Maar voor we daaraan beginnen rijden we in de voormiddag eerst naar de plaatselijke boerenmarkt aan de haven. Van vorige jaren weten we dat de tijd van het citrusfruit hier in Zakynthos op dit moment zo goed als voorbij is en vooral de pompelmoezen vallen heel erg in onze smaak. We gaan dus een flinke voorraad inslaan en kijken ook even of er groenten zijn die we kunnen gebruiken voor onze maaltijden.
Op de markt gekomen kijken we eerst even rond om te zien wat er allemaal aangeboden wordt en begeven ons vervolgens naar de kraam waar we de vorige jaren ook meestal gekocht hebben, de boer herkent ons nog. Hier kopen we sinaasappelen, citroenen, witte selder en een fles witte wijn. Pompelmoezen heeft hij waarschijnlijk niet op zijn erf want die heeft hij nog nooit in zijn kraam te koop aangeboden.
Dan maar naar een kraam aan de overkant, hiervan weten we dat de pompelmoezen heerlijk zijn en dus kopen we er meteen een grote zak. Aan de laatste kraam nog wat snijboontjes, kleine paprika's, voor mijn man nog wat rode wijn en vervolgens gaan we dan zwaar beladen terug naar de auto. Op weg naar huis nog even bij de Lidl stoppen voor nog wat voorraad en zodoende kunnen we weer een tijdje verder.
In de vroege namiddag beginnen we dan aan onze geplande wandeling, het is warm en de hemel stralend blauw. Daar waar we een paar dagen geleden de zandweg namen, volgen we nu aan de overkant de asfaltweg en gaan richting het dorp van Agrilia.
Onderweg houden we weer regelmatig halt om bloemen te fotograferen. Bijna in het dorp komen we voorbij een - op het eerste zicht - verlaten huis, waar een puppy aan een ketting zit te janken. Mijn man gaat even tot bij hem en ik hoor hem zeggen "maar jong toch, je ketting is zwaarder dan jijzelf en je zit hier zonder eten of drinken". Zoiets stemt ons heel droevig en het is onbegrijpelijk dat er mensen zijn die zoiets kunnen doen. Het arme dier zit onder de teken en waarschijnlijk ook nog vol vlooien. Vol medelijden neemt mijn man onze fles water en giet wat in de kom van het arme diertje, dat meteen gulzig begint te slabberen. Wat hebben we spijt dat we geen eten bij hebben voor hem.
Dit is iets wat weer dagenlang aan ons zal blijven kleven.
Een paar huizen verder komt een hond met zijn puppy naar ons toe en ze blijven ons een tijdje volgen. Nog een paar arme stakkerds op zoek naar eten, drinken of gewoon wat genegenheid.
We vervolgen onze wandeling en wanneer we aan de hoofdweg van Zakynthos naar Keri komen, besluiten we maar rechtsom te keren en nemen een weg die na een tijd dood blijkt te lopen. Er rest ons niets anders dan terug te keren, met een bord aan het begin van de weg - die aangeeft dat het een doodlopende weg is - waren we gewaarschuwd geweest en hadden we ons die afstand kunnen besparen.
Via het pad langs de rivier die op een twintigtal meter achter ons huisje stroomt, komen we terug thuis aan.
Nog even genieten op het terras van een frisse drank en dan is het alweer tijd om aan eten beginnen te denken. Vanavond staat een Grieks slaatje op ons menu en dat smaakt altijd bij mooi weer...
Onze voorraad fruit en groenten van de boerenmarkt
De bloemen van de zeer giftige springkomkommer
Een Aloë Vera in bloei
Een olijfboom tussen de lentebloemen
Villa's staan hier toch ook
Het kerkje van Agrilia
Lentebloemen tussen een olijfgaard langs de rivier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten