Onze oudste dochter had ze wel al gegeten maar vond ze niet echt lekker. Toen ik ze dan later in de supermarkten in België zag liggen waagde ik het niet om ze te kopen.
Mijn man is in de tuin - niet om te werken want het is zondag - en komt in de keuken een bord en een paar koffielepeltjes halen. Onze huisbaas is ook in ons deel van de tuin en zou iets bij hebben om te laten proeven. Heel nieuwsgierig ga ik kijken en zie hem een overrijpe oranje vrucht uit een zakje nemen.
Die komt mij bekend voor want die zagen we donderdag ook op de kraampjes van de boerenmarkt aan de haven. Wij keken er toen niet bepaald met veel zin naar en we begrepen niet dat ze die overrijpe vruchten nog wilden verkopen.
Op mijn vraag wat het is zegt de huisbaas dat het een loto is, waarop ik antwoord dat het op Kaki lijkt, maar die naam schijnt hem niets te zeggen. Hij snijdt de vrucht middendoor en geeft mijn man en mij ieder een helft, waarna hij verteld dat we ze best kunnen uitlepelen.
Sappig zijn ze in ieder geval en bij mijn man vallen ze in zijn smaak, met veel twijfels neem ik mijn eerste lepeltje en ben zeer verrast dat ze zo lekker zijn. Heel fris en zoet, maar ook weer niet té zoet.
Ze komen van de boom helemaal onder in de tuin langs de straatkant. Mijn man heeft de vruchten al zien hangen maar ik ben totaal verrast dat die boom daar staat, wat mij niet echt verwonderd want het stuk grond is 9000 m² groot. Ik ga samen met mijn man op zoek naar de boom en begrijp dan waarom ik hem niet eerder zag, vanaf de weg naar ons huisje is hij amper te zien daar in de diepte.
Even later ga ik langs het plateau van de olijfbomen tot bij de boom om wat foto's te maken en herken dadelijk de boom van onze wandeling in Anofontria. Daarna ga ik op het internet op zoek naar de Griekse naam maar nergens vind ik bij loto of lotto de vrucht terug, bij Kaki daarentegen zie ik ze wel staan.
Zoals wel meer op zondag gebeurt gaan we ook vandaag voor het avondeten naar de taverne van onze vrienden en ik haal mijn smartphone boven waarop ik de foto overgezet heb. Ik toon ze aan de dochter des huizes en ook zij noemt het een loto. Wanneer ik haar vertel dat ik het onder die naam niet kan vinden op het internet, komt haar vriend met de Griekse benaming van de vrucht op zijn smartphone naar ons.
Als ik de naam en de vrucht zie begint er bij mij een belletje te rinkelen, het is een Lotus en in Griekenland is de naam van iets of iemand nooit hetzelfde naargelang het mannelijk of vrouwelijk dan wel enkelvoud of meervoud is. Lotus wordt bij hen dan loto genoemd.
Bij mijn zoektocht deze namiddag op het internet had ik al opgemerkt dat er veel Kaki soorten zijn, met 1 pit, meerdere pitten of zonder pit. De Kaki is nauw verwant aan de dadelpruim - de vrucht van de Lotusboom - daarom hier in Zakynthos waarschijnlijk Lotus of Loto genoemd. Maar onze vrucht kan moelijk een Lotus zijn, want volgens Wikipedia zijn de vruchten van de Lotusboom maar een tweetal centimeter groot en deze is minstens zes centimeter.
Ons exemplaar is waarschijnlijk een Sharon, de in Israël geteelde kaki. Met de foto's van deze soort komt hij overeen.
Op Wikipedia heb ik ook nog het volgende gevonden, hierbij ook de vermoedelijke oorzaak waarom onze dochter ze niet lekker vind en een belangrijk punt dat men beter kan weten om gezondheidsproblemen te voorkomen:
De Kaki is de economisch belangrijkste soort uit het geslacht Diospyros, die wordt gekweekt voor zijn vruchten.
Het zijn de nationale vruchten van Japan, maar het is mogelijk dat de oorsprong in China ligt, waar men hem de Chinese pruim noemt. Daarom wordt hij in Europa soms ook onder de naam Kakipruim aangeboden.
Hij behoort tot de oudste gecultiveerde planten en wordt in China al 2000 jaar verbouwd. In sommige plattelandsgemeenschappen heeft de vrucht de reputatie om hoofdpijn, rugpijn en voetklachten te kunnen genezen.
De bekendste soorten zijn de Sharonvrucht - de in Sjaron in Israël geteelde kaki - en de Persimmon.
Ze zijn van boven glanzend en donkergroen en aan de onderkant bezet met een zilverbruine beharing. Als ze in het najaar afvallen zijn ze geel tot rood van kleur. De mannelijke bloemen staan met drie bijeen in de bladoksels, de vrouwelijke staan daar ook, maar dan alleen. Een kaki is een Parthenocarp, dat betekent dat er zonder bestuiving vruchten worden gevormd.
Het hout van de Kakiboom is evenals het nauw verwante ebbenhout zeer hard en wordt gebruikt voor de fabricage van meubels.
Kakivruchten bevatten in harde toestand - ook wanneer ze oranjerood gekleurd zijn - veel Tannine, wat een wrange smaak geeft en bij overdadige consumptie kan leiden tot vorming van Bezoarstenen in de maag die alleen operatief verwijderd kunnen worden.
De vrucht moet daarom narijpen en zacht worden, daardoor verdwijnen de tannines volledig en wordt de vrucht zoet en aromatisch. De zaden in de kaki scheiden de stof Aceetaldehyde af, dat de tannines afbreekt. Commercieel wordt dit proces versneld door de vruchten onder hoge concentraties CO² te bewaren.
De bloemen van de Kaki
De boom in 'onze' tuin met de vruchten
Een lekkere kaki
Geen opmerkingen:
Een reactie posten