31 augustus 2020 - Naar de taverne en uitsluitsel over de nieuwe regels

Ondertussen hebben we uitsluitsel in verband met het dragen van een masker buiten.
De Griekse regering stuurde een 112-SMS naar de bevolking op Zakynthos, dat is hetzelfde als de BE-Alert SMS'en die wij van de Belgische regering krijgen als er iets belangrijks veranderd met de regels. 
We weten nu dat een mondmasker buiten overal moet gedragen worden, ook op straat en op het strand. Uitzonderingen worden gemaakt voor zonnebedjes, wanneer je aan tafel zit om te eten of te drinken en natuurlijk om te zwemmen. Al bij al zowat hetzelfde als in ons eigen land in de Provincie Antwerpen enkele weken geleden verplicht werd.

Ons wekelijkse wandelingetje naar Marathia is er gisteren bij ingeschoten. Bij temperaturen boven 30° is het geen plezier om de hellingen op te lopen met een masker op. Dan maar met de auto naar de taverne gereden en onderweg viel ons op dat niemand zich aan de regels hield.
Behalve een man op een scooter droeg niemand op die afstand van 17 kilometer een masker. Trouwens gedurende de ganse dag hebben we ook in de omgeving van ons huis geen maskers gezien, niet bij toeristen, niet bij de Grieken en niet bij onze buren die er lustig op los wandelden en reden.
In de taverne bevestigden onze vrienden ook nog eens dat het buiten wel degelijk overal verplicht is. Bij het uit eten gaan draag je een masker tot aan de tafel en voor toiletbezoeken. Na het eten draag je het ook om terug tot aan de auto te gaan. Het klinkt logisch, want tijdens het op en af gaan kom je altijd wel voorbij andere mensen.
Zij kregen de opdracht om het aan hun klanten mee te delen, maar het leek wel alsof men er eens mee lachte. Er werd nog nooit zoveel op en neer gelopen naar het toilet dan tijdens ons etentje en altijd zonder masker, gelukkig zaten wij zoals altijd aan een tafeltje in de hoek.

Vorige donderdag hadden we op onze wandeling van de taverne tot aan de auto in Limni Keri een kleine bloem gezien die mijn man nog niet in zijn verzameling heeft. Ik had alleen maar mijn klein fototoestel bij en dat is niet ideaal voor bloemen en zeker niet voor de piepkleine.
Mijn man had gisteren zijn groot fototoestel meegenomen, de bloemen stonden niet zover van de taverne. Terwijl ik van een lekkere Frigania zat te genieten - mijn man eet nooit dessert - wandelde hij met het fototoestel tot bij de bloemen, mét masker zoals de regels het voorschrijven. 
Op weg naar huis opnieuw geen enkel masker te zien behalve nog eens een man met een scooter. 

Ondertussen loopt het aantal besmettingen dagelijks op. Een tweede personeelslid van Lidl is besmet en al de andere personeelsleden zitten samen met hun familie een quarantaine uit van veertien dagen. Tijdens de sluitingsdag werd de winkel ontsmet en het personeel wordt vervangen.  
Ook een lokale man die in een taverne in een resort werkt is nu besmet.
Laat ons hopen dat het negeren van de opgelegde regels - ik hoor van overal dat vooral toeristen het massaal negeren - ons binnenkort niet opzadelt met nog drastischer maatregelen en dat er - zoals velen vrezen - niet opnieuw een lockdown komt voor het eiland...  

Ajuga Iva, de bloem die nog ontbrak is amper een halve centimeter groot

29 augustus 2020 - Strengere regels

De verwachtte strengere regels komen er sneller dan gedacht. Gisterenavond kwam het bericht van de regering binnen dat deze morgen om zes uur reeds nieuwe maatregelen van kracht zouden worden.
Vanaf nu tot minstens elf september moeten we ook in open lucht op alle openbare plaatsen een gezichtsmasker dragen. Dat betekent dat een masker nu verplicht is op alle plaatsen binnen en buiten waar nog andere mensen zijn, uitgezonderd om iets te gaan eten of drinken. 
Het maximum aantal personen waar je privé en publiek mee samen mag zijn wordt naar negen gezet. 
In een bar, club of taverne mag met maximum vier mensen aan tafel gezeten worden, verhoogd tot zes personen als ze dezelfde bloedband hebben. Het is nog altijd verboden om staande iets te consumeren op die plaatsen. 

De maatregelen komen er na misbruiken allerlei waardoor het aantal besmette personen dagelijks oploopt, terwijl er daarvóór soms maar één besmetting per week was. Ik zag foto's van grote toeristenboten met wel tweehonderd personen die op elkaar gepropt zaten en waarvan 90% geen masker droeg. Een FB-vriend van mij nam de foto's terwijl ze vlak voor zijn vakantiehuis voorbij vaarden.
Toen het sluitingsuur om middernacht verplicht werd in de horeca, werden toeristen geronseld om 's nachts tegen betaling met illegale bootjes mee te varen naar het schildpadeiland Marathonisi, om daar met z'n allen te gaan verder feesten.
Het is ten strengste verboden om na zonsondergang nog op Marathonisi te komen, omdat het beschermd gebied is voor de bedreigde Careta Careta waterschildpadden waarvoor ons eilandje bekend is. Maar sommige eigenaars van boten en fuifbeesten hebben alles over om tot in de vroege uurtjes te kunnen feesten en van de rest trekken ze zich geen snars aan.
Gelukkig was het op ons eiland nog niet zo erg als op Corfu. Daar reden feestende mensen het strand op met hun vervoer, van motorfietsen tot 4x4's en vernietigden zo 90% van de nesten van die beschermde schildpadden. 
Voor de rest zullen de bijna dagelijkse vechtpartijen tussen dronken jongeren in Laganas en de nachtelijke feestjes met opeengepakte jongeren op het strand ook wel meegeholpen hebben om het virus te verspreiden.

Feit is nu dat het overgrote deel van de mensen die wel braaf de regels gevolgd hebben, moeten boeten voor de stommiteiten van al wie zich daar niet aan wilde houden.
We zullen er moeten over denken wat we morgen gaan doen als we bij onze vrienden gaan eten. Met een masker in die hitte de hellingen opgaan is niet te doen en het grootste deel van de weg lopen we er alleen. Maar wat als er toeristen met hun scooters en quads voorbij komen? Zijn we dan in overtreding zonder een masker want het is een openbare weg? Er is nog zoveel onduidelijkheid.
Er zouden wel extra manschappen vanop het vasteland gestuurd worden om te kijken of alles nageleefd wordt. Misschien maar best met de auto tot daar rijden want een boete van honderdvijftig euro per man hebben we er niet voor over, daar kunnen we dikwijls lekker voor gaan eten...  

27 augustus 2020 - Meer besmettingen en korte wandelingen

Het weer blijft hier zéér warm, afgelopen zondag en maandag klommen de temperaturen weer naar 36°, de dagen daarna zakten ze een paar graden maar ze blijven boven 30°.
Op zondag gaan we nog altijd bij onze vrienden in de taverne eten en daar komt sinds vorige week ook midden in de week een etentje bij, zo steunen we hen nog wat meer in deze moeilijke tijd. We hebben een ideaal plekje gevonden om onze auto achter te laten van waar we er naartoe wandelen. Op de plaats waar de weg afslaat naar Marathia staat langs de kant van de weg een heel grote olijfboom, met daaronder veel plaats en schaduw.
Van daaruit wandelen we de laatste weken iedere keer tot aan de taverne en weer terug, zo hebben we toch twee keer per week een korte wandeling zodat onze conditie op peil blijft. We komen dan niet in aanraking met de toeristen in Limni Keri en kunnen volop genieten van het prachtige uitzicht onderweg.
Zo gaan we ook vandaag naar onze vrienden en ze vertellen dat er vanaf half september bij geen enkel toeristenverblijf in Marathia nog boekingen zijn, wat betekent dat het van dan af héél stil gaat worden in de omgeving.
Of de taverne na half september nog open is blijft dan ook een groot vraagteken voor hen, al zouden klanten in de laatste helft van september nog heel welkom zijn gezien het zeer korte seizoen dit jaar. Ze moeten de winter doorkomen met het inkomen van de paar maanden die ze dit seizoen maar konden werken. 

De besmettingen hier op het eiland nemen ook stilaan toe, iedere week komen er enkele nieuwe bij. Er zijn twee artsen van het ziekenhuis besmet, nadat een jonge arts besmet van een vakantie ergens in Griekenland kwam en op haar beurt een andere arts besmette. Er wordt sinds het verder oplopen van de besmettingen aan de Grieken die met vakantie zijn geweest - ook in eigen land - gevraagd om zich minstens zeven dagen in thuis isolatie te houden. Deze jonge arts heeft zich daar niet aan gehouden en met haar naar het schijnt nog vele anderen.
De laatste twee dagen waren er zes besmettingen, waaronder een meisje van dertien en een jongen van twintig. Bij hen is ook een personeelslid van Lidl waardoor de supermarkt morgen gesloten blijft en alle personeelsleden getest worden op het virus. 
Een toerist onder de besmette personen verblijft in het quarantainehotel in Keri, de anderen zijn inwoners van het eiland en zij verblijven in thuis quarantaine.

