Mijn man is gisteren na het onweer tot bij de dierenarts gereden voor een vlooienspray voor de puppy's want het is niet aan te zien hoe de diertjes zich gek krabben.
Hier bestaan geen dierenartsen praktijken zoals in België en doordat de mensen hier zelden een dierenarts raadplegen zouden die snel failliet gaan. Elke dierenarts heeft hier ook een dierenwinkel. Dat weten we sinds we vorig jaar onze kleine Griekse poes Leni van de nodige inentingen en chip moesten laten voorzien alvorens die met het vliegtuig mee naar België mocht reizen.
We hebben de puppy's gisterenavond nog behandeld met de spray en deze morgen vroeg was mijn man al in de weer om de dode vlooien uit hun pels te kammen. Voor een paar overgebleven exemplaren zullen we over een paar dagen de spray nog eens moeten gebruiken.
Na een mail van mijn man gisteren aan enkele dierenorganisaties is er vandaag een antwoord. Bij de ene heeft men misschien een kandidaat voor een puppy maar dat is een Griek en die gaan meestal erg hardhandig om met honden. Nog eventjes aanzien dus want van Zante Strays - die vorig jaar de Duitse herder pup hebben geplaatst, en die wij toen ook hadden opgevangen - is er wel een antwoord maar ze vragen of we hen nog een paar weken bij ons willen houden.
Van de dierenarts kreeg mijn man gisteren de raad om hem enkele foto's te bezorgen omdat er bij hem ook wel af en toe mensen komen vragen naar een puppy. Wij hebben natuurlijk liever dat de door ons gekende organisatie naar een gezin voor hen zoekt, want deze proberen de Grieken zelf te vermijden om de gekende redenen... de meeste Grieken en dieren is geen goede combinatie.
Ondertussen zijn de puppy's al wat geruster en komen al op het terras liggen. Wanneer de temperatuur naar 35° stijgt zoeken ze hun plaatsje onder de auto terug op, blijkbaar is het daar toch nog frisser dan op het terras. Met mijn man zijn ze al heel goede maatjes en ze lopen hem overal na, hij is dan ook een echte dierenvriend. Wanneer ik buiten kom draaien ze alsmaar om me heen omdat ze al heel goed weten dat ze van mij hun eten krijgen.
Voor ons roepen de puppy's mooie herinneringen op omdat ons eerste hondje ook een Cocker Spaniel was. Het is al heel lang de droom van mijn man om ooit nog eens een Cockertje te hebben, maar zolang we naar Zakynthos komen zal dat een droom blijven...
De drie puppies
Het lievelingetje van mijn echtgenoot omdat het als twee druppels water op ons Cockertje van vroeger lijkt
Nog een beetje een bangerik
De puppy die het liefste poseert
Geen opmerkingen:
Een reactie posten