8 augustus 2015 - Nog één puppy over

De twee overgebleven puppy's hebben zich snel aangepast aan het feit dat hun broertje hen verlaten heeft. Ze hebben natuurlijk nog altijd elkaar en wanneer ze niet slapen of eten zijn ze met elkaar aan het ravotten of ze lopen ons achterna door de tuin. Ver gaan ze niet van ons weg en liggen aan onze voeten of onder onze stoel wanneer we op het terras zitten.

Onze mailbox loopt aardig vol met berichtjes van ZAWF de organisatie die zich met de adoptie van de puppy's bezighoudt. Er is interesse op Mykonos en in Engeland. Maar in Mykonos heeft ZAWF geen afdeling om te gaan kijken of de situatie er gunstig genoeg is om een adoptiehond te kunnen krijgen. Daarom willen ze even afwachten of er nog andere geïnteresseerden komen opdagen. Het zou nogal stom zijn om iemand van hier naar Mykonos te sturen alleen maar om eventjes te gaan kijken. ZAWF is eigenlijk een Engelse organisatie met een afdeling hier in Zakynthos en voor Engeland is er geen enkel probleem.

Mijn man mailt foto's door van de twee overgebleven puppy's en nu maar hopen dat ze in de smaak vallen van die mensen in Engeland. Lang moeten we niet wachten op antwoord en hun keuze is gevallen op het lievelingetje van mijn man. Het is een echt Cockertje en lijkt als twee druppels water op onze Cocker Spaniel toen die even oud was. Ik kreeg hem van mijn man voor mijn verjaardag een tijdje voor wij getrouwd zijn en het was een schat van een hond.
Eerst gaat de organisatie in de loop van volgende week kijken bij die mensen thuis en als het licht op groen gezet wordt kan de procedure opgestart worden. Wij mogen op kosten van ZAWF naar hun dierenarts gaan voor de nodige inentingen en alles wat nodig is voor de vliegreis naar Engeland. Wanneer de twee inentingen - met een tussentijd van 2 à 3 weken - achter de rug zijn kan onze lieve vriend 21 dagen later op het vliegtuig gezet worden op weg naar zijn nieuwe thuis.

Een paar minuten later komt er een telefoontje van een dame uit Aghios Leon die met de organisatie gebeld heeft en ook heel graag een puppy wil hebben. Ze vraagt of het in orde is als ze om 18.30 langs komt om de andere puppy op te halen. Het is een Duitse vrouw die met een Griek getrouwd is en al 15 jaar in Aghios Leon woont.
We realiseren ons nu dat de hondjes sneller weg zullen zijn dan we verwacht hebben en genieten nog van de laatste uurtjes die we met de puppy samen kunnen zijn.

Vroeger dan afgesproken komt de dame langs en het is een heel vriendelijke vrouw die ons wat verteld over haar gezin waar de puppy in terecht zal komen en wat we horen bevalt ons wel. Jaren geleden hebben ze al een labrador opgevangen die bij hen ronddoolde en hij woont nu nog altijd bij hen.
Ze is in de wolken als ze de puppy ziet maar we hadden niet anders verwacht want het is dan ook een echt schatje, heel aanhankelijk en ze steelt je hart zodra je haar ziet.
De vrouw nodigt ons uit om hen te komen bezoeken zodat we zelf kunnen zien hoe ons vriendje het daar maakt. We spreken af om vóór onze terugreis naar België even op bezoek te gaan en ze stelt zelf voor om ons regelmatig foto's door te mailen.

Nu blijft ons ander vriendje helemaal alleen achter en dat dringt zo te zien pas bij haar door als het tijd is om te gaan slapen. Er klinkt een klagend gejammer als we binnen zijn en we hopen dat het deze nacht een beetje rustig zal blijven...  

Het tweede vriendje dat ons verlaten heeft