Dadelijk na hun vertrek heb ik het gras nog eens een laatste keer gemaaid. In tegenstelling tot in België moet hier in de zomer niet meer gemaaid worden maar wel gedurende de ganse winter. De laatste dagen verdwijnt de groene kleur van het gras om stilaan plaats te maken voor een bruinachtige tint.
De zon brandt er genadeloos op los en water sproeien op een eiland met een grote waterschaarste is niet aan te raden. De periode dat de toevoer van water sterk verminderd wordt breekt aan en dan moeten we zelfs heel zuinig omspringen met het water voor onszelf.
Mijn man heeft de tuin nog eens grondig onder handen genomen en een deel ervan heraangelegd. We proberen zo weinig mogelijk gras te behouden, zodat we na de winter geen oerwoud terugvinden met onkruid dat meer dan een meter hoog staat.
De laatste winter is ons dat aardig gelukt door onze aanpassingen de jaren voordien en vorige week moest er nog een klein gedeelte van het gras aan geloven.
Een gronddoek om het onkruid tegen te houden, met daarover een soort grindlaag die men hier uit de bergen haalt, vergemakkelijkt ons werk na de winter aanzienlijk. De aanplanting wordt dan ook niet in zijn groei belemmert door het onkruid.
Al bij al een zware klus met de temperaturen van nu, maar het resultaat mag gezien worden.
De bomen en struiken in onze tuin doen het goed. Aan onze olijfbomen hebben nooit méér bloemetjes gestaan dan dit jaar met als resultaat dat er veel kleine olijfjes aanhangen. Spijtig dat we tijdens de olijvenoogst terug in België zijn. We zouden er beslist een heel aantal flessen olijfolie aan overhouden.
De druivenplanten die we twee jaar geleden geplant hebben, beschutten ons al voor inkijk vanaf de straat. De vele trossen met kleine druifjes beloven dat we in september kunnen genieten van onze lekkere druiven. Vorig jaar konden we al enkele trossen plukken en ze smaakten heerlijk zoet.
De eerste lading vijgen hangt al rijp aan onze vijgenboom, de zoete zongerijpte vruchten zorgen ervoor dat we in België geen vijgen meer eten. Wat daar te koop is wordt afgeplukt voor het rijp is en mist daardoor de lekkere zoete smaak van hier. Eind augustus is de tweede lading rijp en kunnen we opnieuw smullen.
Onze granaatappelboom heeft verschillende bloemen, maar voor granaatappels is het nog een paar jaren te vroeg. Er komen wel kleine granaatappeltjes aan maar ze vallen jammer genoeg nog allemaal af.
Veel struiken staan nu in volle bloei. De Oleander-struiken torenen al boven ons uit en sommige van hen - die met dubbele bloem - verspreiden een zalige geur. Een zuchtje wind is genoeg om ons van een heerlijk parfum te laten genieten. De Jasmijnstruik die eveneens een zoete geur verspreid staat ook vol met witte bloempjes.
We kunnen de ganse dag genieten van het geluid van de bijen en hommels die vooral afkomen op de Bougainvillea's en de Campsis Radicans met hun vele kleurrijke bloemen.
Wanneer we foto's terugzien van de beginperiode dat we hier verbleven, dan verbazen we ons er steeds weer over hoe groot en mooi de struiken geworden zijn. Alleen onze fruitbomen willen maar niet groeien, ze gaan niet kapot, maar groter worden doen ze ook niet echt. Waarschijnlijk is de zware kleigrond hier niet geschikt voor hen.
Onze drie palmen hebben de aanval van de palmkevers niet overleefd. Ieder jaar ging er eentje kapot, een echte plaag hier in Griekenland.
Zittend op ons terras of onder een olijfboom, onder een blauwe lucht en de ganse dag een stralende zon, met zicht op al die mooie bloemen in onze tuin... Dat is puur genieten!
Witte en roze Oleanders, een rode Bougainvillea tegen ons huisje
De Bougainvillea even van dichterbij
Een paarse Bougainvillea aan de achterkant
Een heerlijk ruikende Oleander bij de Bananenplant
Een Geranium en een Papyrusplant tussen ons en de buren
Nog een Oleander en de Campsis Radicans of trompetbloem
Heerlijk om te zitten tussen de oleanders en in de schaduw van de olijfboom
Geen opmerkingen:
Een reactie posten