Sinds onze vorige wandeling waren de weersvoorspellingen niet zo best, er werd regen aangekondigd en onweer.
Daarom keken we de kat wat uit de boom en hielden we ons bezig met andere belangrijke dingen, zoals de voorbereidingen op ons vertrek en onze maandenlange afwezigheid.
Enkele etentjes zaten er ook nog tussen, waaronder eentje voor de verjaardag van mijn man.
Hoeveel we van de voorspellingen moeten geloven is nog maar eens gebleken, behalve een nachtelijk onweer dat niet eens overkwam en een paar verwaarloosbare druppels regen, is er in de ganse week niets gevallen.
De wind kwam wel uit het noorden en maakte het fris. Al kan je met 24° moeilijk van koud weer spreken, met wat wij de maanden hiervoor gewend waren voelde het koud aan en ik haalde alvast mijn lange broek en fleece uit de kast.
Vandaag voelt het opnieuw warmer aan, de wind is gedraaid en er is geen wolkje aan de hemel te zien. Tijd om onze wandelschoenen nog eens aan te trekken.
We gaan een wandeling maken die we meer dan zes jaar geleden met onze Duitse familie al maakten, al gaan we deze keer wel voor de langere wandeling. Toen werd ze ingekort omdat we in de buurt ook nog een bezoek wilden brengen aan het Callinico wijnhuis en er na de lange versie niet voldoende tijd meer zou overblijven voor dat bezoek.
We rijden tot in de buurt van het wijnhuis in Kalipado en laten de auto veilig naast de weg achter. We nemen dezelfde weg maar slaan het bezoek aan de toren op een privéterrein over.
Vlak na de kerk nemen we het steile pad naar boven dat naar de kerk van St. Petrus gaat. Als we even aan het klimmen zijn schiet het me opeens te binnen dat we de wandel-GPS niet op opnemen gezet hebben. Dat komt ervan als je lange tijd niet meer gewend was om nieuwe wandelingen te maken.
Boven bij het kerkje rusten we wat uit en lopen daarna weer verder tot op de top van de berg, even later zetten we de afdaling in. Op de plaats waar we vorige keer de afslag naar rechts namen gaan we nu verder en komen door een mooie streek vol olijfgaarden.
We lopen door een deel van Tragaki en een heel eind verderop nemen we weer een afslag richting Kalipado, nog altijd door olijfgaarden. Bij de afslag stond een bord naar een klooster op 1500 meter en dat willen we wel eens even bekijken. Het wordt weer klimmen want we moeten opnieuw de bergtop over.
Voor we bij het klooster zijn zien we een kerk en bij de poort gekomen lezen we dat het een privékerk is, waarschijnlijk van rijke Grieken. Na enkele foto's lopen we door, op zoek naar het klooster, maar we zien nergens nog een wegwijzer.
Op de plaats waar op onze kaart het klooster staat, slaan we rechtsaf en dat wordt weer klimmen. Niet verwonderlijk want meestal staan kloosters in Griekenland op de top van een berg, maar als we bijna op de top zijn hebben we nog altijd geen klooster gezien. Dan maar rechtsommekeer maken en onze afdaling verder zetten richting Kalipado.
Bij de auto gekomen keren we huiswaarts. Toch maar eens een keer opzoeken waar dat klooster ergens te vinden is...
Zicht op de dorpjes van de oostkant en de bergen van Lithakia tot Kiliomenos
De kerk van St. Petrus bijna op de top
Nog wat verder omhoog gaan
Heel in de verte Marathonisi en de bergen van Keri
Een kerktoren tussen de bomen en aan de horizon duidelijk zichtbaar de kustlijn van de Peloponnesos,
met daarboven iets minder zichtbaar,
de hoge bergen waar we in de winter de sneeuw op kunnen zien liggen
Dichter bij Tragaki gekomen
De poort bij de privékerk met de kerktoren die we van ver tussen de bomen zagen
De privékerk van een andere kant gezien
Onze wandeling
Het hoogteverschil en de afstand, het begin van de wandeling ontbreekt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten