Alleen is het weer een grote spelbreker geweest. We kregen de laatste week - en ook regelmatig in de tijd daarvoor - heel wat grijs en regen te verteren. Daarbij constant een harde tot zeer harde wind. Vooral zaterdag was het geen weer om een hond door te jagen, de ganse dag viel er veel regen die door de stormachtige wind hard tegen vensters en deuren kletterde.
Samen met de aanvang van de nieuwe week verdwenen de wolken en werd het droog. De zon was weer van de partij, maar de harde wind bleef en kwam daarbij uit het koude noorden wat het niet aangenaam maakte.
Ook vandaag schijnt de zon en hebben we een mooie blauwe lucht. Het was helemaal perfect geweest als de wind was weggebleven, maar die is er nog altijd ook al blaast hij een beetje minder. Ondanks de wind is het vooral in de namiddag heerlijk op ons terras en dat nodigt uit om lekker buiten te vertoeven.
Wij hebben vandaag twee dingen te vieren. Als eerste zijn we achtenveertig jaar samen maar we zijn ook nog eens tweeënveertig jaar getrouwd. Wat vliegt de tijd!
Andere jaren vieren we dit met een etentje in één of andere taverne op ons eilandje, maar daar heeft het virus dit jaar een stokje voor gestoken. Vandaag zal ik zelf voor chef kok moeten spelen en ik ga vanavond scampi's in looksaus maken, één van de favoriete gerechten van mijn man.
Het etentje houden we nog tegoed...
De scampi's
Geen opmerkingen:
Een reactie posten