Daar worden de nodige instructies gegeven en komen we te weten wat toegelaten is en vooral... wat verboden is. Er wordt een kapitein aangeduid en dat wordt onze schoonzoon. We krijgen nog een zwemvestje voor ons kleine meisje mee en dan begeven we ons samen met de eigenaar naar het bewuste bootje. Hij legt uit hoe alles werkt, waar we de zwemvesten kunnen vinden en dan is het aan ons. Het is circa 10.00 uur en we moeten ten laatste om 17.00 uur terug in de haven zijn.
Ik stap met een heel klein hartje aan boord want ik ben echt niet gerust in zo'n klein bootje en denk altijd in de eerste plaats aan wat er allemaal kan mislopen. Als we allemaal ons plaatsje hebben gevonden en de rugzakken staan veilig opgeborgen, kan onze 'kapitein van de dag' vertrekken.
Heel zachtjes vertrekt ons bootje en glijdt door het water. De ene na de andere rots schuift aan ons voorbij en we komen ook voorbij de taverne van onze vrienden in Marathia. We zien mooie witte strandjes en rotsen in alle vormen en kleuren. Ik moet toegeven dat het me beter bevalt dan ik verwacht had. Alleen als het bootje wat heftig schommelt doordat het in de stroming van een ander vaartuig komt, steekt mijn angst meteen weer de kop op.
Wegens te grote golven verder op zee mogen we maar tot bij de rotsen van Myzithres varen en dat ondervinden we zelf ook best nog vóór we bij Myzithres zijn. Ons bootje begint steeds heftiger te schommelen en we vinden het daarom veiliger om hier reeds om te keren.
Op de terugweg komen we langs een wit strandje en laten er het anker zakken zodat wie wil even kan zwemmen of op het strandje rondwandelen. We eten er ook gelijk onze broodjes op want het is ondertussen al middag geworden. Dan vertrekken we terug en even later varen we op een plaats waar het water zo helder is dat we tot op de bodem kunnen kijken. Het is hier waar de Blue Caves van Keri zijn en mijn man wil er in één van de grotten even gaan snorkelen.
Na een hele poos terug bij het bootje gekomen, is hij erg enthousiast over wat hij allemaal gezien heeft. Er zitten in de grot duizenden glinsterende visjes die als een gordijn voor je opengaan wanneer je hen benadert.
Dan gaat het verder richting Marathonissi, het schildpaddeneilandje. Onderweg zien we iets als een soort zwarte bol net boven het wateroppervlak uitkomen en we zijn dadelijk alert voor kleine rotsen die zich mogelijk in het water bevinden. Onze kapitein stopt het bootje om goed te kunnen zien... dan beweegt het zwarte ding... en duikt er een zeehond onder.
Aan Marathonissi gekomen zien we dat het er heel druk is. Er liggen al heel wat bootjes aangemeerd. De ons beloofde helper die het bootje moet helpen aanmeren is nergens te bespeuren en mijn echtgenoot springt dan maar in het water om ons bootje veilig tot bij het strand te brengen. Even later zien we de man rustig op het strand zitten... hij vindt dat blijkbaar prettiger dan de mensen te helpen.
Na het zwemmen vertrekken we terug richting Limni Keriou haven en komen 2 uur vroeger dan verwacht terug aan.
We zetten ons vlakbij de haven op het terras van taverne 'Aelie' en drinken iets fris want het is nog te vroeg voor het avondeten. Tegen 17.00 uur rijden we dan naar onze vrienden van taverna Marathia Star en laten ons er weer eens verwennen met een heerlijke maaltijd.
Daarna gaat het terug huiswaarts en genieten er nog wat na van onze meer dan geslaagde dag.
Onze bevriende taverne vanaf de zee gezien... en Cape Marathia
De rotsen glijden voorbij... en een gelijkaardig bootje komt in mijn lens
We varen onder Griekse vlag... en Myzithres eens van een andere kant gezien
Nog rotsen... en dan komt Marathonissi in zicht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten