Druiven en granaatappels hangen ook in onze tuin, maar als die worden zoals de vorige jaren, zullen we er niet van moeten eten.
De planten die tegen de droogte kunnen - zoals de yuka's en de cactussen - doen het uitstekend, als ik foto's van een jaar geleden vergelijk met nu, dan zijn die flink gegroeid. Een goed idee van mijn man, om in een land waar in de zomer droogte heerst, planten te zetten die daar tegen kunnen. Bij één van die yuka's komt voor het eerst een bloem naar boven, benieuwd hoe die er gaat uitzien als ze in bloei staat.
Tegen zaterdag voorspelt men opnieuw heel hoge temperaturen, lange wandelingen zullen dus nog niet voor dadelijk zijn. Maar ik amuseer me wel in de tuin met een goed boek en op tijd een fris drankje.
Na de 36° van een paar dagen terug waait er vandaag een flinke wind die voor afkoeling zorgt. Daar gaan we van genieten om heel even de skopos van Keri op te wandelen en naar de amandelbomen te gaan kijken. Toen we daar vorig jaar in de buurt woonden hebben we er veel amandelen geraapt op een plaats waar ze nooit geraapt worden.
In het voorjaar stonden de bomen vol bloesems en nu zijn we benieuwd of ze ook zoveel vruchten dragen dan vorig jaar.
We rijden wat vroeger dan andere zondagen naar de taverne van onze vrienden voor ons avondeten. Met het warme weer kies ik meestal voor een grill-gerecht en het wordt nog eens een Gyros Kotopoulo of kippen-gyros, voor mijn man wordt het een Kokkinisto of stoofvlees in rode saus.
Na het eten wandelen we richting skopos en alhoewel het sinds 18 april geleden is dat we nog een wandeling maakten, raken we zonder moeite de beruchte eerste steile helling op. Het verwondert me eigenlijk wel, want ik doe niet meer dagelijks de steile oprit van ons huurhuisje in Marathia. En nu we brood kopen in de nieuwe bakkerij vlakbij Lidl, rij ik ook niet meer met de fiets naar de bakker in Laganas. Ik fietste nog maar een drietal keren naar Lidl of AB en toch is mijn conditie veel beter dan ik verwacht had.
Het wandelen bevalt ons wel en we komen op het pad dat boven onze vorige woonplaats in Marathia loopt. We zien dat de eigenaar veel van het groen tegen zijn berg heeft laten omzagen. Mooier is het er niet op geworden want zoals altijd in het verleden laat hij het omgezaagde groen gewoon liggen, zodat het nu allemaal bruin geworden is langs de berg.
Wat later komen we aan de amandelbomen en er liggen er al enkele op de grond, wat vroeger is dan andere jaren. Als we kijken wat er nog aan de bomen hangt, is het niet de moeite om er te komen rapen. Het lijkt dit jaar geen amandeljaar te zijn, net zoals er twee jaar geleden ook heel weinig amandelen waren.
Bij het terug naar beneden wandelen lopen we nog een zijpad in en hebben daar een mooi zicht op Marathonisi. Van hieruit kijken we ook van bovenuit op het huisje waar we vorig jaar woonden en daarna wandelen we terug naar de taverne.
Ik heb daarstraks na het eten geen dessert genomen zoals ik meestal wel doe, omdat ik niet met een te volle maag de berg wou oplopen. Dat ga ik nu goedmaken en we worden uitgenodigd om bij de dochter des huizes aan tafel te gaan zitten. Met een lekkere chocoladecake, een cappuccino en een gezellige babbel is het zo avond en wordt het tijd om terug huiswaarts te rijden...
Onze tuin vorig jaar in het voorjaar met enkele van de yuka's
Diezelfde yuka's vandaag
De Yuka's en cactussen vanuit een ander punt vorig jaar in het voorjaar
En vandaag
Een eerste bloem steekt de kop op in deze yuka
Nog enkele planten die droogte verdragen
Een druiventros in onze tuin
En één van de granaatappels die al wat dikker is
Marathonisi vanaf de skopos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten