~ Mijn droomeilandje Zakynthos ~: 6 augustus 2020

De temperaturen zakten enkele dagen geleden naar 33°. Gisterenvoormiddag was het bewolkt en op de middag kregen we zowaar een korte regenbui, juist genoeg om het stof even weg te spoelen van de planten en je schoenen vuil te maken als je door de tuin liep.

Maar de verfrissing doordat de zon niet scheen was heel welkom na die vele weken van zéér warme en ook een aantal hete dagen. Na de middag kwam de zon er weer door en werd het toch nog 31°.

Vanmorgen bij het ontwaken is de zon ook weer van de partij, al komt er af en toe een grote donkere wolk voor de zon geschoven. Ik kom op het idee om naar Alykes te rijden en daar wat rond te wandelen.

Van onze Nederlandse vrienden in Chartata hoorden we dat Taverna Potami in Alykes eindelijk geopend is en daar zijn we blij om want we hebben er altijd graag gegeten. Het is er heel gezellig om te zitten zo vlak naast de rivier, het eten is er lekker en het zijn heel vriendelijke mensen. Een etentje daar zie ik dus wel zitten.

We vertrekken even voor drie uur en rijden tot aan de zoutmeren in Alykes waar we onze auto op de parking bij de speeltuin achterlaten. Hier staat een flinke bries maar die is heel welkom bij het wandelen in deze warmte. We nemen de weg tussen de zoutmeren, net zoals we ook lopen wanneer we onze vrienden in Chartata bezoeken.

Deze keer lopen we niet tot aan de hoofdbaan, maar na een klein stukje klimmen slaan we rechts een pad in en volgen onze wandel-gps tot we bij een splinternieuwe asfaltbaan komen. Volgens onze gps moeten we die baan oversteken, dus doen we dat ook, om wat later te zien dat we even verder terug bij die baan uitkomen. We moeten nog eens de baan over en als we na een paar honderd meter van ver opnieuw het zwarte asfalt zien vragen we ons af of we nog eens een keertje moeten oversteken. En ja hoor, we moeten er inderdaad nog eens een keertje over om dan na een tijdje terug bij de zoutmeren uit te komen.

Aan die nieuwe asfaltweg is men al heel lang bezig, het moet een rechte verbinding worden tussen Alykes en de omgeving van Xigia Beach. Zo moet al het verkeer niet meer door Katastari en Chartata en ook niet meer via al die bochten om dan bij Xigia uit te komen. Toen we enkele jaren geleden met onze Duitse familie naar Xigia wandelden, hebben we die baan al eens gezien, maar het was toen nog een witte grindweg.

Op de kaarten staat die nieuwe asfaltweg nog niet aangegeven, dus ook niet op onze gps. Daardoor stuurde die ons in lussen telkens weer opnieuw de baan over. Voor ons was dat geen probleem want wij lopen liever over kleine paadjes dan over asfalt.

Ook al stond overal de vermelding dat de weg nog gesloten was, toch was er druk autoverkeer op die nieuwe baan. De auto's raasden voor ons door als we stonden te wachten om over te steken, alsof ze op een snelweg reden. Dan lopen we liever niet op die weg en lopen we maar lussen langs de paadjes.

Langs de zoutmeren lopen we terug tot bij de auto, eigenlijk is het hier in Alykes zeer rustig om augustus te zijn. We zien vanaf de parking wel mensen in zee, misschien zoeken ze verkoeling voor de warmte want het is 31° en dan lopen de meesten niet graag rond.

We rijden verder naar Taverna Potami en ook daar is het heel rustig. Als we binnenkomen wordt ons gezegd dat de keuken pas om 6 uur open gaat, wat ons verbaasd omdat we de vorige jaren toch ook altijd iets vroeger gingen eten. De dienster vertelt ons dat het wegens het virus is en de weinige toeristen die om die reden in Alykes zijn en dat begrijpen we maar al te goed.

Ondertussen heeft de kok gehoord dat we met de dienster praten en verteld aan haar dat we gerust kunnen blijven als we haar 15 minuten tijd willen geven, daarna kan ze beginnen koken. Dat is voor ons in orde en zo moeten we geen extra toertje meer maken tot het zes uur is.

We bestellen beiden de kippenfilet Potami - met champignons en een lekker sausje - zo heeft de kok het makkelijker als ze niet voor twee verschillende gerechten moet zorgen. Ondertussen lessen we alvast onze dorst en krijgen we zoals ook de vorige keren nog lekker lookbrood van het huis.

Onze bestelde gerechten zijn als altijd weer mooi om te zien en heel lekker om te eten. We genieten van het mooie uitzicht op de rivier en het is aangenaam om te zitten op het terras met het briesje dat er waait. Na het eten krijgen we nog een stukje Frigania van het huis en ik drink daarbij een lekkere Griekse koffie. Het heeft ons weer heel erg gesmaakt.

Ook in deze omgeving is het zeer rustig, er loopt welgeteld één koppel voorbij in al de tijd dat we er zitten, heel anders dan de vorige jaren.

Dan nemen we afscheid met de verontschuldiging voor onze vroege komst, maar de dienster vertelt ons dat het helemaal geen probleem is. We beloven nog om de volgende keer wat later te komen en dan rijden we weer naar huis, het bespaart me voor vandaag weer een avond in de keuken...