17 oktober 2021 - Terug naar huis

Voor het eerst vliegen we pas 's avonds naar huis en dus hebben we de ganse dag tijd om de allerlaatste voorbereidingen te treffen. 
Enkele dagen geleden kregen we van Transavia een mail om ons te laten weten dat zij onze terugreis niet zouden verzorgen. Ze schreven dat ze de vlucht hadden kunnen annuleren maar ze hebben er voor gekozen om de toeristen niet in de kou te laten staan en hebben voor vervanging gezorgd. Heston Airlines - een luchtvaartmaatschappij uit Vilnius in Litouwen - werd ingehuurd om ons naar Eindhoven te brengen.

Om 17.00 staat de taxi voor de deur want met de controles van alle nodige formulieren in verband met corona, wordt aangeraden om vroeger dan anders in de luchthaven te zijn. Onze vlucht gaat om 20.05 en we komen goed op tijd in een bijna lege inkomhal aan.
Een kwartiertje later kunnen we ons naar de incheckbalie begeven en tot onze grote verbazing moeten we alleen het vaccinatiecertificaat van mijn man even van veraf laten zien. Het mijne en onze PLF en de gezondheidsverklaring die Nederland oplegt hoeft men niet eens te zien. Van veilig reizen gesproken.
Samen met onze boarder passen krijgen we de mededeling dat de vlucht een uur vertraging heeft.
Vandaar gaan we door de douane en begeven ons dan naar de gate. Het zal lang wachten worden door de vertraging en we zitten maar pas op onze stoel of er komt nog 25 minuten vertraging bij. Dat betekent dat het nog vier uur duurt voor het vliegtuig vertrekt, dat wordt nacht voor we thuis komen.

De mensen van Heston Airlines hebben op hun beurt ook nog eens voor een ander vliegtuig gezorgd. Een vliegtuig van Aero Airlines staat op de tarmac klaar en uiteindelijk stijgen we om 21.50 op.
Ze hebben wel voor een meevaller gezorgd, tijdens de vlucht krijgen we een broodje met een lekkere verse vulling. Ook een gratis drank naar keuze hoort er nog bij. 
De vlucht verloopt zonder problemen en de taxi zet ons om 0.45 voor onze deur af. Het was een lange dag en we zijn moe, de koffers uitpakken is voor morgen...  

Een zelfde vliegtuig bracht ons naar Eindhoven

16 oktober 2021 - Koffers gepakt en veel regen

Sinds meer dan een week hebben we slecht weer en zoveel regen hebben we in oktober nog nooit meegemaakt sinds we hier voor lange tijd verblijven. We hadden regen gevraagd voor onze tuin, maar zóveel regen was nu ook weer niet nodig.
Al bij al mogen we nog van geluk spreken als we de beelden van Corfu bekijken en de plaatsen in Athene en Evia waar de zware branden van deze zomer waren. Daar was het een echte ramp.
Een paar nachten geleden bliksemde en onweerde het hier zonder ophouden. Het leek of er buiten een heel straffe lamp stond te flikkeren en de donderslagen waren zo zwaar dat heel het huis daverde. Het onweer is niet te vergelijken met thuis doordat het geluid hier tussen de bergen weerkaatst en daardoor een heel andere klank krijgt. 
Sinds de tornado het dak van ons terras vernielde zijn we niet meer zo gerust als er storm is en ook die kregen we regelmatig erbij. Na het weekend zou het stilaan beter worden maar daar kunnen wij niet meer van genieten.

Wij zijn al enkele dagen bezig met de voorbereidingen voor ons vertrek, daar komt heel wat bij kijken want ons huis moet winterklaar gemaakt worden.
Vandaag hebben we onze koffers gemaakt en morgen wordt het alweer onze laatste dag op ons eilandje, morgenavond vliegen we naar huis...

Daar komt een volgende bui

Regenweer kan ook mooi zijn

10 oktober 2021 - Einde dakwerken en meer slecht weer op komst

Gisteren in de loop van de namiddag waren we klaar met het herstellen van het dak.
Het op maat zagen van de laatste rij dakpannen, zodat ze mooi aan de muur aansloten, duurde langer dan we verwacht hadden. De vermoeidheid door het zware werk van de vorige dag zorgde er ook voor dat het allemaal niet meer zo vlot verliep. 
Tevreden dat het werk achter de rug was zette ik me achter mijn laptop. Ondertussen kon ik uitrusten en ging ik op facebook op zoek naar mogelijk meerdere gevallen van schade in de buurt.

Zo kwam ik algauw bij de nieuwssites van het eiland terecht waarin vermeld werd dat een tornado was tekeer gegaan in Laganas en Agrilia.
Dat het om een tornado ging hadden we al door vanaf het eerste moment. Het akelige geluid enkele momenten voor ons dak werd weggeblazen, was niet het geluid van een gewone storm. Het feit dat het op dat moment windstil was, was ook al een teken dat het niet om een storm ging.
Nadat het licht geworden was zagen we nog meer tekenen van een tornado. Tuinspullen die van bij de buren vanuit het westen in onze tuin terecht gekomen waren, terwijl we 's nachts opgemerkt hadden dat de wind onze dakpannen van oost naar west in zijn greep had. Er was dus een draaiende beweging geweest.
Kleine dingen die op ons terras stonden werden door de opening in de dakpannen over ons huis geslingerd en kwamen helemaal aan de andere kant weer neer.

Ook bij enkele buren werd schade aangericht. De reuzegrote satellietschotel - die hoort bij de weide met zonnepanelen aan de andere kant van de rivier - was op de stenen tuinbarbecue van onze naaste buren terecht gekomen.
Bij de Zwitserse buren was de automatische poort tegen de vlakte gegaan en de houten schutting op de scheiding met zijn naaste buur was kapot geslagen. Zijn tuinhuis miste ook dakpannen, maar dat gebeurde tot nu toe al bij iedere storm die overtrekt.
Terwijl bij de andere buren dan weer helemaal geen schade was.

Gisterenmorgen was er nog een tornado op zee voor de kust van het eiland, verschillende lokale mensen en toeristen hebben er foto's van gemaakt. Maar op zee kan die niet veel schade aanrichten, behalve wanneer er op die plaats juist een schip of bootje vaart.
Gisterenavond kwam dan de waarschuwing van de Griekse Meteodienst dat er vanaf deze middag tot en met morgenmiddag opnieuw slecht weer op komst is met felle regenval. Voor zover de weersvoorspellingen reiken blijft slecht weer voorspelt, ook de Griekse dienst geeft regen en onweer voor de rest van de week.
Oktober heeft dit jaar al uitzonderlijk slecht weer gehad. Sinds we hier vanaf 2014 voor langere tijd verblijven, hebben we dat nog niet meegemaakt. Meestal heeft oktober overwegend mooi weer met hier en daar wel eens een flinke regenbui, maar nooit zo lang na elkaar slecht weer.
In onze laatste week hier zal er van genieten nog weinig overblijven... 

Bij onze buren

Enkele foto's van de tornado voor de kust vanop verschillende lokaties genomen,
foto's van minder goede kwaliteit

De weersvoorspelling voor volgende week

Het weer vandaag volgens de Griekse meteo

Het weer morgen volgens de Griekse meteo

8 oktober 2021 - Dakwerken na de tornado

Tegen openingstijd rijdt mijn man naar de verkoper van bouwmaterialen en komt thuis met een afgeladen auto vol dakpannen. Het was niet zijn bedoeling om ze zelf mee te brengen, maar de oude verkoper wou maar niet begrijpen dat we ze aan huis geleverd wilden hebben. 
We zijn daar echter vaste klant en men kent ons, maar meestal is er altijd wel een jonger iemand die Engels spreekt. 
We gaan dadelijk aan de slag want we willen profiteren van het droge weer, er wordt voor vandaag nog regen voorspelt. We werken flink door, dakpannen wegen zwaar en het is dus geen licht werk. Ook Matia draagt zijn steentje bij, hij houdt in de gaten of het werk goed uitgevoerd wordt.
Als het tijd is om boterhammen te gaan eten zijn we blij dat we even kunnen rusten.

