We maken plannen om deze middag aan de haven wat te eten en daarna de berg naar Bochali op te wandelen.
Even na half twaalf vertrekken we met de auto en rijden tot juist voorbij de haven. In de week is er hier amper de mogelijkheid om de auto achter te laten, maar op zondag is het minder druk en dan lukt het wel.
We wandelen langs de kaaimuur en merken dat de zee heel wat woeliger is dan anders. De golven slaan op de rotsblokken en we voelen de fijne druppels in een mist op ons neerkomen. Af en toe zijn het zelfs grote druppels.
Bij de haven gekomen is goed te zien dat augustus de drukste vakantiemaand in Zakynthos is. Er zijn namelijk veel meer zeilboten en jachten aangemeerd dan de andere maanden. Bij de nieuwe aanlegsteiger bevindt zich de taverne waar we willen gaan eten. We zijn hier in mei al eens geweest met mijn Nederlandse pleegzus en haar man. Het is ons toen zo goed bevallen dat we al langer van plan waren om nog eens terug te komen.
In mei was alleen het kleine terras rond de taverne open, maar nu kunnen we ook op het grote terras even verderop aan het water gaan zitten, wat we dan ook doen. Het is wel een teleurstelling dat we op dit moment geen warme maaltijd kunnen krijgen. De vrouw vertelt dat op het middaguur de keuken gesloten is. Wanneer we nog een tijdje wachten kunnen we wel een middagmaal bestellen, maar dat is nu geen optie voor ons. We krijgen straks nog bezoek en moeten dus op tijd terug thuis zijn.
We bestellen dan maar een ontbijt, want zonder eten de berg op gaan zien we ook niet echt zitten.
Even later wordt ons ontbijt dan gebracht. Op ons bord liggen spiegeleieren met spek, schijfjes tomaat en komkommer. Daarbij geroosterd brood en een glaasje sinaasappelsap. Het smaakt lekker, alleen het sinaasappelsap valt erg tegen. Het is namelijk maar gewone nectar, terwijl vers geperst sap ons beter zou bevallen. Tijdens het eten zien we verschillende zeilboten en jachten in en uit de haven varen.
Daarna gaan we terug naar de auto, waar ik mijn sandalen wissel voor wandelschoenen en dan kan onze wandeling beginnen. Aan de overkant van de straat slaan we een smalle weg in. Het is niet de weg die we normaal nemen, maar we zullen langs hier ook wel op de weg komen die we moeten volgen. Daarbij vergeten we dat het hier een wirwar van kleine straatjes is en daar we onze wandel-gps niet bij hebben is het wel even zoeken naar de juiste richting. Tijdens onze zoektocht komen we nog een oud kerkje tegen, waar ik dan ook maar gelijk een foto van neem.
Na wat zoeken komen we op de weg langs waar men ook met de auto tot Bochali kan rijden. Deze is wat langer maar minder steil en na een lange tijd zonder wandelen verkies ik het om langs hier naar boven te gaan. We moeten meestal mooi achter elkaar stappen, doordat we het grootste deel langs de rand van de weg moeten lopen. Er is maar op een paar plaatsen een voetpad voorzien en met al die bochten is het uitkijken geblazen.
Dan komen we daar waar de weg naar het kasteel van Bochali afslaat en merkt mijn man langs de kant van de weg een bordje met ' Razi' erop. Enige tijd geleden heb ik hem verteld dat ik vernomen had dat op Strani Hill een klein parfumfabriekje was met de naam Razi. Daar wil ik wel even gaan kijken nu we toch hier zijn.
Het fabriekje ligt in een mooie laan. We herinneren ons dat we die één van de vorige jaren een stukje ingelopen zijn, maar toch weer terug kwamen omdat we dachten dat het privé was. Op zondag is het natuurlijk gesloten en ik neem een foldertje mee dat aan de inkom aangeboden wordt.
Bij ' Razi Aroma Mediterraneo' worden sinds 1963 parfums gecreëerd, die geïnspireerd zijn door de natuurlijke schoonheid en de aromatische kruiden en bloemen van het eiland.
De laan loopt nog verder door en er staan overal banken langs, wat toch op een soort wandelpad wijst.
We lopen nog wat verder tot we bij een klein parkje komen met een standbeeld en een klein amfitheater. Hier bevinden we ons op Strani Hill. Het standbeeld is van de nationale dichter Dionysios Solomos. Op de plaats waar het standbeeld staat, stond vroeger een taxusboom, waaronder de dichter - tijdens het horen van kanonnengebulder - het Nationale Volkslied ' Hymn to freedom' geschreven heeft. De romp van die boom is nog te vinden bij de ingang van het museum in de stad.
Tijdens de zomermaanden is het kleine amfitheater gastheer voor toneelstukken en live muzikale evenementen.
Het is er heel rustig en we hebben een mooi uitzicht over Zakynthos en de diepblauwe zee van Tsilivi. Maar het is onze bedoeling om tot aan het kasteel van Bochali te gaan, dus keren we terug en vervolgen onze wandeling.
Bij de terrasjes aan het kasteel is het zeer druk en we lopen snel door tot aan het kasteel, ook wel de burcht genoemd.
Naast het kasteel is een smal paadje waar we vorige keer gepicknickt hebben. Dit pad loopt door tot op de kop van de berg waar het kasteel opstaat en we willen het deze keer eens ten einde lopen. Aan het einde van het pad kijken we uit over de haven en het zuiden van het eiland. Ook de luchthaven is te zien en wanneer we een verrekijker hadden zouden we ons huisje wel kunnen zien staan.
We vatten de terugtocht aan via de andere kant van de berg, met soms heel steile stukken en smalle paadjes. Dit pad is veel mooier met oude huisjes en mooi zicht op de haven en de stad. Het komt uit achter de winkelstraat en vandaar lopen we terug naar de auto en rijden huiswaarts.
Later op de avond komt ons bezoek... de Nederlandse familie waarmee we maandag uit eten gingen. Morgen vliegen ze terug naar huis en ze komen eerst nog even afscheid nemen. Ze nemen - als vluchtbegeleider - twee hondjes mee naar de luchthaven van Schiphol, die daar door de Nederlandse adoptiegezinnen afgehaald worden. De hondjes zijn gedumpt door hun baasjes, opgevangen door de dierenverenigingen hier op het eiland, ingeënt en klaar gemaakt voor hun reis naar hun nieuwe thuis.
Alweer een paar hondjes die het geluk hebben dat ze gevonden werden en niet langer op straat moeten ronddolen, op zoek naar wat eten in de vuilnisbakken, of omkomen van honger...
Het werd een gezellige avond en we zien elkaar zeker nog terug.
Ons ontbijt om de wandeling mee te beginnen
Het oude kerkje
Het ' Razi' parfumfabriekje met een mooie olijfboom
De oprijlaan met een 'doorn van Jeruzalem' boom
De mooie bloemen van de doorn van Jeruzalem
Het standbeeld van Dionysios Solomos op Strani Hill
Een oude olijfboom
Een roze trompetwinde
Zicht op de haven en de stad vanaf het pad naast het kasteel
Tijdens de afdaling even tussen de olijfbomen doorkijken
Het smalle pad naar beneden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten