~ Mijn droomeilandje Zakynthos ~: 29 juli 2018 - Een kleine wandeling in de heuvels van Kalamaki

Behalve onze wandelingetjes in de weekends naar de taverne van onze vrienden hebben we al veel te lang niet meer gewandeld. Voor lange wandelingen is het nu te warm en wandelingen op onze favoriete plaatsen zijn niet veilig vanwege het brandgevaar door de grote droogte.
Gisterenavond zagen we nog twee branden vanaf ons terras, de eerste was tegen de helling van de Skopos van Vassilikos. Daar brandde het juist boven het pad dat we nemen wanneer we vanuit Kalamaki naar de top van de Skopos en de ruïnes van het klooster van Skopiotissa wandelen.
Even later zagen we hoge vlammen tegen een berghelling in Lithakia. Die brand was ook bij een pad waar we in het voorjaar nog twee keer gewandeld hebben. Gelukkig waren de branden snel geblust, vooral in Lithakia was dat belangrijk want daar staat een villa vlakbij de brand.

Alles groeit en bloeit veel vroeger dan anders door het uitzonderlijk warme weer in april en ik ben benieuwd of het met de wilde druiven ook het geval is. Daarom stel ik mijn man voor om vandaag een Chef Salad te gaan eten in taverna Kanalos en tegelijk te wandelen tot op de plaats waar ieder jaar de lekkerste wilde druiven groeien die we ooit al gegeten hebben.
Mijn man heeft nog kleine afgeronde steentjes nodig om de schalen van zijn bloempotten aan te vullen en daarvoor kunnen we dan gelijk ook naar het strand in Kalamaki wandelen waar we die steentjes weten liggen. Dat deel van het strand wordt overdag gebruikt door nudisten en is dus best te vermijden voor mensen zoals wij, die er met wandelschoenen en rugzak willen rond lopen.

We vertrekken dan ook pas om 16.00 en nemen aan de rotonde in Kalamaki de weg naar Zakynthos. Op die weg slaat een smalle asfaltweg af die door de heuvels tot bij Kanalos gaat. Voor we bij de taverne komen laten we onze auto ergens naast de weg achter en beginnen aan onze wandeling.
Het is er heel rustig maar nog erg warm en wanneer we op de plaats komen waar de wilde druiven hangen zien we dat ze inderdaad veel vroeger zijn. Er hangen al verschillende blauwe aan maar het merendeel van de trossen is nog groen en moeten nog een week verder rijpen. We plukken enkele blauwe druiven af en ze smaken heerlijk, hier komen we binnenkort zeker terug.
Terug bij de auto gekomen rijden we tot bij Kanalos en genieten daar van een lekkere Chef Salad. Tegen een fris glas vers geperst sinaasappelsap zeg ik met dit warme weer ook geen neen. We worden na het eten door de eigenaar nog verwent met een groot bord watermeloen en galia meloen.

Daarna rijden we via dezelfde weg terug naar de rotonde en rijden tot aan de Cave Bar waar we zoals altijd onze auto achterlaten. Het wandelpad is sinds onze laatste wandeling voorzien van een verse grindlaag en door de droogte en het verkeer dat er rijdt, zijn de struiken allemaal bedolven onder een witte stoflaag. Mooi kan je het hier niet meer noemen en een fikse regenbui zou erg goed van pas komen.
Bij het strand is het rustig en er zijn geen toeristen meer, ideaal om op zoek te gaan naar de steentjes die we nodig hebben. Ondertussen komt er een grote groep mensen te paard aan die met de paarden in zee rijden. Wanneer we de nodige steentjes verzameld hebben wandelen we terug naar de auto en rijden naar Marathia.
Mijn man legt de steentjes dadelijk in de plantenschalen en dan zetten we ons op ons terras, waar de avond op dat moment zijn intrede doet met een mooie zonsondergang...