Wandelen ... en verder alleen maar puur genieten

Pagina's

maandag 3 juni 2019

3 juni 2019 - We wonen terug in Agrilia

Het is een tijdje stil geweest hier op mijn blog maar daar had ik een goede reden voor... onze verhuis, de laatste weken was dat het enige waar we ons mee bezig gehouden hebben. Ik moet heel eerlijk zeggen dat twee keer verhuizen op één jaar tijd een beetje teveel is op onze leeftijd, zeker wanneer we alles met ons tweetjes willen doen.
Van ons voornemen om - tussen het inpakken en het wegbrengen van onze spulletjes door - nog zoveel mogelijk te genieten van het mooie uitzicht op ons favoriete plekje, is niets in huis gekomen. We wilden niet het risico lopen om op het laatste nippertje nog iets te moeten verhuizen, daarom hadden we vorig weekend als limiet vooropgesteld.

Gisterenmorgen heeft de toekomstige schoonzoon van de taverne, onze wasmachine en kookfornuis met de 4X4 van de taverne naar ons huisje gevoerd. Onze auto zat ook nog behoorlijk vol - een Ford Fiesta is niet zo groot - en dat hebben we meteen ook allemaal maar op zijn plaats gezet.
Daarna nog even terug naar ons huurhuisje in Marathia om de allerlaatste spulletjes klaar te zetten. Dan een wandelingetje naar de taverne voor een lekkere maaltijd en een babbel. Weer terug om de spulletjes in de auto te laden en Matia op te halen en dan was het moment van vertrek daar.
Onze Matia voelde ook aan dat er iets op til was, hij was heel stil en eten deed hij veel minder dan anders. We hebben hem een paar keren meegenomen als we in Agrilia gingen werken, zo kon hij weer wat gewend raken aan de omgeving en het huis daar. Dat leek geen probleem en hij herkende dadelijk zijn vertrouwde plekjes. Maar toch was hij niet in zijn gewone doen en wou altijd héél dicht bij ons blijven.
Hij gaat in ieder geval zijn berg missen en de plekjes op het terras en in de tuin vanwaar hij op grote hoogte alles in de buurt goed kon in het oog houden.

Ik weet zeker dat wij het uitzicht daar in Marathia ook héél erg gaan missen, maar het geeft toch een goed gevoel om weer terug te zijn in ons eigen huisje. We hebben een supermooie zomer beleefd en dat kan niemand ons meer afnemen, maar we hebben dit voorjaar ervaren dat er ook nadelen waren in ons huurhuis. Het is er kouder en winderiger dan in Agrilia, waarschijnlijk door het feit dat het huis vlakbij zee ligt en ook nog eens hogerop gelegen is.
Behalve het wondermooie uitzicht en ook de ligging tegen de skopos van Keri gaan we weinig missen.
Ik ben na onze aankomst gisterenavond, nog tot bijna middernacht in de weer geweest om de laatste spulletjes op hun juiste bestemming te plaatsen. Doodmoe heb ik dan mijn bed opgezocht en als een roos geslapen tot deze morgen. Voor het eerst in weken heb ik nog eens uitgeslapen en dan rustig de tijd genomen om wakker te worden.
Alles zit in de kasten, maar er wacht nog heel wat werk en dat gaan we nu rustig aan verder afwerken, of zoals de Grieken zeggen, siga...siga!

Vorige donderdag moesten we nog in de stad zijn en we hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om langs de boerenmarkt te gaan en abrikozen te kopen. In onze tuin in Marathia staan twee abrikozenbomen en ik had me vorig jaar voorgenomen om dit jaar abrikozenconfituur te maken.
Vandaag was mijn eerste werk hier in ons huisje dan ook confituur maken van de meegebrachte abrikozen, al moet ik zeggen dat hij niet 100% geslaagd is. Hij is wel lekker maar waarschijnlijk ligt het aan de suiker die ik nog van vorige zomer gebruikt heb. Op onze pannenkoeken deze avond smaakte de confituur in ieder geval heerlijk
Wanneer de andere soort abrikozen - de zoetere - binnenkort rijp zijn, wil ik nog eens een poging wagen met nieuwe suiker uit de supermarkt. Ik geef de moed niet op...

Het weer was al die tijd nog wisselvallig. Meer dan enkele dagen na elkaar met alleen maar zon hebben we niet gekend. Altijd waren er wel grijze dagen tussen of dagen met regen of wind. Ook vandaag heeft er een groot deel van de dag een grote donkere wolk boven onze omgeving gehangen en er viel zelfs een beetje regen uit. Met 24° hadden we van de warmte vandaag niet te klagen.
Zojuist heb ik gezien dat er vanaf donderdag veel zon komt met in het volgende weekend temperaturen van 31 à 33°.  Komt er nu eindelijk beterschap?

De abrikozen voor de confituur

Matia dicht bij mij terwijl ik de koelkast in ons huisje aan het inladen was

En terwijl we het elektrisch kookfornuis aan het afkoppelen waren

Matia vorige zomer op zijn favoriete uitkijkplekje

En hier op een ander favoriete plekje




Geen opmerkingen: