Terwijl mijn man in de tuin werkt spring ik op mijn fiets en ga voor het eerst sinds een jaar weer eens met de fiets winkelen. Door de steile hellingen in Marathia was het niet mogelijk om te fietsen met een gewone stadsfiets en deden we alles te voet of met de auto.
Mijn man had gisteren zin in een ijsje, maar dat zat nog niet in onze diepvriezer, dus ga ik er voor zorgen dat hij vandaag wel een ijsje kan eten en ook ik lust er wel eentje. Ik rij naar de AB market en kom even later met twee volle fietstassen terug. Ook de dozen ijsroom zijn gekocht en zitten veilig in een isolatiezak, want de zon is goed van de partij. Nog langs "To Choriatiko" rijden - honderd meter verderop langs dezelfde baan - voor een handgemaakt bruin brood voor deze middag, even de baan oversteken en ik ben weer terug op weg naar huis.
Ons jaartje in Marathia was als een droom, maar hier voelt het toch weer heel vertrouwd en alsof we weer thuisgekomen zijn. Langs het vliegveld fietsen en de vliegtuigen weer zien staan... de Nederlanders zijn vandaag goed vertegenwoordigt want er staan drie vliegtuigen van Transavia geparkeerd.
Als ik thuiskom is mijn wasmachine klaar en kan ik de was meteen ophangen. Na de middag mijn man nog even helpen in de tuin. De twee Mimosa's die we donderdag nog uit onze tuin in Marathia hebben meegebracht moeten dringend in de grond en nu maar hopen dat ze het redden.
En straks nog samen een ijsje eten...
De Campsis Radicans of Trompetbloem staat in volle bloei in onze tuin
Hier even de bloemen van dichtbij
Vijgen aan onze vijgenboom, binnenkort kunnen we smullen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten