenlijk een reeks aardbevingen die begon op 8 augustus 1953 en zich opstapelde tot een grote aardbeving op 12 augustus 1953 die veel schade aanrichtte en helaas een aantal doden.
Naast de belangrijkste aardbevingen waren er honderden bevingen en naschokken die het eiland troffen en een verwoestend spoor van vernietiging achterlieten.

De episode, die nu de Grote Ionische Aardbeving wordt genoemd, begon op 8 augustus 1953 toen een aantal bevingen het eiland verstoorden. Zakynthos werd vervolgens op 9 augustus 1953 getroffen door een grote aardbeving die veel gebouwen beschadigde, vooral aan de oostkant in de stad.
Geschrokken maar ongedeerd, stoften de eilandbewoners zichzelf af en gingen verder, de opgelopen schade opruimend, terwijl ze probeerden weer normaal te leven, zij het met naschokken en milde onzekerheid.

Twee dagen later, op 11 augustus 1953, trof een nieuwe grote aardbeving het eiland, waarbij meer gebouwen beschadigd raakten, waardoor velen van hen instortten en onbewoonbaar werden. De eilandbewoners deden hun best om door te gaan, maar het was moeilijk voor hen, omdat de afgelopen dagen vol gespannen zorgen waren geweest.
De bevingen waren nog steeds voelbaar en er was veel schade, waarvan een deel nu niet meer te repareren was. Maar de Zakynthiërs wisten niet dat het ergste nog moest komen.

Om 11.23 uur, de volgende ochtend - 12 augustus 1953 - schudde een aardbeving met een kracht van 7,2 het hele gebied door elkaar. Zowel Zakynthos als Kefalonia beefden en vernietigde niet alleen het grootste deel van wat er was overgebleven na de seismische activiteit van de afgelopen dagen, maar de aardbeving en schade werden snel gevolgd door grote branden.
Hoewel het grootste deel van het eiland de aardbeving voelde en enige schade opliep, werd de oostkant van het eiland, met name Zakynthos-stad, het zwaarst getroffen. In paniek en op de vlucht voor vallende gebouwen, kwamen veel Zakynthiërs in de hoofdstraten van Zakynthos-stad vast te zitten en ongeveer tachtig mensen stierven, honderden anderen raakten gewond.
Een groot deel van de stad, dat nog niet zwaar beschadigd was, werd met de grond gelijk gemaakt en er bleven slechts drie gebouwen over: de kerk van St. Dionysius, de Nationale Bank en een school in het Ammos-gebied. Het noodlot had toegeslagen en veel Zakynthiërs werden dakloos, hongerig en bang.

Terwijl de eilandbewoners probeerden te verwerken wat er was gebeurd, kwam er snel hulp naar het eiland. HMS Bermuda en HMS Gambia waren de eerste schepen die ter plaatse kwamen en vier Israëlische schepen waren niet ver achter.
Terwijl de schepen aanmeerden kregen de Zakynthiërs voedsel, water en medische behandeling. Tenten werden opgezet op het Solomos-plein om degenen die hun huizen kwijt waren onderdak te bieden en de bemanning bood hulp waar het nodig was.
Sommigen brachten de gewonden op een brancard, anderen groeven door het puin om de vermisten te redden of om te helpen bij het vinden van veel waardevolle bezittingen, anderen hielpen radeloze eilandbewoners om geliefden te vinden van wie ze waren gescheiden.

Een archeoloog die op dat moment bij familie op het eiland verbleef, merkte op dat de school in het Ammos-gebied werd gebruikt om geredde iconen, standbeelden en andere historische voorwerpen te huisvesten die waren opgehaald uit beschadigde of vernietigde gebouwen.
Deze items waren belangrijk voor de eilandbewoners en veel lokale bewoners, evenals voor de schoolleraren die hielpen om zoveel mogelijk te redden. De archeoloog hielp met de inventarisatie en het is dankzij het harde werk van degenen die ze hebben gered dat deze kostbare voorwerpen vandaag de dag nog steeds bij ons zijn.
Helaas is de bibliotheek in Zakynthos-stad, die veel geweldige papieren en historische teksten herbergde, inclusief informatie uit de Tweede Wereldoorlog, tot de grond toe afgebrand en ging alle inhoud verloren.

Na verloop van tijd werd Zakynthos-stad ontruimd, nieuwe huizen en bedrijven gebouwd en verwondingen genezen. Helaas ging er veel verloren en families rouwden om dierbaren, maar het eiland werd weer opgebouwd en leefde voort.
Niemand kan zich ooit voorstellen wat Zakynthos of Kefalonia die week hebben doorgemaakt, aangezien het eiland door zoveel aardbevingen werd getroffen.
Het verlies van zoveel mensen, gebouwen en bezittingen trof het eiland hard, en het is een tijd die nog steeds leeft in de hoofden van degenen die er doorheen zijn gegaan. Maar de kracht en vastberadenheid van het Griekse volk toonde zich en hielp hen door deze vreselijke tijd.