Daarna werken we ijverig verder en het blijft droog tot even voor 18.00, met nog enkele dakpannen te gaan begint het te gieten en als de laatste erop ligt is mijn man door en doornat. Morgen volgt nog de afwerking en dan zou het goed moeten zijn.  
Ook al zijn we ons ganse huwelijk al gewend om het werk met ons tweetjes te doen, we voelen toch dat we een jaartje ouder worden. We zijn beiden doodmoe van het zware werk en zelfs een goed warm bad helpt niet om ons beter te voelen. Dat wordt op tijd gaan slapen vandaag, ik ben al wakker van 3.00. 
Heel benieuwd hoe we morgenvroeg uit ons bed gaan stappen...

Tijdens de werken

Controle door Matia

8 oktober 2021 - Storm en grote pech

Deze keer kwamen de weersvoorspellingen uit en is het slechte weer gekomen. 
Woensdagavond vielen de eerste regendruppels en waren er enkele lichte donderslagen te horen, in de nacht begon het dan flink te stormen met meer regen.
Gisterenvoormiddag werd het droger en soms kwam de zon zelfs even piepen, tot het rond het middaguur bijna aanhoudend begon te regenen met nog altijd die flinke storm. Maar de zwaarste wind en de meeste regen werd vanaf gisterenavond verwacht en we konden maar hopen dat de storm op ons eilandje niet zo zou tekeer gaan dan de nacht ervoor op Corfu.

Het wordt inderdaad een fikse storm met op momenten zeer veel regen, maar we hebben hier al erger meegemaakt. Vorig jaar in september kregen we de Medicane Ianos te verwerken en die was nog van een heel ander kaliber.
Rond middernacht besluit ik om te gaan slapen en storm betekent dat er een slechte nacht te wachten staat voor een lichte slaper zoals ik. Als ik om 3.00 wakker wordt ben ik verbaasd dat ik zolang aan één stuk doorgeslapen heb en de storm lijkt voorbij te zijn.
Tien minuten later hoor ik opeens een akelig geluid, gevolgd door een hels lawaai waardoor ook mijn man wakker schiet en we ons beiden afvragen wat er gebeurd is. We springen uit ons bed om te gaan kijken en bij het openen van de terrasdeur merk ik dat die maar enkele centimeters opengaat. Door de spleet zien we een ravage op ons terras en ik duw de deur met wat meer kracht verder open.
Gans het terras ligt bezaaid met kapotte dakpannen en daartussen onze tuinstoelen. Wat is hier gebeurd? Dit moet een tornado geweest zijn want er is geen zuchtje wind te bespeuren, storm kan dus niet de oorzaak van deze ravage zijn.

Op slag zijn we klaarwakker en als we omhoog kijken naar het dak zien we dat er zich een gevaarlijke situatie gevormd heeft. Overal gaten in het dak van het terras en dakpannen die kriskras door elkaar liggen, klaar om naar beneden te vallen. Heel gevaarlijk om onderdoor te lopen, daar moet dus dringend iets aan gedaan worden.
De twee zwerfpoezen die op ons terras slapen zijn gelukkig niet gewond, maar ze zijn wel heel erg geschrokken. Ook zij zijn niet meer veilig met die situatie op het dak. Ik zet ze beiden in een bench en breng ze in huis waar ze wat tot rust kunnen komen.   
Mijn man haalt de ladder uit de berging want dit kunnen we niet zo laten tot het licht wordt, gelukkig stopt het even later met regenen. Met ons tweeën gaan we deze zaak aanpakken en we zullen zeer voorzichtig moeten te werk gaan om de pannen er af te nemen, zonder dat er bij zijn die onverwacht naar beneden vallen.
Ik zet voor de veiligheid een fietshelm op terwijl ik de dakpannen aanneem die mijn man eraf haalt. Voor hem zijn vallende dakpannen niet zo'n probleem want hij staat met de ladder door de gaten en steekt boven de dakpannen uit. 

Het is eventjes hard doorwerken maar tegen 5.30 liggen de dakpannen allemaal beneden. Degene die niet beschadigd zijn heb ik opgestapeld en de kapotte liggen op een hoop. Ik giet nog wat water over het terras om het vuil en de scherpe splinters van de kapotte dakpannen te verwijderen en dan kunnen we de rest van de schade bekijken.
Waar dakpannen op de vloer gevallen zijn zien we de beschadigingen, evenals aan de muren waar stukjes van de bepleistering weg zijn. Ook op de auto zijn dakpannen terecht gekomen aan de deuken te zien.
De terrasmeubelen worden snel wat afgewassen en teruggezet en mijn man besluit dat 6.00 nog vroeg genoeg is om nog voor een paar uur te gaan slapen. Aan slapen moet ik na dit alles niet meer denken en terwijl ik uitrust van het zware werk zet ik dit alles op mijn blog.

Als de winkels hun deuren openen, kan mijn man op zoek gaan naar nieuwe dakpannen en ander materiaal en kunnen we beginnen met het herstellen van het dak. Hopelijk zit het weer wat mee want tijd om te wachten met de herstelling hebben we niet, over een goede week vliegen we naar huis.
Nog een geluk bij een ongeluk dat het nu gebeurt is en niet op een moment dat we in België zijn, dat zou een ramp geweest zijn... 

Onze eerste blik op ons terras (foto's niet scherp door het nachtelijk uur)

Vanaf een andere kant bekeken

Een zeer gevaarlijke situatie op het dak

Een puinhoop

5 oktober 2021 - Krioneri - Bochali en terug

Met de slechte weersvoorspellingen in het vooruitzicht gaan we vandaag nog maar eens wandelen.
We rijden via de haven naar Krioneri en parkeren onze auto bij het Venetiaanse aquaduct, vandaar wandelen we richting Akrotiri waar we de afslag naar Bochali nemen.
Bij het kruispunt van Strani Hill lopen we richting het park waar we even willen uitrusten en komen langs het parfumfabriekje. Als we merken dat de deur openstaat stel ik voor om er even een kijkje te nemen, bij de stoep staat een tafeltje met een tekst en daarop "Welkom".
De vorige keren dat we er passeerden was het altijd gesloten en ik wil wel eens zien waar de parfum gemaakt wordt die in mijn kastje staat. Mijn man is niet echt enthousiast maar ik kan hem toch overhalen om heel eventjes binnen te gaan.   

Bij het binnengaan zien we een oude man die met zijn hoofd op zijn armen op het bureau ligt te slapen, het is vermoedelijk degene die alles wat in het oog moet houden en hij lijkt er moe van te zijn geworden, of is het uit verveling?
We kijken ondertussen rond en ik maak wat foto's, als we alles gezien hebben slaapt de man nog steeds en we laten hem in zijn rust. Ik heb wat ik wilde - een kijkje nemen - en gezien zijn ouderdom is hij waarschijnlijk ook niet degene die meer uitleg zou kunnen geven over het productieproces van de parfums. Dat zal weggelegd zijn voor de eigenares die de parfums ontwikkelt.

We lopen verder naar het park met het standbeeld van de Heilige Dionysios, die op die plaats het nationaal volkslied van Griekenland schreef. Er is een fotoreportage voor een trouw aan de gang en we zetten ons op een muurtje ver bij hen vandaan. 
Eigenlijk wilden we na het rusten wat rondwandelen in het park, maar aangezien er aan de reportage geen eind lijkt te komen, gaan we maar verder.
Dan nemen we de weg naar Bochali Hill, waar de overblijfselen van de burcht zijn en dalen we aan de andere kant weer af langs het steile, maar mooie pad met de schitterende uitzichten op de haven en de stad.

Beneden in de stad gekomen lopen we tot aan het postkantoor. Mijn Duitse schoonbroer en schoonzus hebben er eergisteren een kleindochter bijgekregen en we willen een gelukwenskaartje gaan posten voor de kersverse ouders om hen te feliciteren.
Als het in de brievenbus zit keren we om en lopen we terug tot we aan het einde van de straat bij de zee uitkomen. Een eindje verder zetten we ons even op de rotsen om te genieten van het mooie uitzicht over zee.
We zouden nog lang kunnen blijven zitten, maar we lopen toch maar verder langs het water tot we bij de auto komen en rijden weer huiswaarts...

Het Venetiaanse aquaduct

Voor het eerst Nicotiana Glauca of Boomtabak gezien op ons eilandje

De verwelkoming op het tafeltje bij het parfumfabriekje

Zakken vol kruiden en planten voor de parfums

Gedroogde Jasmijnbloemetjes voor het Razi parfum dat ik ooit kocht

Een deel van de machines

Uitzicht vanaf Bochali Hill op de haven en de stad

Even genieten van het uitzicht over zee

Onze wandeling, foto van een vorige gelijkaardige wandeling

De hoogtemeter en afstand

4 oktober 2021 - Rondwandeling Kalipado - Tragaki

Sinds onze vorige wandeling waren de weersvoorspellingen niet zo best, er werd regen aangekondigd en onweer.
Daarom keken we de kat wat uit de boom en hielden we ons bezig met andere belangrijke dingen, zoals de voorbereidingen op ons vertrek en onze maandenlange afwezigheid. 
Enkele etentjes zaten er ook nog tussen, waaronder eentje voor de verjaardag van mijn man.
Hoeveel we van de voorspellingen moeten geloven is nog maar eens gebleken, behalve een nachtelijk onweer dat niet eens overkwam en een paar verwaarloosbare druppels regen, is er in de ganse week niets gevallen.
De wind kwam wel uit het noorden en maakte het fris. Al kan je met 24° moeilijk van koud weer spreken, met wat wij de maanden hiervoor gewend waren voelde het koud aan en ik haalde alvast mijn lange broek en fleece uit de kast.

Vandaag voelt het opnieuw warmer aan, de wind is gedraaid en er is geen wolkje aan de hemel te zien. Tijd om onze wandelschoenen nog eens aan te trekken.
We gaan een wandeling maken die we meer dan zes jaar geleden met onze Duitse familie al maakten, al gaan we deze keer wel voor de langere wandeling. Toen werd ze ingekort omdat we in de buurt ook nog een bezoek wilden brengen aan het Callinico wijnhuis en er na de lange versie niet voldoende tijd meer zou overblijven voor dat bezoek.  

We rijden tot in de buurt van het wijnhuis in Kalipado en laten de auto veilig naast de weg achter. We nemen dezelfde weg maar slaan het bezoek aan de toren op een privéterrein over.
Vlak na de kerk nemen we het steile pad naar boven dat naar de kerk van St. Petrus gaat. Als we even aan het klimmen zijn schiet het me opeens te binnen dat we de wandel-GPS niet op opnemen gezet hebben. Dat komt ervan als je lange tijd niet meer gewend was om nieuwe wandelingen te maken.
Boven bij het kerkje rusten we wat uit en lopen daarna weer verder tot op de top van de berg, even later zetten we de afdaling in. Op de plaats waar we vorige keer de afslag naar rechts namen gaan we nu verder en komen door een mooie streek vol olijfgaarden.

We lopen door een deel van Tragaki en een heel eind verderop nemen we weer een afslag richting Kalipado, nog altijd door olijfgaarden. Bij de afslag stond een bord naar een klooster op 1500 meter en dat willen we wel eens even bekijken. Het wordt weer klimmen want we moeten opnieuw de bergtop over.
Voor we bij het klooster zijn zien we een kerk en bij de poort gekomen lezen we dat het een privékerk is, waarschijnlijk van rijke Grieken. Na enkele foto's lopen we door, op zoek naar het klooster, maar we zien nergens nog een wegwijzer.
Op de plaats waar op onze kaart het klooster staat, slaan we rechtsaf en dat wordt weer klimmen. Niet verwonderlijk want meestal staan kloosters in Griekenland op de top van een berg, maar als we bijna op de top zijn hebben we nog altijd geen klooster gezien. Dan maar rechtsommekeer maken en onze afdaling verder zetten richting Kalipado.
Bij de auto gekomen keren we huiswaarts. Toch maar eens een keer opzoeken waar dat klooster ergens te vinden is...

Zicht op de dorpjes van de oostkant en de bergen van Lithakia tot Kiliomenos

De kerk van St. Petrus bijna op de top

Nog wat verder omhoog gaan

Heel in de verte Marathonisi en de bergen van Keri 

Een kerktoren tussen de bomen en aan de horizon duidelijk zichtbaar de kustlijn van de Peloponnesos,
met daarboven iets minder zichtbaar,
 de hoge bergen waar we in de winter de sneeuw op kunnen zien liggen

Dichter bij Tragaki gekomen

De poort bij de privékerk met de kerktoren die we van ver tussen de bomen zagen 

De privékerk van een andere kant gezien

Onze wandeling

Het hoogteverschil en de afstand, het begin van de wandeling ontbreekt