Wandelen ... en verder alleen maar puur genieten

Pagina's

vrijdag 2 oktober 2015

2 oktober 2015 - Exo Chora - Mariés

De wandeling van vandaag - die mijn man gisteren heeft uitgestippeld - gaat van Exo Chora naar Maries en terug, maar zonder de hoofdbaan te nemen.
We rijden langs de weg die we ondertussen al van buiten kennen, via Lithakia, Kiliomenos en Agios Leon naar Exo Chora en parkeren de auto in het dorp.
Hier staat de oudste olijfboom van Zakynthos maar die hebben wij al zo dikwijls gezien dat we er niet meer blijven bij stilstaan. Volgens de reisgidsen is hij 1000 jaar oud en hij wordt precies maar niet ouder, maar bij een bezoek aan het olijvenmuseum in Lithakia hoorden wij dat de boom al 2000 jaar oud is. Dagelijks houden hier heel veel toeristen halt om een foto te nemen.

Aan de overzijde van de straat gaan we eerst bij een plaatselijke familie een voorraad honing kopen om mee naar België te nemen. Ze baten een kraampje uit met streekproducten waaronder honing, olijfolie, tsipouro, handgemaakte textiel, sieraden, zeep van olijfolie... teveel om op te noemen.
Vorig jaar hebben we er voor het eerst honing gekocht toen mijn zus en schoonbroer bij ons logeerden en sindsdien willen we eigenlijk enkel nog deze honing gebruiken. Mijn man verkiest die met bloemen en den, bij mij geniet de honing met tijm de voorkeur.
Het is heerlijk op pannenkoeken, maar vooral in Griekse yoghurt met daarbij vers fruit. Een ander lekker recept is Griekse yoghurt met deze honing en bevroren woudvruchten, gemixt in de blender en dadelijk opgediend, een heel fris nagerecht.
We worden heel vriendelijk verwelkomt want ook hier kent men ons ondertussen reeds. Er wordt dadelijk gevraagd hoe het met ons en de familie gaat en of we nog lang in Zakynthos blijven.
Tot mijn spijt is de honing met tijm niet meer in voorraad en we kopen dus enkel maar die met bloemen en den. Nog een paar kleine potjes om cadeau te doen en een klein flesje tsipouro voor mijn man.
Bij het betalen krijgen we nog een bokaaltje met rozijnen en een potje confituur van vijgen mee, die gaan we zeker uitproberen. Dan nemen we afscheid en we beloven in het voorjaar terug te komen, waarna ze ons veel geluk en een goede gezondheid toewensen.

We stoppen de aankopen in de auto, nemen onze rugzak en kunnen dan aan de wandeling beginnen. We volgen naast de kerk een smal straatje, dat tussen de huizen van het dorp steil de helling opgaat naar de velden. Wat later komen we tussen de dennenbomen, waar het even lekker ruikt als bij ons thuis in de dennenbossen en we genieten er van de rust en de stilte.
Bij het zoeken naar een picknickplaatsje om een croissant te eten, vergeten we even op de GPS te letten en wanneer we na een korte pauze verdergaan, merken we dat we een afslag gemist hebben. We keren op onze passen terug tot aan die bewuste afslag en moeten even later vaststellen dat een boer een deel van het pad mee omgeploegd heeft. Het gebeurt hier wel meer dat boeren telkens weer een stukje verder ploegen en zo verdwijnen sommige paden bij hun weiden of velden, gedeeltelijk of zelfs geheel.
We vervolgen ons pad, en doordat veel wandelaars denken dat het pad bij de olijfgaard ophoudt, wordt het nog heel weinig gebruikt. Het is echt de moeite waard om dit pad te nemen. We komen onderweg nog voorbij een vervallen molen om even later in het dorpje Mariés te belanden.
We lopen eerst even verkeerd maar ontdekken daardoor nog een gezellige taverne waar we in de toekomst wel eens willen gaan eten. Dan maar terug gekeerd en door de smalle straatjes van het dorp, tot aan de hoofdbaan die we oversteken, om vervolgens alweer door de velden terug te wandelen richting Exo Chora.

De rest van onze wandeling zien we veel olijfgaarden en velden met druiven. Dichter bij Exo Chora lopen we tussen berghellingen die met frisgroene dennenboompjes begroeid zijn. Ook hier woedde er enkele jaren geleden een heel zware brand die vele hectaren natuur verwoestte. Gelukkig overheerst het groen stilaan weer de verbrande bomen en struiken.
Van hieruit hebben we ook zicht op Shiza Bay in Kampi en op het grote witte kruis voor de gesneuvelde partizanen tijdens de burgeroorlog van vele jaren geleden.
En dan komen we via de andere kant van het dorpje terug in Exo Chora aan, waarna we huiswaarts rijden. Wanneer we in Agios Leon voorbij de nieuwe thuis van de kleine Amy - ons foster hondje - rijden, ligt ze heerlijk in het zonnetje te slapen voor het huis. Wat heeft ze het goed bij haar adoptiefamilie...

Het oude deel van Exo Chora

Door de olijfgaarden en de velden

Enkele frisgroene dennenbomen

Dit is ooit een molen geweest

Ook Mariés heeft nog oude huizen

Van Mariés terug naar Exo Chora

Onze wandeling

Onze honing, tsipouro en de gekregen confituur en rozijnen... en een ijsje met banaan, slagroom en enkele rozijnen



       

Geen opmerkingen: