Als je - zoals bij ons het geval is - op een appartement woont en er moet dan opeens een tuin terug in orde gemaakt worden nadat deze een half jaar verwaarloosd werd, dan is dat niet ideaal voor de rug, de spieren en de handen... en zeker niet op onze leeftijd.
Wanneer we 's middags gegeten hebben, nemen we ons fototoestel en wat drinken voor onderweg en gaan op pad. We slaan even voorbij ons huisje een zandpad in dat voorbij de karting-baan en de start- en landingsbaan van de luchthaven loopt. We weten van vorig jaar dat daar heel wat wilde bloemen te vinden zijn en omdat het nu nog een weekje vroeger is dan vorig jaar, hopen we nog een aantal 'onbekende' exemplaren tegen te komen.
Het weer is al sinds de eerste dag na onze aankomst mooi en warm en met al die zon lijken de bloemen nóg veel mooier van kleur. Het is zalig om na de winter weer in korte mouwen, onder een stralende zon te kunnen genieten van de prachtige natuur.
We lopen de zandweg ten einde en steken de hoofdbaan van Laganas naar Kalamaki over. Zo komen we in de duinen waar zo vroeg op het jaar nog heel wat bloemen te vinden zijn. Lang zal het niet meer duren vooraleer die verdwijnen en er alleen maar mul zand overblijft. Het is er muisstil want het toeristisch seizoen is nog lang niet begonnen en dat kunnen wij bijzonder appreciëren.
We lopen door tot op het strand dat nog helemaal verlaten is. Even verderop staat een 'Archelon' kiosk waarin een vrouw op de uitkijk zit. Dit strand is beschermd gebied voor de Caretta Caretta schildpadden. Ieder jaar komen die hier hun eieren leggen en het 'Archelon' Rescue Team houdt een oogje in het zeil zodat - na verloop van tijd - vele kleine schildpadjes veilig kunnen uitkomen en hun weg naar zee vinden.
Het is de bedoeling om langs het strand verder te wandelen richting Laganas en vandaar terug naar huis. Opeens schiet het mij te binnen dat - zo vroeg op het jaar - er nog veel water in de rivier staat waardoor het strand aan Hotel Louis Zante Beach onderbroken wordt door die rivier. We hebben geen zin om door de rivier te waden en onze weg via het strand te vervolgen, dus gaan we aan het hotel terug de duinen in en keren via een andere weg terug naar huis.
Het was een korte wandeling qua afstand maar door de vele bloemen die we gefotografeerd hebben, zijn we toch een hele tijd op weg geweest.
Thuis aangekomen genieten we nog even na op het terras. Ik maak mijn eerste frappe van dit jaar en met dit mooie weer laat ik het mij smaken. Mijn man verkiest een fris biertje.
Wat later is het tijd om aan het avondeten te beginnen. We hebben onderweg wilde asperges geplukt en die wil ik gebruiken om in een omelet te verwerken. Sinds vorig jaar weten we dat dit heel lekker smaakt... "Kali Orexi" en dit is Grieks voor "Smakelijk eten".
Lentekleuren langsheen de rivier
Een vijgenboom groeit zelfs in een ruïne
Prachtig toch tussen al dat riet...
Knikkende klaverzuring
Een distel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten