Gelukkig was het zondagochtend droog, maar nog altijd bewolkt. Pas tegen de middag brak de zon weer door en werd het toch nog een mooie namiddag. Ons ga je echter niet horen klagen, wie kan er zeggen dat hij in zes maanden amper vijf dagen met regen gehad heeft?
Wij hebben het slechte weer gebruikt om al een beetje voorbereidingen te treffen voor onze afwezigheid. Wanneer ons huisje zes maanden onbewoond is, zijn er een aantal dingen die moeten gebeuren. Zo is het aan te raden om textiel in plastiek te verpakken tijdens de vochtige wintermaanden.
Omdat de aarde hier al eens durft te beven, nemen we ook daarvoor onze voorzorgen. De TV wordt plat gelegd zodat die niet kan omvallen. Die dunne LED schermen hebben niet veel nodig om te kantelen en we nemen liever geen risico's. Niet dat we hem zouden missen want in de zes maanden dat we hier zijn heeft hij niet één keer aangestaan.
Vandaag beloofd het een mooie dag te worden, bij het ontwaken is de hemel al stralend blauw met hier en daar een sneeuwwit wolkje. Wat gaan we dat missen als we terug in België zijn... we verlangen nu al naar volgend voorjaar.
Tegen de middag rijden we naar Marathia om afscheid te gaan nemen van onze vrienden van taverna Marathia Star. We hopen dat de taverne nog open is zodat we er nog een laatste keer kunnen eten. Voor de tijd van het jaar is het er nog redelijk druk en daar heeft het mooie weer vast veel mee te maken.
De zee is ongelofelijk mooi en heeft een diepblauwe kleur die we tot nu toe nog weinig gezien hebben. Waarschijnlijk omdat de zon in dit seizoen al een stuk lager staat en een andere kleur aan het water geeft. Het zicht is heel helder, vanop het terras zien we duidelijk de hoge bergen van de Peloponnesos en die liggen vele kilometers verwijderd.
In de keuken is niet meer alles te verkrijgen en dat begrijpen wij maar al te goed, het zijn de laatste dagen dat de taverne open is. De meeste tavernes hier op het eiland zijn trouwens al gesloten. We kiezen voor de ' Beef in red sauce' en nemen daarbij nog een bordje 'tomaten-komkommer' en een rode wijn. Na het eten bestel ik nog een cappuccino, mijn laatste hier in Zakynthos voor dit jaar.
En dan is het tijd om afscheid te nemen. Er worden ons vele wensen meegegeven voor onze kinderen en kleinkinderen en ook wij worden met goede wensen overstelpt. De dochter beloofd ons om regelmatig langs ons huisje te rijden en een oogje in't zeil te houden.
Dan stappen we in onze auto en rijden terug naar Agrilia, waar we de namiddag genietend van onze laatste zon doorbrengen op ons terras.
De mooie blauwe zee... spijtig geeft een foto niet de exacte kleuren weer die onze ogen zien
Uitzicht vanaf het terras van de taverne
Taverne Marathiastar
Mijn laatste cappuccino dit jaar in Zakynthos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten