Sinds gisteren is het een beetje afgekoeld - tenminste als je 29° afgekoeld kan noemen - en is de wind wat gaan waaien.
Door het warme weer is het al eventjes geleden sinds we nog gingen wandelen en al dat genieten komt onze conditie ook niet ten goede. Dus hoog tijd om de spieren nog eens los te lopen.
We kiezen vandaag voor een korte wandeling met niet veel hoogteverschil.
Tegen het middaguur rijden we eerst naar Marathia, want we willen er gaan eten bij onze vrienden van Taverna Marathia Star. Zo vroeg op de middag is het nog rustig op het terras en daar houden wij wel van.
Terwijl we genieten van het lekkere eten wordt het alsmaar drukker en wanneer onze borden leeg zijn nemen we afscheid en rijden verder.
We rijden richting Keri en even voor het dorp slaan we de weg in naar Agalas. Het is een rustige weg in een mooie omgeving en ik stel voor om ook hier op een keer eens te gaan wandelen, wat dadelijk goed onthaalt wordt door mijn man.
In Agalas rijden we door de smalle straatjes van het dorp op weg naar Kiliomenos. Gelukkig dat we hier al wat bekend zijn, want wegwijzers kennen ze hier blijkbaar nog niet. Iemand die hier voor het eerst komt, neemt beslist al eens de verkeerde weg... net zoals wij voorheen al een paar keer gedaan hebben.
In Kiliomenos slaan we achter de toren linksaf en even voor het dorp van Agios Leon nemen we de weg naar Loucha. Even het dorp voorbij, richting Gyri, begint het wandelpad en we laten onze auto daar achter.
Hier zijn we al meerdere keren komen wandelen. Vorig jaar nog met de kleine Olive, één van de drie Cocker Spaniel puppy's die we opgevangen hebben na dat ze bij ons gedumpt waren. Die heeft nu een liefdevolle thuis gevonden bij een adoptiegezin in Engeland. Via facebook krijg ik regelmatig nieuws en foto's doorgestuurd... en ze is al lang geen puppy meer. Maar wat we horen en zien is alleen maar goed nieuws.
Tijdens het eerste deel van onze wandeling herinneren veel plekjes nog aan onze kleine vriend en het tovert een glimlach op ons gelaat wanneer we mekaar attent maken op een bijzonder plekje of een leuke anekdote.
Onderweg valt het ons op dat er ondanks de hitte en de droogte zoveel wilde tijm in bloei staat. De paarse kleur van de kleine bloempjes is de enige die nog te zien is. Van andere bloemen is amper nog een spoor te bekennen.
In de plaats van het wandelpad naar Gyri te volgen, nemen we een pad dat naar links afslaat. Dit pad hebben we twee jaar geleden eens verkeerdelijk genomen, toen we met onze Duitse gasten de wandeling van Gyri naar Loucha liepen. In plaats van in Loucha kwamen we toen via een deel van de Vrachionas, in de buurt uit waar de weg naar Kampi afslaat. We moesten toen via een omweg naar Loucha en liepen 17 km in plaats van de voorziene 7 km. De reden van de vergissing was een overlapping van twee wandelingen op onze wandel-gps. Sindsdien staat alleen nog de wandeling die we gaan lopen op de gps en niet meer alle wandelingen in de onmiddellijke omgeving. Gelukkig was het toen nog voorjaar en een aangename temperatuur.
Vandaag raadplegen we bij iedere splitsing en kruispunt de gps - een deel van deze wandeling lopen we voor het eerst - en we komen via het juiste pad terug bij de auto aan.
Het was een korte wandeling maar we hebben heel erg van de omgeving en de rust genoten...
Het wandelpad
Een bosje wilde tijm
Nog een ander soort tijm
In het dal liggen de velden
Uitzicht op de bergen van Loucha
Even achterom kijken van waar we komen
Nog even achterom kijken naar de Vrachionas
Onze wandeling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten