~ Mijn droomeilandje Zakynthos ~: 7 mei 2014

We rijden na het ontbijt naar Cape Keri. Het is nog vroeg en we zijn bijna de enige bezoekers. We dalen de berg af naar de rand van de kliffen, waar heel wat plaatsen zijn van waaruit we een adembenemend uitzicht hebben. Onze fototoestellen worden bovengehaald.

Daarna gaat het naar Limni Keriou of ook wel Keri Lake genoemd.
We parkeren onze auto op een parking en wandelen wat rond in het dorp en aan de haven. Er zijn veel mogelijkheden om de tijd hier door te brengen. Om het uur vaart er een boot naar de Keri Caves, op een paar plaatsen gaat hij voor anker en wie wil kan er even gaan zwemmen.
Er varen ook boten met een glasbodem die schildpadden gaan zoeken, het eiland is bekend voor de beschermde Caretta Caretta schildpadden. Spijtig genoeg vallen er door het toerisme met de boten heel wat onschuldige slachtoffers, die komen dikwijls tussen de schroeven terecht en worden zo verwond of gedood.
Iemand die liever zelf op verkenning gaat kan ook een bootje huren, er zijn verschillende verhuurstanden en er wordt veel gebruik van gemaakt.
Als iemand alleen maar wil rusten kan dat op het strand. Aan restaurants en tavernes is er ook geen gebrek.

Wij gaan niets van dat alles doen, ons plan is om naar Marathia te wandelen.
Eigenlijk bestaat Marathia maar uit 1 smalle weg, hier en daar staat een huis of een villa, en er zijn 2 tavernes. De weg loopt dood aan de laatste villa.
Voor mensen die hun vakantie niet in een hotel willen doorbrengen en rust willen, is het een uitstekende plaats. Er zijn de typische Griekse huurhuisjes, maar ook enkele grotere 'villa's' met appartementen en studio's.
Marathia is voor ons nog altijd het mooiste plekje van Zakynthos.

We beginnen onze wandeling met een erg steile klim van aan het haventje van Limni Keriou tot aan de weg naar Marathia. Gedurende onze wandeling moeten we regelmatig klimmen en dalen. De hele weg lang hebben we een schitterend uitzicht, van overal kijk je uit op Marathonissi. Het is een eilandje in de vorm van een schildpad en daarom wordt het ook wel het schildpaddeneiland genoemd.

Wanneer we bij Taverna Marathia Star aankomen is het middag en besluiten we om er te gaan eten.
Het is de favoriete taverne van mijn man en mij, de eigenaars en hun dochter zijn na al die jaren heel goede vrienden geworden. We leerden hen kennen toen we in mei 2008 een huisje huurden aan de overkant van de weg. We worden heel enthousiast verwelkomt, want voor ons is het ook de eerste keer dat we dit jaar hier zijn.
Het eten smaakt zoals altijd voortreffelijk en ook onze gasten zijn vol lof, ook de vriendelijkheid van de eigenaars en hun dochter zijn bij hen een pluspunt. Ze besluiten dat ze hier nog willen terugkomen.

Na het eten wandelen we verder, wanneer we iets meer dan de helft van de weg afgelegd hebben, komen we aan een zandweg die naar Marathia Beach gaat. Omdat het nog maar het begin van het toeristisch seizoen is, is die nog in heel slechte staat. De regen die in de winter valt, stroomt vanuit de bergen langs de paden naar de lager gelegen zee en maakt diepe geulen met losliggende stenen. Het is dus goed uitkijken waar we lopen.
Met zijn glashelder water en zijn witte kiezelstrand, is Marathia Beach één van de mooiste plekjes van Zakynthos. Het valt ook bijzonder goed in de smaak van onze gasten, de ideale plaats om even uit te rusten.
Dan wandelen we verder tot waar de weg stopt en keren dan terug. Op onze terugweg houden we terug halt bij Taverna Marathia Star, waar we nog iets drinken voor we terug naar Limni Keriou wandelen.

Het was een mooie dag met alleen maar zon en 24°, onze eerste wandeling met onze gasten was een succes en er staan nog meer wandelingen op het programma.