De regels waren de laatste weken al strenger geworden, alle bars, clubs en tavernes moeten om middernacht sluiten en dit tot einde augustus. Maar daar waren veel jongeren niet mee akkoord en gingen daarna op het strand verder feesten. Dit gebeurde iedere avond in dicht op elkaar gepakte groep en zonder mondmaskers, dat laatste wordt ook buiten sterk aangeraden als men geen afstand van anderhalve meter kan houden.
De meesten onder hen waren zoals verwacht Engelse jongeren en stomdronken. De volgende morgen lag het strand bezaaid met hopen plastic en ander afval, zoals ook gebroken glazen flessen. Gevaarlijk voor mensen die daarna blootsvoets over het strand lopen en in de glasscherven kunnen trappen die verscholen liggen tussen het mulle zand.
Een paar dagen geleden kwam het nieuws dat in een groep van dertig Engelse jongeren, die een week met vakantie op Zakynthos waren, elf jongeren besmet bleken te zijn na hun thuiskomst. Of ze het virus hier hebben opgelopen staat niet vast omdat ze zowel de avond vóór hun vertrek naar Zakynthos, als de avond na hun terugkeer in Engeland, goed gefeest hebben in een discotheek in hun eigen land.

Dat betekent dat we er toch goed aan gedaan hebben om zoveel mogelijk aan huis te blijven en ons ook niet onder de toeristen te mengen. Voor onze etentjes gaan we nog altijd vroeg op de avond wanneer de toeristen nog niet echt aan eten denken. 
Met ongeveer 45.000 inwoners op het eiland, zitten ze hier aan hetzelfde aantal besmettingen per 100.000 inwoners dan in Attica waartoe Athene en Thessaloniki behoren. Het eiland kleurt dan ook even blauw als Attica op de besmettingskaart. Het goede is wel dat de mensen hier niet zo dicht op elkaar wonen als in Athene en Thessaloniki... 

De kaart met het aantal besmettingen over heel Griekenland op 23 augustus
De besmettingen van de afgelopen dagen zijn nog niet meegeteld

17 augustus 2020 - Matia heeft het gered

Vorige vrijdag reden we voor het laatst naar de dierenarts, vijf dagen na elkaar kreeg Matia zijn dosis tegengif. Ze zei dat het zéér zeker rattengif was en raadde ons aan om aan de buren te vragen om geen gif buiten hun huis te leggen. Bij de apotheker moesten we nog een doosje ampullen met tegengif halen en dat moesten we hem nog gedurende zes dagen met een spuitje via zijn mond ingeven.
We reden via Kalamaki naar huis om daar bij de apotheker een doosje te bestellen, dat we 's avonds mochten gaan ophalen.

De volgende morgen opende ik vol goede moed het doosje met de ampullen en zag tot mijn schrik dat er - anders dan ik gedacht had - geen spuitje bij zat. Hoe moest ik hem dit nu geven?
Volgens de dierenarts moest het met dat spuitje omdat het medicijn bij zijn eten voegen geen oplossing was, hij ging het dan misschien niet willen en hij moest alles binnen krijgen. Hoe dom van mij om niet direct te kijken of er een spuitje bij zat.
Die dag was een grote feestdag, Maria Hemelvaart wordt erg gevierd in Griekenland en alles was die dag gesloten. Dan toch maar iets anders proberen. Ik weet dat hij graag de vloeistof van een blik tonijn in eigen nat drinkt en daar had ik er nog enkele van in de kast staan. Op goed geluk heb ik het nat met een halve ampul gemengd en met veel hoop aan hem gegeven. Gelukkig heeft hij het helemaal leeg geslabberd en als beloning kreeg hij ook de tonijn. 

Vandaag kreeg hij zijn derde portie en het lukt nog altijd, nog drie te gaan dus. Alleen vrees ik dat hij nu de smaak van de tonijn goed te pakken heeft en er niet zo blij mee zal zijn als het na die drie dagen stopt. Wie weet denkt hij nu dat hij voortaan iedere dag tonijn voor ontbijt krijgt. 
Hij is weer bijna de oude en spurt 's avonds, als het niet meer zo heet is, weer in volle vaart door de tuin en naar de toppen van de olijfbomen. Wat heeft hij geluk gehad dat we er nog juist op tijd bij waren, één dag later had het heel anders kunnen aflopen.
Met een klein hartje zien we hem buiten onze tuin stappen en hopen we dat hij zijn lesje heeft geleerd.

Voor de rest gaat alles hier zijn gangetje. We blijven weer veilig aan huis en rijden iedere zondag naar Limni Keri, vanwaar we naar Marathia wandelen om te gaan eten. Het is nog altijd zéér warm, gisteren zijn we bij 35,5° naar de taverne gewandeld en daar horen toch enkele hellingen bij. Maar het lukt ons probleemloos en zo hebben we toch één keer per week onze korte wandeling. 
We hoorden in de loop van de week dat veel zaken eind augustus terug dichtgaan en ook onze vrienden weten nog niet of ze in september nog open zijn. Het seizoen was zo kort dit jaar dat we nog niet veel van hun lekkere eten konden genieten. Daarom hebben we besloten om voortaan ook in het midden van de week tot daar te wandelen.
Wat de volgende maanden nog zullen brengen valt nog erg af te wachten. De besmettingen in Griekenland gaan nog altijd omhoog en ook Zakynthos heeft er de laatste weken enkele nieuwe gevallen bijgekregen...

  

11 augustus 2020 - Matia op controle bij de dierenarts en nieuwe reisregels

De toestand van Matia is sinds gisterennamiddag nog altijd geruststellend. Gisterenavond sprong hij terug op de bureau waar ik aan mijn laptop zat, dat kon hij in het weekend niet meer zonder tussensprong via de stoel.
Vanmorgen bij het ontwaken maken we ons klaar om zoals afgesproken naar de dierenarts te gaan. Arme Matia, hij zit niet graag in de auto en nu moet het twee dagen na elkaar.
Na de vragen van de dierenarts beantwoord te hebben, onderzoekt ze hem en neemt zijn temperatuur. Hij heeft nog koorts maar niet meer zo hoog als gisteren. Hij krijgt opnieuw het vaccin - een sterkere dosis deze keer - en morgenvroeg moeten we terug op onderzoek komen.
Thuisgekomen geef ik hem nog wat van het dieetvoer dat we gisteren meekregen, maar hij weigert ervan te eten. Ik probeer even met zijn normale eten en daar eet hij een beetje van. Eigenzinnige kat...

Sinds een aantal dagen zijn hier weer strengere regels van kracht. In bars, café's en restaurants mogen geen klanten meer staande bediend worden of zittend op een kruk aan de toog. Iedereen moet aan tafel zitten om te eten of te drinken. 
Daar waar Griekenland het bij de eerste besmettingsgolf uitstekend deed - waar wij samen met de Grieken door zeer strenge regels ons best voor deden - gaat nu het aantal besmettingen fors omhoog. Men begint zich terecht zorgen te maken en daar heeft het openstellen van de grenzen voor toeristen heel erg toe bijgedragen.
Veel besmettingen zijn binnengekomen via de grens met de andere balkanlanden en daar werden zeer vlug strengere maatregelen genomen. Maar ook met de vliegtuigen kwamen besmettingen binnen, ook op ons eilandje. De meeste besmettingen op het vasteland zijn er gekomen door mensen die trouwfeesten, doopfeesten en andere bezochten. Hier zijn sinds zaterdag ook alweer twee besmettingen van een koppel dat naar het eiland Poros geweest is, de dochter is voorlopig nog negatief.

Een deel van het eiland Poros was al in lockdown geplaatst en van andere zeer bekende eilanden horen we verhalen van feestende jongeren waar je mond van openvalt. Ze vertellen zelf als ze nu geen corona krijgen dat ze dan zeker immuun zullen zijn.
Het verwachte resultaat is dat er nog strengere regels worden opgelegd aan de toeristen. Gisteren kwam er nog iets nieuws bij voor het reizen naar Griekenland. Enkele landen - waaronder België en Nederland - moeten vanaf 17 augustus bij aankomst een negatieve corona-test kunnen tonen, zowel met de auto, de ferry als het vliegtuig.. Die test mag maximum 72 uur daarvoor afgenomen zijn, of het zal helpen is nog de vraag maar dat het hier de verkeerde kant begint op te gaan staat wel vast. 
Een week geleden waren er per dag een vijftigtal besmettingen, de vorige dagen liep dat aantal al op tot meer dan tweehonderd...

 

10 augustus 2020 - Problemen met Matia

Iets meer dan drie jaar geleden vond mijn man twee piepkleine poesjes van maximum zeven dagen oud. Eentje daarvan kon ik met de fles erdoor halen, het andere is al gestorven voor we het konden proberen. Het hele verhaal heb ik in mijn blog al eens verteld en is terug te vinden bij gedumpte diertjes.

Matia is de kitten die we gered hebben en heeft daardoor een speciaal plekje in ons hart. Al enkele dagen viel het me op dat hij nog weinig eet en bijna de ganse dag ergens ligt. Hij kwam nog amper buiten en ook dan ging hij ergens liggen... door de aanhoudende hitte dachten wij.  
Zaterdagavond ging hij niet uit zichzelf in zijn bench toen ik ging slapen, wat hij andere dagen wel doet en toen ik hem optilde schreeuwde hij bij het aanraken van zijn buik. Geschrokken begon ik me af te vragen of er iets aan de hand was. Zondagmorgen was hij nog altijd heel stil en we beslisten om na het weekend naar de dierenarts te gaan.

Deze morgen reden we tegen openingstijd naar haar en vertelden dat er iets mis was met Matia. Na wat vragen te hebben gesteld en een uitwendig onderzoek nam ze zijn temperatuur en hij bleek koorts te hebben. Ze gaf hem een vaccin met tegengif voor rattengif, dat zou volgens haar de oorzaak kunnen zijn. Als het toegediend wordt de eerste drie dagen nadat ze het gif binnenkregen kan het nog helpen. Tussen dag drie en dertien sterven ze.
Dat was serieus schrikken en nu kunnen we alleen maar hopen dat hij geen rattengif heeft binnengekregen. Normaal gezien eet hij de muizen die hij vangt niet op, zelfs niet de hele kleintjes, maar je weet maar nooit. We kregen nog dieetvoer mee en morgenvroeg moeten we op controle.
Laat ons door het verdomde weekend dat er tussen zat a.u.b. niet te laat geweest zijn. We zullen het ons dan eeuwig blijven verwijten dat we niet vroeger gegaan zijn. Of laat er een andere oorzaak zijn zodat hij nog kan behandeld worden.
We willen onze lieve schat niet kwijt, we hebben zoveel moeite gedaan om hem met de fles in leven te houden en we kunnen hem niet meer missen! 

In de namiddag komt er weer wat leven in Matia, de laatste dagen liep hij traag door het huis met doorgezakte poten. Nu loopt hij al wat vlotter en zijn poten zijn weer gestrekt, het tegengif werkt zo te zien en hij zal dan toch wat rattengif binnen hebben gekregen. Een kleine steen is al van ons hart nu we wat beterschap zien.
Hij krijgt ook weer streken en misschien is dat wel een goed teken.... Om hem - bij onze thuiskomst van de dierenarts - zo snel mogelijk wat van het dieetvoer te geven heb ik het blik geopend in de veronderstelling dat het zakje droog voeding bevatte. In het blik zat een vleespasta maar hij is eigenlijk geen vleesliefhebber. Hij heeft er een beetje van gegeten, maar daarna wilde hij het niet meer. 
Wanneer hij nu naar zijn voederplekje gaat probeer ik hem opnieuw van de vleespasta te geven, maar hij haalt er zijn neus voor op. Dan maar het andere zakje proberen, ik heb ondertussen gezien dat daar vis met saus inzit. Daar haalt hij zijn neus niet voor op en hij eet toch weer een beetje. 
Alles wat we opmerken wordt trouw genoteerd om morgen door te geven aan de dierenarts...    

 

8 augustus 2020 - Een beginnende windhoos

De laatste dagen komen er regelmatig zeer donkere wolken over ons huisje geschoven, maar meer dan een paar druppels waar je - bij wijze van spreken - tussendoor kan lopen hebben we nog niet gekregen.
Om twaalf uur ga ik buiten om de tafel te dekken en zie vanaf het terras een kleine uitstulping onder de donkere wolk die boven de bergen van Keri en omgeving hangt. Dat zou wel eens een windhoos kunnen worden en ik loop snel binnen om mijn fototoestel te halen.
Als ik terug buiten kom is de uitstulping al een kleine slurf geworden en die groeit alsmaar aan tot die bijna de bergen raakt. De bergen van Keri zitten achter een sluier van regen en samen met de beginnende windhoos schuift het langzaam op in de richting van de bergen in Lithakia. Bijna beneden gekomen begint de slurf weer te krimpen tot alles oplost in de wolk, dat is geluk hebben voor alles wat zich daar beneden bevindt.
We krijgen onweer en hopen dat er eindelijk ook een flinke bui zal uitvallen maar helaas, ook nu blijft het bij een paar druppels, het zal weer eens voor een andere keer zijn. Zoals we kunnen zien aan de regensluiers hebben ze daar bij de bergen meer geluk met de regen.

Na het eten zoek ik op het internet wat informatie over een windhoos en krijg het volgende te lezen over datgene wat we juist zagen: Een beginnende windhoos waarbij de slurf de grond niet raakt, noemt men een Funnel of Tuba volgens Wikipedia.
Onze bekende Belgische weerman vertelt er het volgende: Bij een windhoos of tornado gaat het om een kolom lucht die snel rond wervelt en waarin zich grote drukverschillen voordoen. Zo ontstaat een soort draaikolk met een grote opwaartse kracht. De windhoos wordt zichtbaar omdat hij - net als de onweerswolk waar hij onder hangt - bestaat uit fijne waterdruppels. In de windhoos kan de windsnelheid oplopen tot 150 à 200 km per uur.
Windhozen ontstaan bij onweerswolken en de atmosfeer moet heel vochtig zijn. Er moet in de onweerswolk een zeer groot verticaal temperatuurcontrast aanwezig zijn. Bovendien moet de windrichting in de onweerswolk veranderen met de hoogte en op grote hoogte moet het krachtig waaien. 

Ik lees op FB dat de vliegtuigen die moeten landen, vertraging hebben door het weer en sommigen werden afgeleid naar Athene. Ik krijg ook foto's te zien van Keri, waar we de regensluiers vanaf ons terras zagen voorbij trekken. Daar is een flink pak water gevallen en waarschijnlijk ook wel in Marathia, voor zover we konden zien. Dat zullen we morgen vernemen als we bij onze vrienden in de taverne gaan eten.
In de late namiddag krijgen we toch nog wat regen, een korte bui komt over maar door de warmte is alles weer heel snel opgedroogd. De donkere wolken die af en toe voor de zon schuiven zorgen wel voor een zeer welkome afkoeling...

De eerste foto van de beginnende windhoos

En de slurf wordt groter, 

links achter het roze huis zitten de bergen van Keri verborgen achter de regensluier

Krimpt weer terug

En nog een beetje

En weer bijna weg

6 augustus 2020 - Rondwandelen in Alykes

De temperaturen zakten enkele dagen geleden naar 33°. Gisterenvoormiddag was het bewolkt en op de middag kregen we zowaar een korte regenbui, juist genoeg om het stof even weg te spoelen van de planten en je schoenen vuil te maken als je door de tuin liep. 

Maar de verfrissing doordat de zon niet scheen was heel welkom na die vele weken van zéér warme en ook een aantal hete dagen. Na de middag kwam de zon er weer door en werd het toch nog 31°. 

Vanmorgen bij het ontwaken is de zon ook weer van de partij, al komt er af en toe een grote donkere wolk voor de zon geschoven. Ik kom op het idee om naar Alykes te rijden en daar wat rond te wandelen. 

Van onze Nederlandse vrienden in Chartata hoorden we dat Taverna Potami in Alykes eindelijk geopend is en daar zijn we blij om want we hebben er altijd graag gegeten. Het is er heel gezellig om te zitten zo vlak naast de rivier, het eten is er lekker en het zijn heel vriendelijke mensen. Een etentje daar zie ik dus wel zitten.

We vertrekken even voor drie uur en rijden tot aan de zoutmeren in Alykes waar we onze auto op de parking bij de speeltuin achterlaten. Hier staat een flinke bries maar die is heel welkom bij het wandelen in deze warmte. We nemen de weg tussen de zoutmeren, net zoals we ook lopen wanneer we onze vrienden in Chartata bezoeken. 

Deze keer lopen we niet tot aan de hoofdbaan, maar na een klein stukje klimmen slaan we rechts een pad in en volgen onze wandel-gps tot we bij een splinternieuwe asfaltbaan komen. Volgens onze gps moeten we die baan oversteken, dus doen we dat ook, om wat later te zien dat we even verder terug bij die baan uitkomen. We moeten nog eens de baan over en als we na een paar honderd meter van ver opnieuw het zwarte asfalt zien vragen we ons af of we nog eens een keertje moeten oversteken. En ja hoor, we moeten er inderdaad nog eens een keertje over om dan na een tijdje terug bij de zoutmeren uit te komen.

Aan die nieuwe asfaltweg is men al heel lang bezig, het moet een rechte verbinding worden tussen Alykes en de omgeving van Xigia Beach. Zo moet al het verkeer niet meer door Katastari en Chartata en ook niet meer via al die bochten om dan bij Xigia uit te komen. Toen we enkele jaren geleden met onze Duitse familie naar Xigia wandelden, hebben we die baan al eens gezien, maar het was toen nog een witte grindweg.

Op de kaarten staat die nieuwe asfaltweg nog niet aangegeven, dus ook niet op onze gps. Daardoor stuurde die ons in lussen telkens weer opnieuw de baan over. Voor ons was dat geen probleem want wij lopen liever over kleine paadjes dan over asfalt. 

Ook al stond overal de vermelding dat de weg nog gesloten was, toch was er druk autoverkeer op die nieuwe baan. De auto's raasden voor ons door als we stonden te wachten om over te steken, alsof ze op een snelweg reden. Dan lopen we liever niet op die weg en lopen we maar lussen langs de paadjes.

Langs de zoutmeren lopen we terug tot bij de auto, eigenlijk is het hier in Alykes zeer rustig om augustus te zijn. We zien vanaf de parking wel mensen in zee, misschien zoeken ze verkoeling voor de warmte want het is 31° en dan lopen de meesten niet graag rond.

We rijden verder naar Taverna Potami en ook daar is het heel rustig. Als we binnenkomen wordt ons gezegd dat de keuken pas om 6 uur open gaat, wat ons verbaasd omdat we de vorige jaren toch ook altijd iets vroeger gingen eten. De dienster vertelt ons dat het wegens het virus is en de weinige toeristen die om die reden in Alykes zijn en dat begrijpen we maar al te goed. 

Ondertussen heeft de kok gehoord dat we met de dienster praten en verteld aan haar dat we gerust kunnen blijven als we haar 15 minuten tijd willen geven, daarna kan ze beginnen koken. Dat is voor ons in orde en zo moeten we geen extra toertje meer maken tot het zes uur is.

We bestellen beiden de kippenfilet Potami - met champignons en een lekker sausje - zo heeft de kok het makkelijker als ze niet voor twee verschillende gerechten moet zorgen. Ondertussen lessen we alvast onze dorst en krijgen we zoals ook de vorige keren nog lekker lookbrood van het huis. 

Onze bestelde gerechten zijn als altijd weer mooi om te zien en heel lekker om te eten. We genieten van het mooie uitzicht op de rivier en het is aangenaam om te zitten op het terras met het briesje dat er waait. Na het eten krijgen we nog een stukje Frigania van het huis en ik drink daarbij een lekkere Griekse koffie. Het heeft ons weer heel erg gesmaakt.

Ook in deze omgeving is het zeer rustig, er loopt welgeteld één koppel voorbij in al de tijd dat we er zitten, heel anders dan de vorige jaren. 

Dan nemen we afscheid met de verontschuldiging voor onze vroege komst, maar de dienster vertelt ons dat het helemaal geen probleem is. We beloven nog om de volgende keer wat later te komen en dan rijden we weer naar huis, het bespaart me voor vandaag weer een avond in de keuken...

De zoutmeren

En nog eens

Vitex Agnus-Castus of Monnikspeper

Langs de olijfgaarden

Dit was waarschijnlijk ooit een kerk

Ook hier Vitex Agnus-Castus of Monnikspeper

Terug bij de zoutmeren

Onze wandeling

2 augustus 2020 - Kort wandelen naar de taverne

Zoals ieder weekend willen we ook vandaag naar de taverne van onze vrienden om lekker te gaan eten. Niet dat ik zelf geen lekker eten kan bereiden maar ik mag het ook wel eens een keertje makkelijk hebben, zonder al het werk om het te bereiden en de bijhorende afwas daarna. Tegelijk steunen we de lokale horeca en dat kunnen ze in deze moeilijke tijd zeer goed gebruiken.

Om ondanks de hitte toch wat beweging te hebben waren we vorig weekend vanaf Limni Keri naar Marathia gewandeld. De steile helling die we al dadelijk aan het haventje moesten nemen was een fikse inspanning bij een temperatuur van bijna 35°, maar wat daarna kwam was dan weer heel makkelijk te doen. 

Vandaag willen we hetzelfde doen en we rijden in de namiddag naar de parking aan het strand van Limni Keri. Tot onze verbazing is het zeer druk in de straten en op de parking nog meer. De auto's staan heel asociaal geparkeerd om toch maar wat schaduw te hebben, alleen het midden van de parking - in de volle zon - is nog vrij. 

Dan komen we op het idee om naar ons gebruikelijke parkeerplekje aan de brug te rijden, daar parkeren we hem altijd als we de wandeling in Keri maken met vertrekpunt aan de elektriciteitscabine. Zo moeten we ook niet tussen al die toeristen doorlopen om aan de weg naar Marathia te geraken.

We wandelen richting Keri tot aan de afslag naar Marathia, de weg en het klimmen is nu langer dan de vorige keer maar het gaat dan ook geleidelijker naar boven en niet zo steil als aan het haventje. De temperatuur zit vandaag boven 35° maar het valt allemaal mee en waar schaduw is zoek ik die ook op om te lopen. 

