~ Mijn droomeilandje Zakynthos ~: 14 mei 2014

Na het ontbijt vertrekken we met de auto richting Gyri. We gaan er de wandeling maken die we vorige week gepland hebben toen we Gyri bezochten. Onze rugzakken met flessen water en de picknick zijn klaar, de wandeling staat op de wandel GPS.

We parkeren onze auto net voor het dorpje, de wandelschoenen worden aangedaan en de rugzakken aangehangen, klaar om de wandeling te beginnen. Wanneer we in het dorp langs het plaatselijk museum & restaurantje komen, besluiten we om dit na de wandeling nog even te bezoeken. We stellen nogmaals vast dat het muisstil is in het dorpje en heel apart met zijn oude huizen.
Buiten het dorpje gekomen nemen we een zandweg die in de groene natuur leidt. Er heerst een absolute stilte. Twee keer wordt de rust onderbroken door een terreinwagen vol met toeristen, op weg naar hun eindbestemming. Spijtig dat ze niet de moeite nemen om al dat moois al wandelend te aanschouwen, ze weten niet wat ze missen.
Wij genieten van onze wandeling, overal zien we bloemen, velen daarvan zien we zelfs voor de eerste keer. Met zijn vieren zijn we vol bewondering voor de mooie natuur die we te zien krijgen, hier komen we later zeker nog terug.

Onze wandeling gaat voor een stuk over de Mount Vrachionas, met zijn 758 meter de hoogste berg van Zakynthos. We gaan niet naar de top maar willen een zandweg nemen die ons langs Loucha voert. Op de plaats gekomen waar op de GPS oude grotten staan aangegeven zijn die echter nergens te vinden, we zijn een beetje teleurgesteld.
Op een open plek gekomen, vol met bloemen besluiten we te picknicken. Lekker in de zon en gezellig met zijn vieren in het gras, genietend van het gezoem van bijen en hommels, die zich te goed doen aan de nectar van de talloze bloemen.

We vervolgen onze wandeling langs velden en olijfboomgaarden, vervolgens een steengroeve en plots zijn we op een plaats waar we uitkijken over de zee en Kampi Cross. Ergens klopt er iets niet want dat zouden we juist niet mogen zien op onze wandeling. We raadplegen onze GPS en zien dat een vorige wandeling onze wandeling van vandaag overlapt, waardoor we een verkeerde afslag genomen hebben. We zitten ver van de plaats waar het verkeerd gelopen is.
Met zijn vieren overleggen we wat we gaan doen. Ofwel keren we terug langs de soms zware hellingen en slechte paden tot op de plaats waar we het juiste pad kunnen nemen. Of we nemen de grote baan die naar Agios Leon gaat en slaan na een paar kilometers af richting Loucha en Gyri. De 2 opties betekenen ongeveer even lang lopen, maar we besluiten de asfaltweg te nemen omdat we veel kilometers extra moeten wandelen. Gelukkig hebben we genoeg water bij ons en we hopen om onderweg een drankgelegenheid te vinden om nog iets fris te drinken. Vol goede moed gaan we op weg.

Onderweg passeren we het kleine dorpje Loucha met een 40-tal inwoners, het ligt in een vallei en met een trap gaan we naar beneden richting het dorp. Van daaruit gaan we terug omhoog. Volgens onze GPS is er een binnenweg naar Gyri. Maar daar gekomen heeft de nieuwe eigenaar de weg verspert door er zijn woning te bouwen en een poort te zetten. Nog een teleurstelling want het betekent dat we een omweg moeten maken om Gyri te bereiken. En een drankgelegenheid zijn we ook nog niet tegengekomen.
Eindelijk komen we bij onze auto, onze wandelschoenen en rugzakken verdwijnen in de kofferruimte en we wandelen naar het museum met restaurant. Doordat we 10 km extra gewandeld hebben staan we voor een gesloten deur, we keren terug naar de auto en rijden naar huis.

Thuis gekomen frissen we ons even op en rijden naar Kalamaki, daar weten we een taverne waar we lekker kunnen eten, Escape geheten. We zijn moe maar kunnen nog lachen met onze onverwachte inspanning, het was de moeite waard en we hebben genoten van de ganse dag.