Vandaag herinneren we ons niet alleen wat er in augustus 1953 gebeurde, maar we danken ook de ongelooflijke moed van degenen die Zakynthos te hulp kwamen en het eiland hielpen toen dat het meest nodig was.
Maar bovenal gedenken we degenen die op tragische wijze het leven lieten. Ze kunnen nooit worden vervangen, maar ze zullen ook niet worden vergeten. We houden de overlevenden in onze gedachten, omdat ze een verlies dragen dat ze dagelijks met zich meedragen.
De Grote Ionische Aardbeving heeft misschien geprobeerd het eiland op de knieën te krijgen, maar het eiland heeft het overleefd. Zakynthos werd herbouwd en bloeide weer op, en zal dat blijven doen.
De gebouwen in Zakynthos-stad zijn herbouwd en ze hebben geleerd van het verleden. Ze worden sterker gemaakt en voldoen aan de aardbevingscode, zodat ze bestand zijn tegen dit soort gebeurtenissen als het ooit nog eens zou gebeuren.

Tot hier haar verhaal...

Nog regelmatig zijn er aardbevingen en daar hebben wij er al veel van gevoeld, maar meestal zijn het lichte bevingen zonder schade.
Op 26 oktober 2018 - wij waren juist een week terug in België - was er een zware beving van 6.4 op de Richterschaal die later werd aangepast naar 6.8, met toch wel flink wat schade.
Vorige winter werd de schade aan het voetpad naast de haven hersteld en op dit moment is men volop bezig de grotere schade te herstellen die er was bij de aanlegplaats voor de ferry's. Ook de mooie aanlegsteiger met de bogen vertoont nog een grote verzakking waardoor de bogen naar opzij hellen, er is nog werk voor de boeg...  

Alles lag plat op de foto, behalve het gebouw van de Nationale bank, dat er nu nog altijd staat

Het tentenkamp op het Solomosplein

Hierbij is geen tekst nodig...

Foto van 1953. Het zou er bijna eentje van 26 oktober 2018 kunnen zijn

8 augustus 2021 - Griekenland brandt nog altijd en Zakynthos vandaag ook

Vanmorgen werden we wakker en we merkten bij het buitenkomen een erge brandlucht op. Op het terras en de auto lag een dun laagje piepkleine asdeeltjes, de bergen lagen in een mist en het was alsof we door een waas keken. 
Omdat op het eiland geen brand vermeld werd hadden we snel door dat het van de branden elders in Griekenland kwam. Vrienden die verdeeld over Griekenland wonen hadden de vorige dagen al melding gemaakt van hetzelfde, maar dan nog veel erger dan hier.
Sinds gisteren is de wind gedraaid en gisterenavond al zagen we in de lucht boven de Peloponnesos een grote rooksliert hangen van de branden op het schiereiland. De branden bij Olympia liggen op gelijke hoogte met ons eilandje en ook in het zuiden zijn nog meer branden.

De verschrikkelijke branden gaan nog altijd door, op Evia al voor de vijfde dag. Iedere dag komen er meer en meer vreselijke beelden binnen, de ene al erger dan de andere.
Een man die huilend filmt, terwijl hij door het zwart verbrande gebied loopt waar eens een enorme kudde schapen liep, die aan zijn vader en nonkel behoorden en ook door zijn eigendom met duizenden harsbomen.
Hij schreeuwt zijn verdriet en wanhoop, maar ook frustratie en woede uit tijdens het lopen met overal rond hem misschien wel duizend dode schapen en zwart verbrande bomen. Even richt hij zijn camera op de lucht en vervloekt die van daarboven voor zoveel ellende.
Het is de hel voor hen, heel de kostwinning van de familie in één klap weg, ze hebben niets meer na deze verschrikkelijke brand. Bij die beelden kan volgens mij niemand onaangedaan blijven. 

We hadden geluk dat tot hiertoe ons eilandje dit jaar gespaard bleef van grote bosbranden. Tot we in de namiddag een dikke rookpluim in de bergen zagen. Doordat we veel in die bergen gewandeld hebben kunnen we ons al oriënteren als we naar de bergkam kijken, de brand zat boven Macherado in Kiliomenos gebied.
Het duurde niet lang voor er twee Canadair blusvliegtuigen over ons huisje vlogen om in de baai van Laganas water te gaan scheppen. Even later dook er een tweede brand op iets dichter bij Lithakia. Juist voor zonsondergang kwamen de blusvliegtuigen in de andere richting overgevlogen, hun werk zat erop en ze konden terug naar hun thuisbasis.

Wat later kwam het nieuws binnen dat een PZL blustoestel een noodlanding moest maken en zou gecrasht zijn op ons eilandje in een bos in de omgeving van Lagopodo. De piloot werd gered door brandweermannen en met een helikopter naar een ziekenhuis gevoerd, hij zou in goede gezondheid zijn. 
Er wordt gedacht aan een mechanisch defect aan het toestel en dat gaat men nu verder onderzoeken.
Wij hebben de twee PZL toestellen uit Kefalonia niet gezien, ze hebben waarschijnlijk hun water in een ander deel van de zee gehaald...


Update over het ongeluk met het blusvliegtuig: Met name de hoge thermische belasting veroorzaakt door het vuurfront in combinatie met de rook zorgde voor een luchtspleet, die uiterst gevaarlijk bleek te zijn voor de piloot van het PZL vliegtuig. Volgens OnAlert werd het blusvliegtuig tijdens de operatie in een vacuüm aangetroffen, met als resultaat dat de piloot, dankzij zijn reflexen, de PZL naar bomen leidde, waardoor de botsing aanzienlijk werd verminderd, terwijl het ergste werd vermeden.
Op de plaats van de crash ontstond een grote brand.

Griekenland brandt

Brandweermannen liggen te slapen op straat

Arme dieren

De brand op ons eilandje

De brand dichtbij Lithakia vanaf ons huisje gezien

Het gecrashte blusvliegtuig

Een PZL blusvliegtuig 

5 augustus 2021 - Mini lockdown en Griekenland brandt

Zoals verwacht door de forse stijging van de nieuwe besmettingen heeft het secretariaat voor Civiele Bescherming ons eilandje op rood gezet en een mini lockdown aangekondigd vanaf morgen tot 13 augustus. Die dag zal alles geëvalueerd worden en naargelang het aantal besmettingen op dat moment, worden stopgezet of verlengd.
De strengere regels zijn de invoering van een avondklok, waarbij het voor iedereen verboden wordt om op straat te komen tussen 1.00 en 6.00, behalve voor medische reden en voor het werk. Ook feesten en andere bijeenkomsten van meer dan 20 personen zijn verboden, zowel privé als in openbare setting, terwijl muziek niet is toegestaan ​​in clubs, bars en cafés om overbevolking te voorkomen. 
Volgens officiële cijfers is het aantal bevestigde gevallen van Covid-19 de afgelopen week met 69% gestegen op het eiland.
Ons plan om zaterdag naar de boerenmarkt te gaan voor kruiden en andere benodigdheden zal niet doorgaan, openbare markten horen voorlopig voor een week bij de nieuwe verbodsregels. 

Vandaag zou de laatste dag van deze hittegolf zijn en morgen zouden de temperaturen naar 32° zakken, na het weekend stijgen ze weer boven 35°.
Gisteren was het nog zéér warm, ik fietste naar Lidl en heb nog nooit in de laatste 7 jaar de zon zó erg op mijn huid voelen branden. Het leek alsof ik in een oven aan het fietsen was, waardoor ik blij was dat ik mijn elektrische fiets op volledige ondersteuning kon zetten. 

Mijn man heeft gisteren geprofiteerd van zijn kajak om enkele uren verfrissing te zoeken op het water en is naar het schildpadeiland Marathonisi gepeddeld. Als herinnering bracht hij mooie foto's mee terug.

Minder mooi nieuws kwam uit de rest van het land. Griekenland werd niet alleen getroffen door een reeks van hittegolven met extreme temperaturen, de extreme droogte doordoor heeft ook nog veel zware branden meegebracht. 
Van overal komen verschrikkelijke beelden binnen van oncontroleerbare branden. De laatste dagen zijn vele honderden huizen uitgebrand, alleen op het eiland Evia al meer dan honderdvijftig en het brandt er nog steeds.
In het noorden van Athene woedde ook dagenlang een zware brand die vandaag opnieuw is opgeflakkerd, zeer veel huizen zijn ook daar door de brand vernield en veel dieren zijn omgekomen.  
Ook vlakbij de archeologische site in Olympia op de Peloponnesos woedt een zware brand, één van de 118 branden in 24 uur. Het land krijgt hulp van andere Europese landen in hun strijd tegen het vuur.

Het lijkt de hel wel de laatste tijd. Na de verschrikkelijke waterellende in ons eigen België en ook in Duitsland, met vele doden als gevolg, zorgt brand hier in het zuiden voor een andere verschrikkelijke ramp...

Het mooie blauwe water bij Marathonisi

Even daar onderdoor peddelen

In  die grot ook even een kijkje nemen 

En weer terug naar buiten

Even uitrusten op het kleine strandje voor de terugtocht begint 

Zicht op Limni Keri

En op Marathia