~ Mijn droomeilandje Zakynthos ~: 19 september 2015 - Orthonies via de bergen en het oude klooster

Donderdag gingen we bij Ethniki - even voorbij de haven - onze brandverzekering betalen en omdat we onze auto altijd op de parking aan de plaatselijke boerenmarkt achterlaten is het toch wel een eindje lopen. Het was de bedoeling om er een wandeling in de haven en de stad van te maken maar de zon brandde heel erg en er was niet het minste zuchtje wind. Daardoor besloten we om terug naar de auto te gaan en naar huis terug te keren, maar niet zonder eerst mijn geliefde frozen yoghurt te eten op een bank aan het water. Het is misschien mijn laatste voor dit jaar. Thuis gekomen stond de thermometer in de schaduw op 36,7° en zonder ook maar een beetje wind is dat niet echt aangenaam om te wandelen.

Gisteren was het met 36,5° alweer veel te warm om aan wandelen te denken. Na de nodige klusjes hebben we ons met een paar frisse drankjes in de schaduw onder één van onze olijfbomen gezet. Daar vonden we een beetje verkoeling door een licht briesje want op het terras was het niet om uit te houden.

Volgens de weersverwachting wordt het vandaag een paar graden minder en we wagen het erop om een wandeling te gaan maken die al langer op ons verlanglijstje staat.
We stoppen bij Lidl voor een paar croissants en rozijnenkoeken voor deze middag en rijden dan via Lagopodo naar Kiliomenos en vandaar langs Agios Leon via Maries en Exo Chora naar het noorden. Even voor we in Orthonies komen zien we een geschikte plaats om onze auto veilig achter te laten en we beginnen, gepakt en gezakt, aan onze wandeling.

Het eerste deel gaat langs de asfaltweg en even vrezen we ervoor dat we last gaan hebben van het verkeer maar dat valt al bij al best mee. Hier in het noorden is het in deze periode best rustig en we kunnen bijna altijd naast elkaar blijven lopen. Het is voor het eerst dat we deze weg te voet doen en we genieten van de prachtige streek.
Na een aantal kilometers asfaltweg komen we aan het kiezelpad dat tussen de bergtoppen door naar een oud klooster leidt. Vanaf hier is absolute rust verzekert en horen we alleen nog het geluid van de vogels en af en toe een bij die langs vliegt.
Een aantal jaren geleden heeft hier een heel zware brand gewoed en alhoewel het ondertussen overal terug groen is, zien we nog altijd de zwart geblakerde boomstammen tussen het mooie jonge groen, die blijven herinneren aan het vuur dat zoveel hectaren mooie natuur vernietigde.

We wandelen tussen de bergtoppen met namen als Pirgos, Mega Vouno, Kentro en Alexoudi door en komen na een steile klim bij het oude klooster aan. Helaas is het gesloten en kunnen we het alleen maar van de buitenkant bezichtigen, binnen de kloostermuren staat een kerk. Vlakbij staat ook een molen en in de bergflank achter de molen en het klooster zien we de grot waar - volgens de legende - de Icoon van de Heilige Maria gevonden werd en waaraan het klooster zijn naam te danken heeft.
Het historische klooster van de Heilige Maagd van de grot of 'Monastery of the Virgin Spiliotissa' werd gebouwd in de zestiende eeuw en men werkt sinds enkele jaren reeds aan de renovatie ervan met de steun van Europa.

Ondanks de voorspelling dat het vandaag wat minder warm zou worden is daar heel weinig van te merken en de thermometer die we altijd meenemen geeft in de schaduw 36° aan. Vanaf het klooster volgen we terug een asfaltweg naar het dorpje Orthonies en die loopt aardig bergop. Het kost ons heel wat zweet bij deze temperaturen en de vier liter water in onze rugzakken beginnen op te raken.
Zonder dat we ook maar iemand zijn tegen gekomen onderweg komen we in Orthonies aan. Het dorpje telt ongeveer 250 inwoners en is gebouwd op de hellingen van de berg ' Vrachionas' en ligt op 450 meter boven de zeespiegel.
Orthonies is amfitheatrisch gebouwd midden in het groen tussen de olijfgaarden en velden met druiven. De huisjes zijn van steen met keramische dakpannen en opgetrokken in de gekende Zakynthos stijl.
Midden in het dorp komen we voorbij ' Botega Cafe' dat we kennen uit de blog van het Nederlandse echtpaar die elk jaar in juni een maand vakantie op Zakynthos doorbrengen. Al vanaf ons vertrek deze morgen hebben we erop gerekend om hier iets te kunnen eten en gelukkig is de zaak nog steeds open. Het bevalt ons hier uitstekend en het is er nog gezelliger dan we verwacht hadden. Gezien het einde van het toeristische seizoen is de keuze niet meer zo groot en we kiezen beiden voor een Grieks slaatje. Mijn man neemt er een glaasje witte wijn bij en ik een 'lemonade'.

Terwijl we op ons slaatje wachten nemen we een kijkje in het museum dat bij het cafe staat en ook open gehouden wordt door de uitbaters. We zijn aangenaam verrast van wat we te zien krijgen en hadden ons niet verwacht aan zoveel Griekse orde en netheid. In de ene ruimte staan o.a. oude werktuigen waarmee vroeger wijn en olijfolie gemaakt werden. De andere bevat dan weer alles wat je in huis kon vinden en ik zie dezelfde naaimachine waarmee ik - bijna 50 jaar geleden - op school mijn eerste naailes kreeg en die al trappend met de voeten moest bediend worden.
Eigenlijk gaan we er veel te snel doorheen maar we willen terug aan tafel zitten tegen de tijd dat ons slaatje klaar is en men niet op ons moet wachten. Wanneer onze Duitse gasten in mei terug naar Zakynthos komen moeten we hier beslist langs gaan. Het museum is iets wat zij zeker zullen willen zien en de Botega gaat hen ook bevallen.
We krijgen bij ons Grieks slaatje nog een bordje met zelfgemaakte ansjovis en met deze warmte smaakt het frisse slaatje overheerlijk. Na het eten krijgen we als nagerecht nog een bordje met heerlijke druiven van de eigen druivenranken. Ik bestel nog een Cappuccino, die ik me ondanks de warmte toch laat smaken.

En dan is het tijd om verder te gaan en we wandelen door de velden van het dorp terug naar de plaats waar we onze auto hebben achtergelaten. We rijden vervolgens langs de oostkust terug naar huis.