~ Mijn droomeilandje Zakynthos ~: 8 september 2018 - Tickets voor volgend jaar en een korte wandeling

Bij het ontwaken hoor ik een donderslag... vreemd want door de overgordijnen zie ik dat de zon schijnt. En dan hoor ik druppels op het dak vallen waarbij we uit ons bed springen om enkele spullen veilig te zetten voor de regen.
Buiten gekomen schijnt de zon terwijl boven de berg achter ons huis een grote grijze wolk hangt waaruit de eerste druppels vallen. Terwijl mijn man zorgt dat er niets kan nat worden wat droog moet blijven, maak ik gebruik van de zon die samen met enkele wolken voor mooie foto's zorgt. Kwestie van de taken wat te verdelen...
Even later houdt het op met regenen, het is amper nat geworden en we hadden zo op een flinke bui gerekend voor onze tuin. Met een paar lichte donderslagen trekt de wolk voorbij en begint de zon weer te stralen, op de zo broodnodige regen zal het nog wat langer wachten zijn...

Mijn man zet zich even achter mijn laptop en kijkt bij de tickets voor volgend jaar, dat doet hij zeer regelmatig om eventuele promoties op te sporen. En ja hoor, Aegean heeft zijn promoties online gezet, alleen zijn ze maar geldig tot einde februari. Tot 15 februari zijn ze het goedkoopste en we besluiten te boeken voor die dag.
Wanneer we half maart zouden vliegen zou het ons over de honderd euro meer kosten dan dit jaar, terwijl we nu zeventig euro minder betalen dan afgelopen maart, een verschil van bijna 200 euro en dat vinden we de moeite waard.
Het is dezelfde vlucht die we ook dit jaar op 14 maart hadden, met het verschil dat we nu 2,5 uur tussentijd hebben in Athene in plaats van 1 uur dit jaar, een beetje minder stresserend dus.

We hebben om verschillende redenen gekozen voor februari. Wanneer ons huisje nog niet verkocht is moeten we - net als nu het geval is - op twee plaatsen de tuin en het huis onderhouden. Zo hebben we een extra maand terwijl het nog niet te warm is om in de tuin te werken.
Maar één van de belangrijkste redenen is toch nog de extra tijd zonder toeristen. Zo kunnen we rustig alle mooie plaatsjes bezoeken waar het anders veel te druk is voor ons.
Dé belangrijkste reden zijn de mooie bloemen die er dan bloeien en die we nog niet eerder zagen. Dit jaar is de lente vroeger begonnen en waren er al veel bloemen weg of verdort, zodat we veel moois gemist hebben. En is er ook extra tijd om te wandelen terwijl het nog niet te warm is, alleen maar voordelen wanneer we vroeger komen. Mooie vooruitzichten allemaal. Of toch niet?
We zullen wel wat langer moeten verwarmen in huis en misschien ook wat langer met warme kleren moeten rondlopen. Wat meer regendagen misschien die er nog bijkomen, maar die hebben we dit jaar de tweede helft van maart ook gekregen. Dat nemen we er dan maar bij, de nadelen wegen niet op tegen de voordelen.
Voor onze Matia betekent het een maand minder binnen zitten in ons appartement nadat hij hier zeven maanden lang vrij kon buiten ravotten, ook zijn ticket is geboekt...

Na het middageten maken we nog een kleine wandeling op de Skopos achter ons huisje, heel handig nu we die zo dichtbij hebben.
We wandelen langs een paadje dat dichtbij het water blijft, het wordt amper gebruikt en daardoor niet echt in goede staat. We gaan alsmaar lager maar het laatste stuk wordt zo slecht dat we het niet meer wagen om tot aan het water te gaan. Dan maar rechts ommekeer maken en via dezelfde weg terug naar het bekende pad op de Skopos. Dat betekent flink klimmen en dat kost zweet bij 32°.
Er zijn sinds de laatste keer nog amandelen gevallen op de plaats waar ze nooit opgeraapt worden, de oude van vorig jaar liggen er ook nog. Daar kunnen we nog wel een portie van meenemen want ze zijn heerlijk, natuurlijk alleen maar de pas afgevallen welteverstaan.

Thuisgekomen frissen we ons op en dan is het tijd om naar onze vrienden in de taverne te wandelen. De kippengyros bevalt me hier zo goed dat ik er nog maar eens eentje bestel terwijl mijn man voor de varkensgyros gaat. Een stukje Frigania en een Cappuccino kunnen er ook nog wel bij voor mij, ik moet ervan profiteren want over 5 weken is het gedaan met lekkere Griekse koeken te eten.
De dochter des huizes brengt ons daarna nog een bord met watermeloen, ook dat laten we ons nog smaken en dan wandelen we weer terug naar ons huisje...