Deze week kregen we tussendoor nog enkele buitjes maar voor de rest was de zon weer volop van de partij en werd het op sommige dagen nog 28°. Een heerlijke nazomer dus!
De planten in onze tuin hebben duidelijk genoten van de regen die voor hen heel welkom was. Gezien de meeste van hen pas sinds juni aangeplant zijn, hadden ze al dadelijk een warme en droge zomer voor de boeg. We hebben ze wel regelmatig water gegeven maar een aantal regenbuien doen toch echt wel wonderen. Ze kregen een mooie, frisse kleur en vooral de Yuka's hebben duidelijk merkbaar een groeischeut gekregen.
Overal in de tuin achter ons huisje, tegen de berg aan groeien wilde cyclamen. Nu moeten we niet meer gaan wandelen om ze te zien maar staan die mooie bloempjes in onze eigen tuin, alhoewel... Helemaal klopt dit niet want het is natuurlijk nog altijd de tuin van onze huisbaas die wij mogen gebruiken.
Het weekend was mooi maar alsof de duivel ermee gemoeid was kwam er 's avonds - wanneer we wilden vertrekken voor ons gebruikelijke etentje - iedere keer een donkere wolk over met een flinke regenbui. We hebben dan de auto maar genomen in plaats van er heen te wandelen want met een nat pak zitten eten vinden we ook niet gezellig.
Vandaag verwachten we bezoek van een bevriend Nederlands echtpaar. Enkele jaren geleden kwamen ze voor het eerst bij ons langs omdat ze graag informatie wilden over het wonen hier op het eiland, wanneer ze met pensioen gaan willen ze net zoals wij de helft van het jaar hier komen wonen. Sindsdien zijn ze ons ieder jaar tijdens hun vakantie even komen bezoeken, dat willen ze ook vandaag doen en we kijken er naar uit om hen terug te zien. Voor we terug naar België vertrekken willen ze ons nieuwe stekje nog komen bewonderen want ze vonden de foto's zo mooi dat ze heel nieuwsgierig zijn.
Een half uurtje voor we hen verwachten komt de dochter van onze favoriete taverne ook even langs. Het is er nog niet van gekomen wegens het vele werk in de taverne en nu komt ze even snel tussendoor tot bij ons, ze wil het beslist ook gezien hebben voor we weg zijn. Even later belt haar moeder dat er klanten zijn en moet ze weer terug om te gaan werken. Zodra ze door de poort is buiten gereden horen we onze gasten naar boven rijden.
Na de begroeting raken ze niet uitgepraat over de mooie omgeving. Volgens hen werd het vanaf een vijftal kilometer van ons huisje altijd maar mooier en mooier, met als apotheose het uitzicht vanaf onze tuin en het terras.
Het is wel heel duidelijk dat ze deze kant van het eiland voor het eerst ontdekt hebben, wij weten al tien jaar hoe mooi deze omgeving is en hebben er sindsdien ons hart aan verloren. Als ze nu al zo versteld staan wanneer het uitzicht niet op zijn mooiste is - door een aantal wolken is de zee niet mooi blauw maar wat grauwer - wat gaan ze dan zeggen wanneer de zon volop schijnt en de zee haar stralend blauwe kleur heeft...
Het wordt een heel gezellige namiddag en wanneer de avond begint te vallen wordt er afscheid genomen, de tijd is weer voorbij gevlogen. Met spijt in hun hart moeten ze naar hun volgende afspraak, ze noemen het uitzicht zo overweldigend mooi dat ze hopen dat ze hier over drie jaar ook kunnen komen wonen. Ons wordt gevraagd of we tegen die tijd misschien even willen uitkijken of er iets te huur vrijkomt en dat willen we heel graag voor hen doen.
Ze kunnen bijna niet geloven dat we hier zo mooi wonen met dit schitterend uitzicht en eerlijk gezegd kunnen wij zelf ook nog altijd niet geloven dat het echt is...
Een panoramafoto door hen gemaakt van ons uitzicht
De werkelijkheid overtreft de foto nog vele keren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten