28 september 2019 - Laatste dag voor onze logés

De vier weken zijn voorbij, de koffers worden weer gepakt en een laatste etentje staat voor vanavond op het programma. Gisteren zijn mijn schoonbroer en schoonzus nog eens naar het strand van Kalamaki gewandeld voor een laatste zwempartij.
Mijn man stelt voor om vóór het avondeten nog eens van Limni Keri tot in Marathia te wandelen en dat wordt unaniem aangenomen.

In de late namiddag rijden we naar Limni Keri waar we onze auto zoals altijd op de parking achterlaten. Deze keer vertrekken we langs de steile weg aan de haven en genieten van de prachtige uitzichten over Limni Keri en de baai van Laganas.
Bij onze vrienden van Marathia Star worden we weer zeer hartelijk begroet en kunnen we nog wat verder genieten van het prachtige zicht op Marathonisi. We laten ons het eten lekker smaken en dan wordt er afscheid genomen. Voor onze familie wordt het een tot ziens tot volgend jaar, wij komen volgend weekend nog langs.
Dan wandelen we rustig terug, ieder moment genietend van het uitzicht. Mijn schoonbroer benadrukt nog maar eens hoe mooi ieder plekje hier is en ook na zoveel keren gezien te hebben, altijd even mooi blijft. Dat kunnen wij volmondig beamen, voor ons blijft de streek bij Marathia ook na 12 jaren nog altijd de mooiste.
Terug in het haventje van Limni Keri gekomen geeft de ondergaande zon een uitzonderlijke lichtroze kleur aan de wolken en het water. Het is fijn om in deze sfeer onze laatste avond met onze familie door te brengen. We gaan hen missen en kijken al uit naar volgend jaar.

We maken het niet te laat en gaan op tijd naar bed, morgenvroeg wekt de wekker ons om 6.00. Ze vertrekken met een vroege vlucht en willen op tijd op de luchthaven zijn...

Veel bootjes in het haventje van Limni Keri

Nog meer bootjes

Een Yuka

Zicht op Limni Keri met het strand

Wilde cyclamen langs de weg

Marathonisi in de ondergaande zon

En nog eens

Ook de skopos van Vasilikos ligt mooi in de rust van de ondergaande zon 

Dit straalt rust uit