We vertrekken opnieuw richting het noorden en beginnen waar we gisteren gestopt zijn.
Als eerste komt Limnionas aan de beurt, de weg er heen is er één met veel bochten en heel steile hellingen.
Wij kennen die weg ondertussen al heel goed want we zijn hier al vaker geweest, ik verwittig onze gasten dan ook op de plaats waar het echt eng wordt, zodat ze niet te erg schrikken.
De herinnering komt boven aan de eerste keer dat wij hier reden, op een bepaalde plaats lijkt het alsof je van de weg vanop grote hoogte recht in zee rijdt. Ik heb toen de zetel van onze huurwagen bijna plat geknepen van de schrik. Zelfs nu ik weet waar het gaat komen, vind ik het toch nog altijd beangstigend en ben ik blij wanneer we er voorbij zijn.
In Limnionas parkeren we de auto en gaan we met een trap tot aan het water, we genieten van al het moois en maken foto's.
Van daar uit willen we naar Porto Roxa en overleggen of we er naartoe wandelen of met de auto rijden. We besluiten allen om te wandelen.
De rugzakken met onze watervoorraad worden uit de auto genomen en we gaan op weg. Er zijn een paar steile hellingen, maar het valt best mee want het is niet te warm, 21° en dus ideaal wandelweer.
In Porto Roxa rusten we even uit terwijl we van de omgeving genieten. Het is daar dat mijn man het idee opvat, om van elke plaats die we bezoeken een steen mee te nemen als aandenken, die hij dan in onze tuin wil leggen.
Dan beginnen we aan onze terugweg naar Limnionas. Daar gekomen zetten we ons op een muur met zicht op zee en eten onze koffiekoeken op.
Onze volgende haltes zijn Gyri en Loucha, dat is voor iedereen nieuw want ook wij zijn daar nog niet geweest.
Gyri is een klein dorpje met smalle straatjes en bijna alleen maar oude huizen. Heel veel huizen zijn niet meer heropgebouwd na de aardbeving van 1953. In sommige van die vervallen huizen wonen nog steeds mensen.
We wandelen er even rond en zijn verwonderd hoe rustig en stil het er is. Wat we zien bevalt ons alle vier heel goed. We besluiten dat we volgende week een ganse dag gaan uittrekken om er een flinke wandeling te maken in het dorp en in de bergen.
Op onze terugweg stoppen we even naast de weg, er is een kiosk met uitzicht op het kleine dorpje Loucha met slechts 42 inwoners, dat diep in het dal ligt. Er leidt een trap naar beneden die uit komt in het dorp, maar dat houden we ook voor volgende week als we terug komen om te wandelen.
Daarna nemen we in Kiliomenos de afslag naar Korakonissi, want ook daar is nog wat moois te zien.
Er is een trap in de rotsen uitgehouwen waarlangs je naar beneden kan tot aan de zee. Onze mannen nemen de trap om een kijkje te nemen, maar omdat de leuning op enkele plaatsen kapot is, besluit mijn schoonzuster om niet mee te gaan. Ik ben er al een paar keer beneden gaan kijken en ik hou haar gezelschap.
Voor vandaag hebben we genoeg gezien en we rijden terug naar huis.
Zoals altijd is Rex dol van vreugde als we thuis komen, we houden ons dan ook graag nog wat met hem bezig. Onze gasten hebben hem ook al in hun hart gesloten, het is echt een schatje.
Limnionas
Porto Roxa
Gyri
Geen opmerkingen:
Een reactie posten