Sinds onze gasten terug naar huis zijn vertrokken hebben de normale bezigheden zich weer aangediend. Er werd opgeruimd, gewassen, gestreken en gepoetst en mijn man nam de tuin voor zijn rekening.
Vandaag is mijn man jarig en omdat het weer vanaf donderdag heel wat minder goed zou worden, laten we het werk even voor wat het is en gaan we een wandeling maken.
We rijden tot aan het kerkhof in Keri, waar we de auto op ons vertrouwde plekje achterlaten. Het is voor het eerst sinds de zware brand van half september dat we bij het dorp komen en nu merken we pas hoe dicht de brand bij de huizen kwam.
Via de waterputten lopen we tot in het centrum van het dorp en beginnen aan onze wandeling die in het niet-verbrande deel ligt. Het eerste deel gaat flink omhoog en de weg loopt boven de olijf- en wijngaarden die in het dal onder ons liggen.
Hoe hoger we komen hoe beter we zien wat een schade de brand heeft aangericht. We zien in de verte de wandelpaden - die we zo goed kennen - tussen al het zwart, daar hebben we zo vaak genoten van de mooie natuur tijdens onze vele wandelingen.
Wanneer we aan het punt komen waar we terug naar het dorp zouden wandelen, merken we dat het nog veel te vroeg is voor onze afspraak met onze Belgische vriend hier in Keri. Daarom besluiten we om een andere weg te nemen die via Mizithres gaat en onze wandeling minstens tot het dubbele maakt van wat we gepland hadden.
Zo komen we ook in de buurt van taverne Lighthouse waar we enkele weken geleden iets gingen drinken om naar de rots Mizithres te kunnen kijken. Helaas voor veel toeristen is de taverne al gesloten, het seizoen zit er op daar.
In de buurt van het dorp gekomen nemen we de smalle weg naar boven en lopen tussen de oude huizen tot we bij taverne Allegro komen. Hier hebben we afgesproken met onze Belgische vriend die hier vlakbij woont en in deze taverne werkt.
We worden heel hartelijk begroet door de eigenares die door hem op de hoogte werd gebracht van onze komst. Zoals beloofd stuur ik hem een berichtje dat we gearriveerd zijn, maar dat hij het rustig aan mag doen, we zijn vroeger dan verwacht aangekomen en drinken eerst wel iets in afwachting van zijn komst.
Een kwartiertje later komt hij aan en we maken er een gezellig onderonsje van. En dan bestellen we onze maaltijd, voor de mannen wordt het konijn met Ladotiri (kaas) en tomatensaus. Ik kies voor gehaktballen in tomatensaus omdat ik hoorde van mijn Facebook vriendin - die pas nog bij ons op bezoek was - dat zij dit hier altijd neemt omdat ze het zo lekker vindt.
Ik moet bekennen dat ik het nog nooit gegeten heb hier op het eiland, al is het toch een gekend gerecht bij de Grieken. Maar het bevalt mij zeer goed en ik ga het in de toekomst zeker nog meer eten.
Dan wordt het tijd om verder te gaan, we nemen afscheid van onze vriend en van de eigenares en lopen terug naar onze auto om weer huiswaarts te rijden.
Vanaf morgen wordt het weer verder gaan met het werk. Over twee weken vliegen we terug naar ons Belgenlandje, het huis en de tuin moeten weer winterklaar worden gemaakt en daar kruipt nog heel wat tijd in...
Een deel van de zwartgeblakerde heuvels door de zware brand die ook Keri trof
Zo dicht zat de brand bij het dorp
De wandelpaden in de mooie groene natuur zitten nu helemaal tussen het zwart
Hier is het gelukkig nog groen
Even achterom kijken
Het pad richting Mizithres
Mizithres
Een lieve poes in het dorp
Geen opmerkingen:
Een reactie posten