Vlotter dan gedacht komen we bij Taverna Marathia Star aan, op het terras waait een frisse bries die van de zee komt en voor een welkome afkoeling zorgt. Ondanks het vroege uur zijn er toch al klanten, maar het tafeltje in de hoek - waar wij meestal zitten - is vrij.  

We genieten weer van het lekkere eten en voor mij kan er nog een stukje chocoladetaart bij, de suikers kunnen nog van pas komen voor de hellingen op de terugweg.

Na het eten wandelen we terug naar onze auto en ook al gaat het ondertussen al richting zes uur, met de zon die achter de bergen vandaan is gekomen lijkt het een pak warmer dan op de heenweg. Thuisgekomen staat er op ons terras ook een fris briesje, ideaal om na te genieten van het lekkere eten... 

 

1 augustus 2020 - Meer besmettingen, een hittegolf en bezoek

Ons leven gaat nog altijd zijn gewone gangetje. 

De regels voor het virus zijn weer een pak strenger geworden, een hele waslijst en dus teveel om op te noemen. Maar we gaan ons trouw houden aan de regels want onze gezondheid is belangrijker dan ons comfort.

Gisteren werden nog elf jongeren uit Thessaloniki - die in Tsilivi met vakantie waren - naar het quarantainehotel in Keri overgebracht. Ze zijn maandag al aangekomen en één van hen is besmet met het virus, dus mogen de andere tien mee in quarantaine omdat ze een vriendengroep vormen. 

Men gaat nu verder op zoek naar mensen waarmee ze in contact zijn geweest, alsof dat na bijna een week nog mogelijk zal zijn.

Ook een Zweedse toerist in Argassi is positief getest en ging vandaag samen met zijn partner naar het quarantainehotel. Voor hem start dezelfde tracking naar mogelijke contacten. Tegelijkertijd verliet de Poolse zwangere toeriste het eiland, nadat ze twee weken geleden positief getest was en met haar familie in het quarantainehotel verbleef. 

De moeder en dochter uit Macherado, die een goede week geleden positief testten zouden ondertussen in goede gezondheid verkeren. De echtgenoot en vader heeft nu op zijn beurt positief getest.

Ook een personeelslid van de bekende winkel Kaparelis in Gaitani is positief getest. Alle collega's zullen nu getest worden en uit voorzorg wil de eigenaar de winkel vanaf maandag sluiten. 

Deze week kregen we een hittegolf over ons heen en het was al zeer warm sinds meer dan een maand. Eergisteren werd het 38° en gisteren ging de thermometer nog een graad hoger.  

Er werd dan ook in heel Griekenland code rood uitgeroepen voor bosbranden. Ook hier op ons eilandje is het verboden om in de bossen te wandelen, al denken we daar zelfs niet aan bij deze hitte. In de warme zomermaanden houden we ons altijd uit de buurt van de bossen, het risico op branden is dan te groot en we willen niet als ratten in een val zitten mocht er brand ontstaan. 

We kregen ook bezoek. Onze Belgische vrienden in Keri hadden problemen met hun laptop en vroegen of mijn man even wou helpen om een oplossing te zoeken. Natuurlijk wou hij helpen, waar zijn vrienden anders voor? Trouwens, onze vriend hielp ons ook uit de nood toen onze pomp bij onze aankomst begin maart niet meer wou werken en er zonder pomp geen water uit onze leidingen kwam.

Een Belgisch echtpaar uit onze buurt in België wou ook even goedendag komen zeggen tijdens hun vakantie in Tsilivi. Ze werden beiden bij aankomst op de luchthaven getest op het virus en waren opgelucht dat de test negatief was. We hebben eventjes gezellig gepraat en dan reden ze weer verder met hun scooter richting Agios Sostis en Keri.

Vandaag kregen we bezoek van onze Nederlandse vrienden in Chartata. Normaal gezien zien we elkaar al snel na onze aankomst in het voorjaar. Door het virus en de lockdown werd dat uitgesteld en nu kwam het er eindelijk van om elkaar nog eens te ontmoeten.

Het werd een gezellige namiddag waarop we weer heel wat konden bijpraten. Wat doet het goed om na al die maanden van afzondering nog eens gezellig met mensen te kunnen samenkomen. We houden ons aan de voorschriften van afstand houden, geen handen schudden en geen knuffels en kussen. Wat heeft het virus ons toch allemaal aangedaan zodat we elkaar bijna als vreemden moeten begroeten. Met alles wat we horen in de nieuwsberichten zal het er nog niet snel op beteren...