Er heerst toch nog veel onzekerheid over wat het wandelen betreft in deze tijden. Op de groepen hier in Zakynthos - van mensen die er iets van kunnen weten - lees ik dat beweging nemen mag in de omgeving van je huis. Op vragen die regelmatig binnenkomen van mensen die het ook niet meer weten, volgt telkens het antwoord: wandelen van je huis uit mag op korte afstand van je huis, soms met de vermelding erbij dat je in een straal van 1 km. moet blijven. Met de auto ergens naartoe rijden om daar te gaan wandelen mag niet.
De regels zeggen ook dat je best alleen gaat of hoogstens met één iemand van hetzelfde gezin en je een afstand van anderhalve meter moet houden, ook al ben je man en vrouw. Dat klinkt heel raar want als je thuiskomt zit je aan dezelfde tafel of bij elkaar in de zetel en je slaapt in hetzelfde bed, op straat moet je dan die afstand houden. Maar hun uitleg is heel simpel: de politie kan niet weten dat je man en vrouw bent als ze je tegenkomen.
Van een vriendin hoor ik dan weer dat het op hun eilandje wel zou toegelaten zijn om verder van huis te gaan en je zou er ook met de auto ergens naartoe mogen rijden om daar te gaan wandelen. Allemaal heel vreemd want de regels van de regering zijn landelijk en niet per streek , provincie of eiland volgens de groepen hier op het eiland.
Van onze boekhouder - die je nodig hebt als je hier komt wonen of een verblijf bezit - kregen we bij het begin van de lockdown een mail. Hij houdt ons altijd op de hoogte van nieuwe wetten of andere dingen zoals ook nu met de opgelegde regels. Zijn mail wordt nog eens geraadpleegd en we lezen daarin wat mijn man zich nog meende te herinneren: het huis verlaten voor persoonlijke beweging mag in de nabije omgeving van de woning... wandelen voor recreatie mag niet.
We zijn er nu dus uit... als we nog gaan wandelen tijdens de lockdown zullen we dicht bij huis blijven.
De laatste week hebben we wisselvallig weer gehad, donkere wolken, wind, regelmatig regen en tussendoor kwam de zon ook wel kijken. Gisteren was er al veel meer zon en vandaag bij het ontwaken is het een stralende dag. Dit nodigt toch echt uit om te wandelen.
In de voormiddag hou ik me bezig met de was, want ook dat moet gebeuren en het is ideaal weer om hem te drogen. Als we 's middags onze boterhammen hebben gegeten maken we ons klaar voor een wandeling.
De nodige formulieren worden klaargemaakt, nog even checken dat we zeker ook onze identiteitskaart en verblijfsvergunning niet vergeten zijn en dan kunnen we op weg.
Honderd meter voorbij ons huisje nemen we het pad dat naar de start- en landingsbaan van het vliegveld loopt. Bij de rivier is het een vrolijk gekwaak van de kikkers die op de groene waterplanten van de zon genieten. De meeste van hen duiken het water in als ze ons horen naderen, ook de kleine schildpadjes duiken snel onder de planten.
Langs de rand van het pad kleurt het helemaal geel en we zien er verschillende bloemen die bij onze laatste wandeling nog niet bloeiden. Als we aan de grote baan van Laganas naar Kalamaki komen steken we die over en komen zo in de duinen waar we verschillende orchideeën zien. We lopen door tot waar we de zee kunnen zien en verlaten dan via een ander pad de duinen. Heel even de grote baan volgen en dan gaan we via het pad naast de rivier weer terug naar huis. Al die tijd volgen we braaf de regels en houden afstand van elkaar, politiecontrole zien we niet.
Thuisgekomen merk ik op dat we twee uur onderweg zijn geweest, we hebben dan ook rustig de tijd genomen om naar de bloemen te kijken. Na bijna twee weken was het echt genieten om nog eens te kunnen wandelen.
Als het avond is komt er nog een verrassing... mijn telefoon gaat en ik zie onze jongste dochter met onze kleindochter op het scherm verschijnen. We praten gezellig tot het bedtijd is voor onze kleindochter, wat zijn die moderne snufjes toch fijn wanneer je ver van hen vandaan bent...
Rechts op de achtergrond de verlaten luchthaven
De rivier vol kwakende kikkers en kleine schildpadjes
Anacamptis Laxiflora of ijle moerasorchis in een weide bij de rivier
Een berm vol van Glebionis Coronaria of Gekroonde ganzenbloem
In de verte de top van de Skopos Vasilikos
Even achterom kijken naar de bergen van Lithakia tot bijna aan de Vrachionas
Een weide met veel Italiaanse gladiolen of Gladiolus Italicus
Hier een gladiool van dichtbij
Eventjes uitkijken over de zee
En over de bergen van Keri met tegen de helling ons geliefde Marathia
Serapias Orientalis of Tongorchis in de duinen waar nu ook nog veel groen staat
Nog een tongorchis
Ook de Mimosa begint te bloeien, helaas niet de lekker ruikende, die bloeit veel vroeger
