~ Mijn droomeilandje Zakynthos ~: 20 mei 2020 - Einde van de hittegolf en wandelen in Keri

De hittegolf die ons de laatste vijf dagen goed heeft laten zweten met soms temperaturen tot 36°, heeft ons vandaag verlaten en voor de welkome afkoeling gezorgd. Gelukkig zijn we op ons eilandje gespaard gebleven van de temperaturen die ze op het vasteland kregen. Daar ging de thermometer zelfs vlot over de 40°, wat de laatste 160 jaar niet meer zou voorgekomen zijn op dit tijdstip in mei.
De mooie blauwe lucht van de laatste dagen heeft plaatsgemaakt voor grijze wolken maar dat is geen reden om onze geplande wandeling niet te maken. De rugzakken worden klaar gemaakt en de wandelschoenen klaargezet.
Onze slimme Matia weet direct hoe laat het is en nestelt zich al in zijn bench. Als we onze rugzakken en wandelschoenen tevoorschijn halen weet hij dat we weggaan, hij een kattensnoepje krijgt en tijdens onze afwezigheid in zijn bench moet doorbrengen.
Dat gebeurt al bijna drie jaar en hij heeft er geen enkel probleem mee. Hij weet niet beter sinds hij als kittentje van een week oud, een deel van de tijd moest doorbrengen in een - toen weliswaar nog kleine - bench, om zonder zijn mama veilig te kunnen overleven. Hij kreeg met het groter worden een bench die bestemd is voor een grote hond en heeft dus meer dan plaats genoeg om volledig uitgestrekt te gaan liggen en zelfs te spelen.

We rijden tot aan het kerkhof van Keri en laten daar onze auto op het gebruikelijke plekje achter. Over de bergtoppen verplaatsen wolken zich tussen de bomen door en laat het nu net daar zijn waar we willen gaan wandelen. Ondanks het grijs en de wolken is het toch nog warm.
We lopen langs een smalle weg omhoog naar het dorp, steken de hoofdweg van Keri over en nemen de asfaltweg die achter de huizen omhoog loopt. Even later lopen we hoger dan de wolken die zich in het dal boven de wijngaarden en tussen de bomen verplaatsen. Als we aan de bergkant omhoog kijken zien we daarboven ook wolken tussen en boven de bomen. Wat is de natuur ook mooi bij minder goed weer.

Toen mijn man de route op de wandel-gps zette, zagen we dat hier in de buurt Myceense graven zouden te vinden zijn. Als we bij het pad komen dat er naartoe zou moeten gaan, volgen we het tot bij het merkteken op de gps. We staan in een grote olijfgaard en merken dat hier inderdaad in een ver verleden iets moet geweest zijn. Door de jaren heen zijn bij het bewerken en het aanplanten van de olijfgaard de graven zo goed als onzichtbaar gemaakt.
Men zegt wel eens dat de mensen van Zakynthos veel te lichtzinnig omspringen met hun rijke historische verleden. Ze begrijpen niet hoeveel schatten hun eiland bezit. Sommigen gebruiken zelfs eeuwenoude stenen van zulke overblijfselen als ze die aan hun huis of in hun tuin kunnen gebruiken.
We zetten onze wandeling verder tot we bij onze gebruikelijke lunchplek komen, zetten ons op de waterput en eten onze meegebrachte boterhammetjes op. Als we verder gaan komen er alsmaar grotere gaten tussen de wolken en even verder schijnt de zon. Het kiezelpad wordt ieder jaar wat slechter en we moeten goed opletten waar we onze voeten zetten.

Bij de rots Mizithres gekomen hebben we uitzicht op delen van de kliffen die we vroeger niet konden zien. Op 26 oktober 2018 was er een zware aardbeving op ons eilandje en is er een groot deel van de klif boven Mizithres, met alle bomen en struiken naar beneden gestort. Het deel waar we vroeger konden staan voor een foto van de mooie rots te maken is helemaal weg en er zijn toeristen die nog altijd aan de rand gaan staan voor een foto.
Wij doen dat niet want je moet zo dicht op de rand van de steile klif staan dat het levensgevaarlijk is en bij de minste verkeerde beweging of onverwachte windvlaag de dieperik in kan duiken. Na die aardbeving is trouwens ook gewaarschuwd om nergens op de randen van de kliffen te gaan staan of zitten. Er zijn overal nog losse delen die bij een volgende beving ook kunnen instorten.
Ik maak tussen de bomen door een foto van de kliffen en dan wandelen we verder. Bij taverne Lighthouse - waar het terras volledig leeg is - slaan we rechtsaf en lopen langs de asfaltweg terug naar het dorp en verder naar de auto, waarna we huiswaarts rijden...