Tot zolang zullen we onze wandelingen moeten aanpassen en op bekende paden blijven.
Na een paar dagen met frisse noordenwind beloofd het vandaag een prachtige dag te worden en daar gaan we van genieten. We hebben gekozen om nog eens van Kalamaki naar Argassi te lopen en we rijden tot aan de Cave Bar, even voorbij het rondpunt in Kalamaki. Daar begint onze wandeling en die loopt door de heuvels van de Skopos van Vassilikos met veel uitzicht op de zee.
Al van bij het begin zien we ook hier mini-orchideetjes, hun tijd is nu echt wel aangebroken.
Ook andere bloemen beginnen we nu stilaan te zien en overal langs de weg en in de bergen ziet het geel van de Gaspeldoorn. Nog nooit in al die jaren hebben we hier zoveel geel gezien en we zijn hier ondertussen toch al heel veel langs gekomen. Doordat we het eerste deel dicht bij de zee lopen en het hoger en hoger wordt, voelen we een briesje en dat brengt een heerlijke geur mee. Het is de gaspeldoorn die zo lekker ruikt, het lijkt alsof er kwistig met parfum gespoten werd.
We gaan ook even op het strand kijken en het valt ons op dat de zee heel laag staat, nooit eerder hebben we zoveel rotsen op het strand gezien omdat die anders onder water liggen.
Dan wandelen we verder tot aan de splitsing en slaan af richting Argassi. Een hondertal meter voorbij de splitsing komen we in verbrand gebied en herinneren we ons dat hier vorig jaar op het einde van juli een zware brand was. We hebben toen de blusvliegtuigen water zien scheppen voor onze deur in Marathia en met de verrekijker konden we toen het vuur langs dit wandelpad zien.
Het pad loopt helemaal door het verbrande tot aan het domein van Taverna Kanalos waar we wel eens iets gaan eten en drinken. Gelukkig is ondertussen de bodem alweer mooi groen en staan er ook weer veel bloemen tussen de zwart verbrande bomen en struiken.
Bij Kanalos gekomen zien we dat het al open is, het lijkt een goed idee om er op onze terugweg iets kleins te eten. De eigenaar begroet ons bij het voorbij gaan en op onze vraag of we straks iets kunnen eten, antwoord hij dat er al snacks en kleinigheden te verkrijgen zijn.
Bij de afslag naar Argassi volgen we het pad en nemen dan weer het eerste pad dat rechts afslaat. Zo dalen we steil af naar Argassi en lopen langs de weg waar verschillende hotels staan en nemen dan weer het pad terug naar Kalamaki. We gaan nog even tot aan het Venetiaans aquaduct en beginnen dan weer aan onze klim naar omhoog.
Terug bij Kanalos gekomen zetten we ons aan tafel en eten zoals gewoonlijk een Chef Salad. Ik drink mijn eerste vers geperste sinaasappelsap van dit jaar en we krijgen nog een Griekse yoghurt met walnoten en honing van het huis. Meer dan verzadigd omdat het nog maar namiddag is, wandelen we daarna verder tot aan de auto en rijden huiswaarts.
Morgen staat een wandeling naar het klooster van Skopiotissa op de top van diezelfde skopos op onze planning. Dat wordt minstens dubbel zo hoog klimmen maar met onze conditie lijkt het in orde te zijn en we hebben er zin in.
Asphodelus Ramosus of Affodil in bloei
Het strand bij de heuvels van Kalamaki
Zicht vanop het strand naar de heuvels
Nog eens het strand
Het kleurt geel van de Gaspeldoorn
Bloesems van wilde peertjes
Bijna in Argassi met in de verte de haven
Het eeuwenoude Venetiaanse aquaduct
Op de terugweg de resten van verbrande struiken en ook hier veel Gaspeldoorn
Onze wandeling
De hoogtemeter en afstand
Geen opmerkingen:
Een reactie posten