Om niet heel de tijd te moeten over en weer mailen, vonden we dat het misschien gemakkelijker was om even langs ons huisje te komen, wat ze een goed idee vonden. De kleine Olive was toen nog bij ons - als enige overgeblevene van de drie puppy's - en hun dochter vond het heel leuk om die eens te kunnen zien.
We hebben toen samen een heel gezellige namiddag doorgebracht en bij het afscheid nemen beloofden ze om bij een volgende vakantie op Zakynthos nog eens langs te komen.
Gisteren kreeg ik een mail waarin ze vertelden dat ze weer op het eiland waren en ons graag uitnodigden voor een etentje samen. Onze eerste gedachte was 'dat kunnen we toch niet aannemen'. Wij hebben vorig jaar samen op ons terras iets gedronken en wat koekjes gegeten en nu geven zij ons een etentje terug, dat is toch teveel? Maar we wilden hen ook niet beledigen en dus hebben we het aangenomen.
We wisten nog niet waar het etentje doorging en ik vertelde hen dat mijn man niet graag in het donker over de smalle en soms gevaarlijk bochtige wegen rijdt. Of ze daar misschien rekening mee konden houden bij het bepalen van het uur.
Deze morgen mailden ze of het goed was dat ze ons om 18.30 kwamen ophalen. Omdat het hier al heel vroeg pikdonker is, stemden we in met hun voorstel.
Om iets na half 7 komen ze bij ons aan en het was een hartelijk weerzien. Na de gebruikelijke vragen en antwoorden bij zo'n hernieuwde kennismaking, stellen ze voor om naar een taverne te gaan waarover ze op internet goede revieuws hebben gelezen. Laat het nu net die taverne zijn waar we het gisteren, tijdens onze wandeling naar Marathia over hadden en waar we tot op heden nog altijd niet naartoe zijn geweest. We zeggen al ruim twee jaar dat we daar eigenlijk ook eens zouden moeten gaan eten.
Het gaat namelijk over taverne ' To Votsalo', de buren van onze vrienden van taverna Marathia Star. We komen daar vaak voorbij wanneer we op de Skopos van Keri gaan wandelen, of wanneer we naar Marathia Beach gaan. Het pad naar het strand begint vlak naast de taverne.
Benieuwd wat het etentje ons gaat leren, stappen we in hun auto, op weg naar een mooie avond.
Daar gekomen is er nog juist een plaatsje om de auto achter te laten en wanneer we bij de taverne komen is het er reeds behoorlijk druk. We krijgen een tafeltje aangewezen vlak bij de ingang.
We krijgen de menukaart en nog voor we die doorgenomen hebben komt een ober al terug om onze bestelling te noteren. Wanneer we zeggen dat we nog geen keuze gemaakt hebben, laat hij ons nog heel even verder kiezen.
Tijdens het eten worden we zo te zien heel goed in de gaten gehouden. Wanneer iemand van ons de laatste hap door zijn keel heeft wordt het bord dadelijk weggenomen, terwijl de anderen nog verder eten. Gezellig is anders. Dan zit je daar zonder bord en de anderen eten rustig door. Het geeft een gevoel alsof je zo snel mogelijk moet eten om dan even snel op te stappen.
Misschien was het omdat het vrij druk was, maar voor mijn man en mij een ernstig minpunt en een reden om hier geen tweede keer te komen.
Het eten is lekker, het terras heel gezellig en het uitzicht is mooi. Al zien we van het uitzicht niet veel, omdat we vlak bij de ingang zitten en dus te ver weg van de rand van het terras om er van te kunnen genieten.
Tijdens het eten hebben we het natuurlijk over de kleine Olive en andere dieren, want we zitten hier met heel grote dierenvrienden. Wanneer ik vertel dat de dierenorganisaties op zoek zijn naar begeleiders, die op hun terugvlucht geadopteerde hondjes mee naar Nederland willen nemen, zijn ze dadelijk bereid om zich kandidaat te stellen.
Na het eten worden we terug aan ons huisje afgezet, en we spreken af dat ze nog eens langskomen om afscheid te nemen voor ze weer naar Nederland vliegen. Als ze volgend jaar weer naar Zakynthos komen zijn ze nu al uitgenodigd om met ons te gaan eten in één of andere taverne. Het was een heel gezellige avond en zeker voor herhaling vatbaar...
De foto's hieronder zijn niet door ons gemaakt, wegens de grote drukte waren er binnen geen mooie foto's te maken. Ik zet ook nooit mensen herkenbaar op mijn blog, met zoveel mensen in de zaak was dat onmogelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten