We zijn een paar dagen om zes uur opgestaan om wat in de tuin te werken - vooral mijn man dan - zodat het meeste werk klaar was wanneer het te warm werd. Wanneer het 's nachts nog 24° is, zit je tegen tien uur al vlug aan 30° en meer en dan wordt het hoog tijd om het werk te staken.
Daarna was het genieten geblazen onder één van onze olijfbomen, want zelfs op ons terras was het te warm. Het briesje dat onder de olijfboom waaide, maakte het aangenaam en met een fris drankje en een boek erbij was het zalig vertoeven.
Gisterenvoormiddag reden we nog even naar de boerenmarkt aan de haven voor een lading tomaten en sinaasappelen. De Griekse tomaten zijn heel erg gegeerd voor hun lekkere zoete smaak en ook wij zijn grote fan. Je proeft er de zon in en de tomaten in de winkels zijn lang niet zo lekker omdat die geplukt worden voor ze rijp zijn.
Zeker een rit waard naar de boerenmarkt. Voor nog geen euro krijg je een kilo tomaten en wij eten er met dit warme weer heel veel. Een kilo sinaasappelen kost zestig cent en ik kan een versgeperste portokalada wel appreciëren, dus hiervan werden er dan ook voldoende gekocht om een klein weekje verder te kunnen.
Vandaag wordt er even niet aan koken gedacht en plannen we een etentje.
Even voor het middaguur rijden we via Lithakia en Kiliomenos naar Agios Leon. Daar laten we onze auto even bij het benzinestation achter en steken de baan over tot bij de Elia Shop. De zelfgemaakte aardbeien confituur van de shop valt heel erg in onze smaak en we zijn aan onze laatste bokaal begonnen. Nu we hier toch passeren maken we van de gelegenheid gebruik om een paar bokaaltjes te kopen.
Tegelijk kunnen we Amy nog even zien. Ze is de puppy die vorig jaar samen met haar broertje en zusje bij ons huisje gedumpt werd en die wij alle drie een tijdje opgevangen hebben. Ze werd geadopteerd door de mensen van de shop en kreeg hier een heel liefdevolle thuis. Ondertussen is ze al een jaar oud en een heel mooie hond geworden.
We worden heel vriendelijk begroet door de man des huizes, waarna hij Amy gaat roepen terwijl wij de confituur uitkiezen, alsook een fles zelfgemaakte rosé wijn. En dan is Amy daar, ze krijgt er niet genoeg van om zich te laten knuffelen en strelen. Ze is nog altijd even aanhankelijk en lief dan toen ze nog een puppy was. Ook Aris, de oude labrador wil een knuffel en die krijgt hij ook.
Nog een praatje slaan met de vrouw des huizes. Ze stelt ons voor om Amy op te halen wanneer we in de buurt gaan wandelen en dat voorstel nemen we graag aan.
Dan is het tijd om verder te rijden naar Maries. In het dorpje gekomen houden we halt in de buurt van taverne Olive Tree en lopen de laatste meters tot aan de taverne. De eigenares verwelkomt ons als altijd heel vriendelijk, voor het eerst zijn we maar met ons tweetjes. De vorige keren waren onze Duitse gasten erbij tijdens onze bezoekjes.
We vragen haar wat de pot schaft en ze antwoord dat ze al vier dagen niet gekookt heeft. Ze had vijf dagen geleden een aantal gerechten klaargemaakt en een enkele klant bestelde dan slechts een omelet of iets wat niet in de potten zat. Ze heeft dan vier dagen lang samen met de familie haar zorgvuldig klaargemaakte eten zelf moeten opeten. Daarom heeft ze besloten om alleen eten aan te bieden dat ze niet moet voorbereiden.
Ze verteld ons dat de mensen met dit warme weer weinig uit eten gaan en liever aan het water doorbrengen. Voor ons geen enkel probleem dat er minder keuze is, we begrijpen haar heel goed en leven met haar mee.
Om onze dorst te lessen gaat mijn voorkeur naar een versgeperste portokalada en mijn man neemt een glaasje witte wijn. Dan bestellen we beiden een Chicken Souvlaki en daarbij nog een bord tomaten-komkommer. Tijdens het eten heb ik het met mijn man over de problemen die in de kleine dorpjes heerst in de drank- en eetgelegenheden.
De toeristen verblijven meer en meer in een all-in hotel en dat is de doodsteek voor de kleine lokale zaken, die één voor één hun deuren moeten sluiten, of slechts alleen nog in juli en augustus geopend zijn.
We hopen van ganser harte dat we binnenkort ook deze gezellige taverne - met een vriendelijke eigenares die voortreffelijk kookt - niet van ons lijstje met favorieten moeten schrappen.
Ook al is het heel warm, hier op het terras waait een lekker briesje en hebben we totaal geen last van de warmte. We genieten van het lekkere eten en om af te sluiten drink ik nog een cappuccino.
We kopen nog een fles zelfgemaakte witte en rode wijn voor thuis en krijgen er een zakje vers gedroogde oregano uit de tuin bij. Ondanks al hun problemen door de crisis, behouden de plaatselijke bewoners hun Griekse gastvrijheid, waar de kleine lokale zaken zo voor gekend zijn. Bij het betalen van onze rekening geven wij dan ook heel graag een mooie fooi.
We nemen afscheid met een welgemeend tot ziens. Over twee weken is het feest in Maries en dan komen we zeker terug om te eten.
Via een ommetje langs Loucha rijden we terug naar ons huisje.
Heerlijk in de schaduw onder onze olijfboom
Een digitaal boek en een frisse portokalada... meer moet dat voor mij niet zijn
De Elia Shop in Agios Leon
Taverne Olive Tree in Maries
Een rustig plaatsje op het terras
Een ander deel van het terras
Geen opmerkingen:
Een reactie posten