Boterhammen worden klaargemaakt en samen met het water en een appel in de rugzak gestopt en dan vertrekken we via Lithakia en Kiliomenos naar Loucha. Een eindje voor de kiosk laten we onze auto achter op een veilig plekje naast de weg en gaan aan de kiosk via het smalle paadje naar beneden richting het kleine dorpje.
Overal langs het paadje zien we mooie wilde bloemen en vooral veel wilde narcissen. Een weide kleurt wit van de narcissen, dit hebben we nog nooit gezien, maar we waren ook nooit zo vroeg in het seizoen hier aan het wandelen. Ook massa's anemonen staan overal waar we kijken, evenals de reuzenorchideeën. Loucha was altijd al mooi om te wandelen, maar zo vroeg in het jaar is het gewoon prachtig.
Hier en daar zien we iemand op het veld werken of de druivenranken snoeien maar voor de rest heerst er complete rust en stilte, wat dit dorpje en zijn omgeving zo uniek maakt. Bijna aan het einde van de velden gekomen worden we begroet door een man en een vrouw, vanaf hun wijngaard vragen ze of alles goed gaat en waar we vandaan komen.
Gelukkig reikt het Grieks van mijn man om met hen te communiceren. Als ze vernemen dat we van België zijn verteld de man dat zijn vrouw ook een Belgische is, naar het goede Grieks dat ze spreekt zijn ze vermoedelijk al lang samen. Volgens mijn man is het de man die ons vorig jaar in september ook vriendelijk begroet heeft toen we met onze Duitse familie hier wandelden. Hij was toen samen met nog iemand de kleine druiven aan het uitspreiden om te laten drogen voor rozijnen.
Even verderop zetten we ons op een geschikt plekje en halen onze boterhammen uit de rugzak. We zitten lekker in de zon met zicht op de mooie natuur en meer moet dat niet zijn. Na de eerste dagen met wat regen en de bewolkte dag gisteren is het vandaag een heerlijke dag met 20,5°, wat voelt dat zalig aan na de natte maanden in België.
Verder onderweg naar het Yperagatou klooster zijn er niet meer zoveel bloemen, maar toch ontdekken we nog een exemplaar dat we nog niet eerder gezien hebben. Aan het klooster maken we een lus en wandelen even later langs dezelfde weg terug naar het dorp.
Op weg terug naar boven lopen we even om langs het kleine kerkhof waar ook nog een ontbrekende bloem ontdekt wordt. Van daaruit zijn we weer snel bij de auto en rijden tevreden terug naar huis. Dit was weer een heel mooie wandeling en volgend jaar komen we beslist opnieuw zo vroeg terug naar Loucha voor de bloemen.
Op de weg is het heel rustig, het lijkt al enkele dagen alsof we bijna alleen rondrijden. Ik vraag me af of het eraan ligt dat er nog geen toeristen zijn, of zou het gevreesde virus ermee te maken hebben dat de mensen meer binnen blijven?
Juist voor het slapengaan verneem ik dat overal strenge maatregelen genomen worden in verband met het virus. In ons thuisland maar ook in heel Griekenland en dus ook op ons eilandje gaat zowat alles dicht. Alleen supermarkten, bakkers die geen tafeltjes hebben om iets te eten of te drinken, apotheken, banken en gezondheidscentra blijven open.
Behalve in een supermarkt, komen wij heel zelden op plaatsen waar veel mensen samenkomen - wij houden niet echt van drukte - dus dat vormt voor ons geen groot probleem. En bij het wandelen ontmoeten we meestal heel weinig mensen, vaak zien we tijdens een wandeling de ganse dag niemand.
Toch kunnen we alleen maar hopen dat we gezond blijven. Van één ding hebben we wel geluk gehad en dat is dat we vorige week al vertrokken zijn, er is een grote kans dat het nu niet meer mogelijk zou geweest zijn...
Het kleine dorpje Loucha in het dal, gezien vanaf het pad aan de kiosk
Een weide vol wilde narcissen
Wilde narcissen
Langs het pad midden tussen de velden
Iris Unguicularis of Algerijnse Iris
Een nieuwe ontdekking, Paeonia corsica of Pioenroos
Een Anemoon
Himantoglossum Robertianum of Reuzenorchis
Ophrys Fusca, een mini-orchideetje
Nog een mini-orchideetje, Ophrys Tenthredinifera
Onze wandeling, de foto is van een vorige wandeling maar de wandeling was dezelfde
De hoogtemeter en afstand, ook van de vorige wandeling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten