Het is de eerste keer dat we op deze dag in Zakynthos verblijven en er komen regelmatig felicitaties binnen van onze kinderen, familie en vrienden.
We beginnen de dag met een eerste bezoek dit jaar aan de boerenmarkt. De tijd van de pompelmoezen en sinaasappelen loopt op zijn einde en we willen er nog zoveel mogelijk van genieten voor ze niet meer te koop zijn. Hier zijn de pompelmoezen dubbel zo dik dan in België en zelfs ik eet ze gewoon uit de hand zoals een sinaasappel, terwijl er thuis een laag suiker op moet voor ik eraan begin. De Griekse zon zit daar voor iets tussen.
We laden een grote zak vol van elk bij de boer waar we ze ieder jaar kopen en nemen ook nog citroenen mee.
Bij een andere boer kopen we nog zelfgemaakte witte wijn en een fles Tsipouro van zijn eigen brouwsel. Wanneer hij ons ziet vraagt hij al dadelijk of we voor wijn komen.
Een oud vrouwtje verkoopt haar Griekse rozijnen voor maar 1 euro voor een doos van 300 gram, echt geen geld want we weten hoe lekker de rozijntjes hier zijn. We kopen twee dozen en we zien ze in gedachten al op een Griekse yoghurt met vers fruit of een ijsje liggen... Het vreemde is dat ik in België eigenlijk geen rozijnen lust, behalve rozijnenbrood zal ik niet vlug iets eten waar rozijnen in zitten. De verse rozijnen hier in Zakynthos kan ik echter eten als snoepjes, ze zijn ongelooflijk lekker.
In de vroege namiddag rijden we naar Limni Keriou, mijn man hoopt er langs het meer nog wat ontbrekende bloemen te vinden.
Wanneer we op de parking aankomen staat er - in tegenstelling tot in het toeristisch seizoen - geen enkele auto, we kunnen kiezen waar we de onze achterlaten.
We starten onze wandeling rond het opgedroogde meer en kunnen enkele ontbrekende bloemen aan mijn man zijn verzameling toevoegen. Daarna gaan we in de richting van het strand en al van veraf zien we de prachtige blauwe kleur van de zee. De zon schijnt volop en draagt haar steentje bij om het water die azuurblauwe kleur te geven.
Het strand ligt er op dit moment van het jaar verlaten bij, maar dat kunnen wij best appreciëren. In het toeristische seizoen lopen wij hier niet over het strand, tussen al die mensen die dan op het strand liggen voelen wij ons niet op ons best.
We nemen nog even het smalle pad dat langs de zee richting Agios Sostis loopt, tot waar het pad afgesloten wordt door een omheining. Daar keren we langs dezelfde weg terug tot bij onze auto en rijden huiswaarts.
We genieten nog even van de zon in onze tuin en ik maak voor mij een frisse frappe. Daarna is het tijd om aan het avondeten te beginnen...
Een Nigella Damascena... een groene kever... en kroonkruid
Enkele ontbrekende exemplaren
Langs het opgedroogde meer
Op weg naar het strand
Ook hier overal bloemen
Het verlaten strand met zicht op Marathonissi
Verder wandelen richting Agios Sostis
Nog eens Marathonissi
Mimosa op een gevaarlijke plaats maar het geeft wel een mooie foto
Zicht op de baai van Laganas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten